fietsreizen :: waarheen? :: Albanië

25-02-2023 09:31 :: first things

first

De laatste keer dat ik mijn bovenbuurvrouw zag, lag ze op een brancard. Ze was naar beneden gebracht door een team dat eruit zag alsof ze met een asbestsanering bezig waren. De rit in de ambulance was haar 1nalaatste. Toen de crisis die daarvoor verantwoordelijk was onder controle leek, begon de oorlog in Oekraïne. In de eerste paar weken werd het piefpafpoefbos, waar we in 2016 onderweg naar Lviv de veehouder met het luie oog ontmoetten en ik een gesprek in gebarentaal voerde met een soldaat die nu wellicht ook al een laatste rit achter de rug heeft, door het Russische leger bestookt met langeafstandwapens.
In het verleden was een belangrijke eigenschap van crises dat ze zich ver weg afspeelden.

Die tijden zijn voorbij.

De baas van Rusland heeft zichzelf, en daarmee ook de rest van Europa, in een bijzonder lastig pakket gewurmd en ik ben er absoluut niet gerust op.

Intussen is er noestige arbeid verricht en is er zuinig geleefd. De Trektor is na een half jaar, waarin ik lopend naar mijn werk kon, alweer een heel jaar mijn forensvehikel. Aan z'n hele aandrijving was niets vervangen sinds de kasteelrenovatie bij de buurman. Ik heb er van de week wat gebruikte spullen opgezet die ik nog had liggen, en dat heeft niets geholpen. Ik heb nu nog maar drie versnellingen waar ik in kan fietsen zonder dat het zeer doet - bij mij aan m'n oren en bij mijn veelspakige vriend aan z'n tandwieltjes.

Is het allemaal Kommer en Kwel? Nee, want ik heb wat geld en vrije dagen gespaard opdat ik weer kan doen waar ik het allemaal voor doe: dit land fietsend ontvluchten. We willen richting oost europa weer, en dat lijkt, net als bij de tocht naar Lviv, opnieuw ver weg, maar we weten inmiddels beter. Het lijkt er onder invloed van die oorlog op dat we inderdaad 1 europa zijn, maar op de Balkan zijn er nog wat landen die er niet bij willen horen. Of bij het andere kamp. Ik zie wat parallellen tussen de balkanoorlog van de jaren 90 en wat er nu in Oekraiene gebeurt dus daar kunnen we ook nog wel een boompje over opzetten ergens onderweg.

Er is op dit tochtje sprake van hoogtemeters ook. We gaan om erin te komen de Vennbahn doen. Onderweg naar Aken gaan we langs bij W, die geëmigreerd is naar Vlaams Limburg. Vandaar gaan we door Luxemburg, waar ik nog nooit heb gefietst(!), richting Geneve, dan door de Alpen naar Turijn (ook een tijd niet geweest) en dan met Reitsma door de Apenijnen om Rome heen en naar Bari of Brindisi.
Vandaar moeten we naar de overkant en dan door Albanië richting Dwars door de Balkan tot Zagreb. Vandaar gaat het langs de Hongaarse grens richting Wenen en dan een paar daagies over de Greenway richting Praag en dan terug via de bekende route die we al eerder de andere kant op deden.

Ik maak me wat zorgen over mijn gezondheid. Ik heb vorig jaar covid opgelopen toen ik naar een optreden van de smurf was geweest. Daar gaan we het ook nog wel over hebben want het is echt maf als je een joch, waar je de luiers nog van verschoond hebt, ineens op achter een drumstel de sterren van de hemel ziet rammen. Na de covid had ik een longontsteking en die was na een prednison kuurtje van een dag of 5 ook weg. Ik ben daarna denk ik iets te vroeg aan het werk gegaan weer en ik heb aansluitend een beetje lopen kwakkelen. Ik ben benieuwd hoe het lijf gaat reageren, want het is geen lullig tochtje dit. En ik word echt een ouwe lul ook inmiddels dus misschien dat dat er ook mee te maken heeft. Ik zit nog wat in de ontkenningsfase, en dit tochtje zou ook op dat gebied best wel eens waterscheidend kunnenn blijken. 

De achtergrond waartegen we vertrekken is daarmee anders dan in voorgaande jaren. Je hebt voor zo'n tocht altijd wel wat twijfels, maar ze zijn wat nadrukkelijker dan voorheen denk ik deze keer. Daar komt ook bij dat alle ontwikkelingen ook m'n fiets niet onopgemerkt voorbij zijn gegaan. Op mijn laatste tocht heeft-ie hier gedwongen zonder toezicht naast een werkende internetverbinding gestaan en dat heeft ook wat gevolgen gehad voor zijn wereldbeschouwing.

Im Grunde is deze site natuurlijk ook 1 grote riejellietiesjo. Verwacht de eerste uitzending half mei ergens.

17-05-2023 22:25 :: Een geniale ingeving

en nog geen meter gefietst

De kmteller van de Trektor staat op 333 km en ik zit geoon op de bank thuis te bedenken hoe fijn het zou zijn als ik toetsen met lampies drronder zou hebben. Als je een taalfout ziet op deze site dan is het dus de schuld van die kutautisten van pinevierenzestigpuntorg die hun zooi niet opsturen en hun mail niet beantoorden
Ze kunnen me rug op ant e gaan gewoon weg met zonder nieuwe tablet. BEhalve dat de W het niet altijd doet van leptopje zit er trouens ook een barst in het scherm al een tijdje.

De geniale ingeving behelst het haringgebeuren. Op het aaanpalende plaatje ziet u 2 soorten van haring. Links de regelmatige bezoeker van deze site vertrouwde rotsharingen van de Aldi en rechts de van ik denk carbon gefabriceerde puntige stokjes met een haakvormig hardplastiek hoedje die afkomstig zijn van een waddeneiland waar iemand ze in een huurfietstas had laten zitten die dr pech had door mij te worden onderhouden, De rechterkant weegt uit de aard der zaak maar een fractie van de collegae ter linkerzijde, maar hebben als nadeel dat ze wellicht minder rotsgrond bestendig 1 woord zijn.

Trouwens toen ik nog met Annie ging hadden we een spelletje in de auto (ik reed nog weleens in me auto toen) waarbij de ander het laatste woord moest raden. Dus dan zei ik "slagbomen dalen" en dan was het wachten tot zij erachter was dat het antwoord "automatisch"  moest wezwn. In de tussenliggende periuode ging ik d'r dan zitten zieken met het feit dat ze doktorandi in twee studies was  en bovendien doktor in eentjee daarvan. Dus toen we langs dat bord bij de brug kwamen was het haar beurt en ze kwam toen met "onze haring is een". En toen was het haar beurt om mij te zieken met mijn verstandelijhke beperkingen en ik kwam er dus niet achter wat het antwoord moest wezen en na twee maanden (ik weigerde seks te hebben totdat ik de oplossing kreeg)  zei ze "openbaring". Die relatie heeft daarna ook niet lang meer geduurd..

Maar openbaring dat verzin je niet. Nou ja die haringboer op de coolsingel wel dus maar dara kwam ik nooit. Annie wel want hij stond voor de ingang vand e Bijenkorf. Enniewees had ik dus vandaag een soortgelijke haringopenbaring. Want een kilo haring over al die verdwaakde kutpiereneejen slepen als je ook voor 250 gram klaar kan zijn stond me ideetechnisch nogal tegen eigenlijk.
Iedere kampeerder kent het probleem met rotsgrond. Je slaat je haringen krom als  je geen rotsharingen van de aldi hebt. En gezien het aantal verdwaalde kutpiereneejen dat op het programma staat zit er geheid rotsgrond aan te komen. En toen zat ik dus vanmiddag naar die verschillende haringen te kijken en toen kreeg ik de volgende breenweef: wat als je gewoon 1 rotsharing van de ald meeneemt en die in de rotsgrond ramt en wat als je die eruit haalt en het carbonstokje in hetzelde gaatje stopt? De carbonnen haringen zijn ietsjes dikker dus dat  moet wel soort van klemmen terwijl! het gat in de rotsgrond al is voorgeboord!

Dus nu heb ik een hele zak carbon met 1 rotsharing van de Aldi bij me en ik denk dat ik een supoerslimme sparing van de geit en de kool heb uithedokterd kwa gewichtsbesparing en gebruiksgemak. Let wel: dit is allemaal theorie en die gaan we dus onderweg uittesten. Ik ben de komende maanden een man met een missie.

Als Annie dit zou lezen zou ze zich bescheuren maar die kans is niet al te groot.

19-05-2023 20:07 :: Ik moet just niks he

ik ben namelijk op vakantie

Ik ben op vakantie en ik moet helemaal niks. Ik ga gewoon een stukkie fietsen en als ik een beetje moe ben dan stop ik en dan ga ik op een bankje zitten. Ik ga kleine stukjes fietsen om er weer een beetje in te komen. 80 kilometer hier, 76 daar. Of eigenlijk omgekeerd. VAndaag was 76. En ik sta ook niet iin de bush of zo. Dat heet bushcraften heb ik op joetjoep gezien. Je moet dan een opgerolde paardestaart met een elastiekje (als man he) en een nekbaard en een norffees jasje van de bevert als ik de reclames goed heb onthouden. Dat heb ik allemaal niet dus ik ga gewoon op een kemping staan. In het dorp hiervoor was een fietsenmaker die hilvarenbike heet dus dan weet je het wel. HEt is een kemping met kikkers net als die ene in Polen een keer die 13 euro was of zo met die baas die met de auto het wisselgeld kwam brengen.

De stomste dingen blijven je bij als je er af en toe op uitgaat met je rijwiel. Ik heb regelmatig flasbacks ook van beelden die ik ergens in een ver buitenalnd opdeet. Meestal is het als ik ergens fiets en het lijkt op waar ik al eerder was en dan is het bam ben ik weer in Zweden of Frankrijk. Heel bizar is dat. Maar over m'n rijwiel gesproken: we zijn weer helemaal besties en hij staat hier naast me. Ik heb ontdekt dat hij thuis via de bluetoothmodeule van de forumslader contact kan leggen met internet via de linuxbak daar. Dus vandaar dat-ie nu op mastodon zit ook. Hij heeft wel wat hulp gehad ook maar ik ben er nog niet achter van wie of wat.

De forumslader is niet mee want kapot dus ik doe dit tripje met de minimallader en die laadt me foon 1% per km en deze tablet 1% per 2 km en daar doe ik het voor. O en ik ga niet vertellen wat de weegschaal vanochtend zei toen ik er in me onderpeur opstond maar ik wil wel kwijt dat er minimaal 15 kilo afmoet. Toen naar de buurman was 9 kilo in drie  weken of zo dus ik denk dat dat wel moet gaan lukken.
Morgen fietsen we naar W en die is e r pas na vieren dus we gaan gewoon verder in het tempo dat we vandaag ook hebben gedaan.

Vakantietempo.

21-05-2023 17:49 :: Dit is de weg

nou ja de Vennbahn eigenlijk

Okee Trektorfans wisten jullie dat ik de Gator gebouwd heb met het idee dat ik daarmee deze trip wilde gaan doen? Ik had de testrit naar niet-rotterdam vorig jaar om deze tijd en dat was geen onverdeeld succes wegens 10 graden en regen de hele maand plus dat ik voor m'n gevoel helemaal opgevouwen op die fiets zit. Ik heb er vorige week weer een rondje op gereden en hij rijdt fantastisch maar het zit gewoon niet en helemala niet op lange stukken. Dus vandaar dat uw vertrouwde team weer op pad is en vandaag is er zowaar gezamelijk gezweet wegens oneffenheden in het af te leggen wegdek zijnde de route van waar W woont naar hier zijnde onder een dennenboom.

Ik heb gister in een echt bed geslapen en er is ook echt voor me gekookt en de verschillende surinezen in 010 niet meegerekend was de vorige keer dat er iemand voor me gekookt had op de terugweg uit kroatieje of de oekraiene of weet ik veel en dat was toen nog in Eindhoven waar W destijds woonde dus je kan wel zeggen dat het een exclusieve gelegenheid was weer.

Maar was leuk om 'm weer te zien en ik had een boek meegenomen voor hem wat niet toevallig het beste boek is dat ik de afgelopen 2 jaar gelezen heb en dat noemt (ik zit in Belgie nu) the making of the atomic bomb en ik denk dat hij dat ook wel leuk gaat vinden (het is eigenlijk helemaal geen leuk boek kwa thema maar aan de andere kant wel interessant). En we zijn weer aardig bijgepraat wat raar is want ik denk dat als ik over 6500 km wweer heel anders in het leven sta en dan is `h`et eigenlijk wel weer verouderd kwa informatie maar het is altijd prettig om samen eikeltjeskoffie te zuipen wat we vroeger ook deden en te kankeren op van alles en nog wat.

Want, lieve lezers, het is een zooitje in Nederland en het is dus niet voor niets dat ik er `even niet aan wil denken meer sinds gisteren en dat gaat best goed op de fiets al zeggen wij het zelf.
We hebben wat kraakjes als het omhoog gaat en ik denk dat het de pedaaltjes zijn maar die had ik uitmekaar gehad voor vertrek dus dat is raar. Het kunnen ook de bladboutjes zijn maar die had ik echt lekker vast gezet dus ik denk het niet. Dus we gaan er gewoon nog een paar daagies mee doorkarren en als het dan nog niet weg is gaan we er diep over nadenken waar ik nu dus geen zin in heb wegens vakantie en dan ga je geen fietsen lopen te maken natuurlijk. Gezeik allemaal. Het ergste is als je klant van je eigen bent met een kutklus waar je geen zin in hebt want dan is het onbetaald ook nog. Het leed dat klanten van fietsenmakers heet (of aanrichten) daar zou ik zo een heel topic over kunnen volschrijven want het is werkelijk godgeklaagd wat een verschrikkelijke zeikerds er af en toe een fiets kopen. Ik ga er nu ff geen voorbeelden van geven maar ik zit al 2 jaar grotendeels in het elektrieke (bak)fietsensegment wat kwa poenigheid begint bij 6000 euri en dan denken ze dat ze voor 25000 euro aan je kop mogen zeiken. Maar goed. Vakantie dus.

We hebben weer een klein kutstukkie gereden vandaag (en gister) en dan lijkt het net alsof je hartstikke fit bent want dat is best te doen. Eerdere toggies begon ik met 122 km naar Rosendael of zo en dan wilde ik altijd na 3 dagen terug naar huis omdat alles zeer deed maar dat valt op deze derde dag best mee. En die vennbahn is ook best te doen met die max 2% overal dus dat is allemaal prettig om er in te komen. Wel druk op zondag met skaters en rolschaatsers en hondenuitlaatsters met paars haar en zo'n uitschuifriem waardoor Princess helemaal aan de andere kant van het fietspad in de berm kan poepen als we aankommenkarren maar na de lasagna van gister bleek het geen enkel probleem om in al die gevallen hofflich met 2 puntjes op de o te blijven en de Trektor had ook lekker in de garage geslapen hoewel het even duurde voordat de parkieten ernaast onder zeil waren ook vertelde hij vanoggend.

VErder heeft-ie een probleem want hij kan niet op mastodon omdat de forumslader thuisligt dus zijn kant van het verhaal wordt wat moeilijk om daar te volgen maar ik ben wel van plan om 'm hier wat spreektijd te gunnen en we moeten nog een stukkie en het zal niet allemaal even interessant zijn ook onderweg dus dan heb ik ook iets om te typen.

Okee ik ga eten maken en me tent opzetten tegelijk want dat scheelt tijd en dan kom ik morgen graag nog op de dingen terug. En het is al 3 dagen lekker fietsweer dat mag ook wel eens gezegd worden.

22-05-2023 18:12 :: Ik wil dit tot Albanieje

en terug ook eigenlijk

Die Vennbahn is wel een dingetje, lieve lezers en lezeressen leespersonen. Als deze roete de eerste is die je ooit in je leven gaat fietsen ben je daarna volledig verpest want zo mooi als hier is het nergens. Kabbelende beekjes, versgezaagd dennenhout langs de weg, om de 800 meter een bankje of een design treinwagon met bankjes en tafeltjes, barren met 80 soorten bier je kan het zo gek niet verzinnen of je komt het tegen. Frituren ben ik nog vergeten. Prachtige vergezichten en overal max 2% behalve als de vleermuizen slapen want dan heb je een stukje met een paar keer 10%.

Ik dacht dat me lever eruit wilde zo slecht voelde ik me op die klimmetjes. En er is wat anders aan de hand waar ik echt sjaggerijnig van wordt en dat is dat me voorband als een rupsband gaat klinken als ik 8 km/uur rij. Er liggen marathon plus tour bandjes om omdat de travelcontacts die ik vroeger altijd had niet te krijgen zijn en er tegenwoordig ook heel debiel uitzien als je ze wel kan krijgen dus dat was een gepasseerd station. En toen ben ik gaan zoeken wat er nog wel te krijgen is in de maten 47 en 50-559 en dat was alleen hunnie dus. Maar die band is echt een moordenaar door het profiel wat erop zit. Misschien dat het over 5000 km anders is, maar ik heb er een hard hoofd in. Je hoort 'm gewoon tegenwerken als je een beetje steil omhoog moet.

Ik heb wel per ongeluk over de 100 km gereden want het ouwelullen traject 1 woord naar de kemping hiervoor ging niet door omdat ze er dicht en verwaarloosd uitzag. Dus toen heb ik er 30 aan vastgeplakt en nu zit ik aan het einde van de vennbahn op de kemping in Tresvierges in Luxemburg waar een mevrouw in de recepcija zat die me aan een vroegere tamelijk autoritaire huisarts dee denken. Of misschien was ze het wel maar met pensioen hoewel ze dan weer geen Nederlands leek te spreken. Of misschien dacht ze o jezis daar heb je die gek weer dat kan ook natuurlijk.

Dus het fietsen gaat kut en het is bij gratie van die 2% overal dat we het gehaald hebben maar dat gaat niet zo blijven natuurlijk. Ik ga morgen een leuke kemping uitzoeken en misschien neem ik dan wellicht zomaar een rustdag. Ik herinner me nog van me eerste fietstocht naar Sardienieje dat ik dat ook de eerste week gedaan heb toen en toen was ik nog volop aan het kikboksen wat een heel andere conditie is maar dan werken er in ieder geval bepaalde onderdelen die nu niet l;ijkenb te werken zoals daar zijn de milt, lever, koor- en de beenspieren en een gereduceerd overlevingsinstinct. En ik ben zo stijf als een plank ook. Benieuwd hoe dat is als ik in Brindisi ben. Remind me 1 month.

Er staan een Zweedse jongens- en een meisjesmotormuis op de kemping hier met de allergrootste gigantieste harliedevidsons die ik ooit heb gezien. Elektraglyde supreme of zo weet ik veel. Zo'n model met 2 versnellingen voor de achteruit. W zal dat wel weten. Ze hebben allebei een aanhangertje drachter hangen met brandende schedels erop en erhangen lerern tassen aan en franjes aan het stuur en ze hadden toen ze aankwamen allbei een leren broek aan en ze zijn ik denk rond de 70. Ik durf geen foto te maken hoewel ze heel aardig zijn want ze gingen net naar het dorp en toen heb ik aan ze gevraagd of ik iedereen moet vermoorden die naar hun motoren kijkt en toen zeiden ze ja graag en toen zei ik konsideritdone en toen zeiden ze moet je wat van de winkel en toen zei ik nee want ik heb alles vanochtend bij de Aldi in weet ik niet meer gekocht.
Er kwam ook een hele grote tent uit 1 van die 2 aanhangwagentjes en ik dacht eerst daar gaan ze die motoren inzetten en dan gaan ze er zelf naast slapen maar dat lijkt toch niet het geval te zijn.

Ik ben van plan om ze twee ditisdewegstikkers aan te bieden want die kan er nog wel ergens tussen en ik denk dat dat best retekoel is om op die leeftijd zo door de wereld te tuffen en het is dat ik niet kan zeggen dat ik niet d emooiste bike op de kemping heb vandaag. En er staat een zeer vriendelijke franse meneer die een weekje aan het fietsen is en die helemaal fan is van de vennbahn ook op een italiaanse gravelbikeachtige fiets met zo'n stuur waar ik de naam steeds van vergeet met een dwarsstangetje middendoor waarm je superveel gadgets op kan hangen. Er zitten ook 48 gaatjes in z'n voorvork voor bikepekflauwekul wat hij dus ook flauwekul vindt want hij heeft gewoon twee tassen achterop gehangen. zoals de echte kenners dat doen.

Zo zie je maar dat het aandoen van een kemping ook voordelen kan hebben boven het solitair in het bos verkeren met al dan niet stekend gevleugelte maar om het te waarderen moet je het een beetje afwisselen denk ik.

23-05-2023 15:27 :: Groen

en geel

Als je op vakantie gaat dan wil je zo min mogelijk aan je werk herinnerd worden. Idealiter. De Gemene Deler waar ik het afgelopen anderhalf jaar voor gewerkt heb zei heel vaak idealiter maar dan legde hij de klemtoon verkeerd. Ik heb 'm daar een keer op gewezen en daarna heb ik het hem niet meer horen zeggen. Ik hoop niet dat hij het ook heel vaak zei in de gesprekken met de rabobank waar hij een lening heeft/had (ik weet geen details want daar werd ik angstvallig buiten gehouden) maar ik denk niet dat ze bij de credietafdeling van de rabobank weten hoe hoe je idealiter uitspreekt ant de laatste keer dat die idealiter waren heetten ze gewoon nog raiffeissenbank.

Maar zo'n verkiezingsbord van de Luxemburgse Groenen kom ik dan eigenlijk liever niet tegen. Joost E. van Ja'21 was eerst van Leefbaar Rotterdam en die wilde meer "bakfietswijken" wat eigenlijk gewoon een duur woord is voor gentrificatie en nu is de hele stad vergeven van koffietentjes en grietjes met jogamatjes ipv arbeiders met opgerolde hemdsmouwen dus bedankt Joost en ik ben serieus blij dat je opgepleurd bent naar De Haag en op je stemmen zou te ver gaan maar ik wil je nooit maar wat ik zeggen wou is dus dat er een heel dun scheidslijntje loopt tussen grasgroen en hersenloosrechts want ze zijn dus allebei van de bakfietsen. Er stond een paar weken terug een aardig artikel in de Washington Post later opgezocht over hoe de russische geheime dienst bezig is om extreem rechts en extreem links in Duitsland op te stoken om te protesteren tegen de oorlog in Oekraiene.

De bakfiets van dienst is van een merk waar ik aandelen van had want ze zijn van de beurs gehaald en ik heb er 225 euri aan verdiend alles bijelkaar omdat ik voorkennis had omdat ik dara gewerkt had zoals in een ander reisverhaal reeds vermeld. Dus ik kijk dan met gemengde gevoelens naar zo'n verkiezingsaffiche want de afgebeelde bakfiets is anderzijds een onderhoudsnachtmerrie wegens aanmekaarhangende van tiewraps.

De vraag die echt beantwoord moet worden is waarom ik nog nooit door Luxemburg was gefietst en dat komt dus omdat ik altijd reisboeken had die er nooit doorgingen dus dan is de vraag waarom willen de fietsreisboekenschrijvers niet door Luxemburg? en het antwoord is dat het hobbeldebobbelt. Op de eerste 3 kilometer na de kemping heb ik 7 keer in de berm staan uithijgen om 2 hellinkjes op te komen. Ik had gister al om me heen gekeken op de vennbahn en mezelf gelukkig geprezen met de 2% want je zag zo dat het "buiten" serieuze shit was kwa verdwaalde kutpiereneejen. Dus gisteravond dacht ik de hele avond morgen ben je de lul en dat klopte volledig. Maar. Klimmen gaat altijd slecht als je net je nest uitbent en ik had echt helemaal niks aan sport gedaan sinds de corona dus dat kwam e rnog bij. Plus dat ik onder weg aan me fiets vrioeg van "als ik een fiets zou zijn wat voor fiets zou ik dan wezen? Een Mountaiunbike of een Santos of een IDworx of een Swapfiets?" En weten jullie wat het antwoord was van mijn vriend de Trektor?

Een Fatbike

En dan moeten we nog 6500 km samen he. Toen we langs de snoepaautomaat kwamen op de foto hiernaast en hij een 13 binnenband wilde (waar we altijd op rijden) was ik iets minder geneigd om er 7 euro in te gooien dan ik anders wellicht geweest was.

Maar het is een beetje Ardennen. Ze hebben fietsroutes en we hadden eerst de 5 geloof ik en later de 17 maar pin me er niet op vast. Er staan dan pijlen op het wegdek bij de boggies wat handig is en het kwam steeds behoorlijk overeen met de broutertrack die ik thuis had gebakken. Maar je ontkomt hier niet aan soms vrij steile klimmetjes.  Ik heb zelfs een stukkie moeten lopen omdat het 9% was en ze het asfalt eraf hadden gehaald en er alleen heel grove stenen lagen waar je ook niet over naar beneden had kunnen fietsen. Dus dat mocht van mij. Dat ging een kilometer of 40 zo door met dat gehobbel en gaandeweg kom je er dan wel weer een beetje in maar het is denk ik wel afhankelijk van hoever je komt kwa conditie hoe snel dat gaat. Dus ik had voor ik vertrok een kemping op 50 km gevonden maar toen we er bijna waren zag ik dat de roete verder langs een riviertje en een spoorbaan ging en dan weet je als ervaren fietsreizigert dat de hoogteverschillen minimaal zijn en dat klopt ook dus ik zit nu op een kemping 20 km verderop trots te zijn op de geleverde inspanningen zoals het een ouwe lul betaamt.

Ik sta op kemping Krounebierg in Mersch en het is een fietsonvriendelijke camping wegens 24 euro omdat ze geen trekkersveld hebben maar alleen staanplekken. Emplacements heet dat in het Duits. En er hangt een Zeelandvlag bij de poort en dat komt omdat de boel een paar mnaanden terug is overgenomen door Zeeuwen dus dan is de kans dat er een picnictafel voor bij je tent afkan ook te verwaarlozen. Op de vorige kemping stonden bijna alleen maar Hollanders en dat is hier niet anders. Misschien moeten we de hele boel gewoon annexeren.
Als Putin het kan met de Krim dan kan Joost E het vast ook wel met Luxemburg.

25-05-2023 16:05 :: Rare dingen onderweg

het is een beetje wat je raar vindt natuurlijk

Gister heb ik niks getypt want we hadden een IT probleem. De Osmand wilde de 2 mappies van noordoost Frankrijk niet inladen. Ik denk dat ze gewoon corrupt zijn want ik heb het 50 keer geprobeerd en de boel bleef maar kresjen. Ik heb Osmand draf gegooid en opnieuw drop geinstalleerd, de mappies heropnieuw geneerlaad, niets hielp en eigenlijk is het nu nog kutter want de mevrouw die begon te praten als je de bocht om moet is ook stilgevallen. En je kan de supermarkten niet meer op de kaart laten zien.

Vandaag hebben we dus met de onlinekaarten gereden en dat ging ook. Een stukkie terug in Nancy zag ik een bio supermarkt en ik moet vruchtensap drinken van de uroloog (ik had 2 keer in 7 maanden nierstenen) want die lossen dan op. En ze bleken er ook chippies zonder zout te hebben wat de andere tip van diezelfde arts was. Als ik 100 meter doorgereden had was ik zo het parkeerterrein van de Lidl opgereden maar dan had ik dit nu minder gezond zitten te typen maar was ik minder geld kwijt geweest. Dus het is geen sinecure als Osmand een map niet wil laden. Voor de kenners: het gaat om France_great-east_europe_2.obf en France_bourgogne-franche-comte_europe_2.obf. De versies van gisteren. De rest van m'n kaartjes doet het wel.
Wie het weet mag het zeggen.

Chippies zonder zout zijn eigenlijk lekkerderder dan chippies met zout zit ik ineens te konstateren.

Maarre je was toch aan het fietsen ja ik was aan het fietsen. Gister was geweldig en vandaag ook. We zijn door Luxemburg gekomen (de hoofdstad van Luxemburg!) en dat was helemaal tof want op een momento dado wilde brouter ons een doodlopend steegje in hebben waarvan we allebei dachten hee dat is een doodlopend steegje. En guess what? Het was een doodlopend steegje maar met een lift naar boven. En niet zo'n beetje naar boven maar ik denk wel 125 meter of zo. Dat zijn gratis hoogtemeters. En Brouter weet dat gewoon. De foto van de liftschacht staat later invullen.

Boven stonden twee zwitserse gravelbikers van het uitzicht over de stad te genieten. Ze waren onderweg naar Rotterdam dus ik heb ze de sleutels van m'n huis gegeven en gezegd dat ze ze bij de bovenbuurman moeten afgeven als ze weggaan. Dat wordt lachen als de smurf met z'n nieuwe wippie in me bed ligt maar dan moet-ie hier maar meelezen. Hij heeft een Iraanse opgesnord vertelde hij dus ik ben nu ietwat bezorgd of die een broer heeft die aan eerwraak doet anders moeten er wat telefoontjes gepleegd worden. Of wacht: ik zet gewoon die Kale van Zuid er op. Die heeft connecties bij de skotoe dus dan houden we de lijntjes lekker kort. Ik hoop dat het goed gaat met de Kale want ik zag toevallig dat hij wat kampeerspullen aan het verkopen was op het consumentenforum. Dus ik weet niet wat er is, maar ik hoop dat het goed komp allemaal paardelul. :-)

Nu we toch aan de straattaal zijn: tory als in bike-tory betekent 2 dingen namelijk dingetje ("hee geef die tory!)" of verhaal ("wat is jou tory") dus jullie begrijpen nu hoe deze site aan haar naam is gekomen. En het lijkt op factory en er worden inderdaad ook fietsen gemaakt als in nou ja gemaakt. Dus.

We hebben sinds we bij W zijn vertrokken zo'n beetje wind mee gehad en dat is heel bijzonder. Ik heb nu al meer wind mee gehad dan heel die trip naar Helsinki en terug. En sinds Luxemburg (de hoofdstad van Luxemburg!) ging het naar beneden en toen langs de Moselle al een paar dagen. Dat is een rivier schuine streep kanaal. Met sluisjes overal en ik denk dat ik een beetje aan het eind kom nu want de sluisjes worden steeds smaller. Op het laatst staat dan een sluisje waar alleen kabouterbootjes door kunnen. Als je die op de foto hebt dan heb je pas echt iets raars onderweg gezien maar wie niet waagt wie niet wint.

Ik stond gister na 100nogeenbeetje kilometer op de municipal van Metz en dan sta je aan het water als zijnde dus die Moselle en dat loopt scheef af daar dus als je recht wil slapen moet je helemaal aan de wegkant gaan staan.
Beetje suffe camping (drie leden van de schelpenmaffia!) maar niet duur want 11 euro 66 par carte en als je wil poepen kan je beter bij de meiden want bij de heren hebben ze geen pleebrillen en bij de vrouwen wel. WAAROM IS DAT TOCH? Ik vind dat negatieve discriminatie. Tenzij alle pleebrillen door mannen worden gejat maar in Nederland gaat dat wel goed. En in Belgieje ook. En Luxemburg.

We staan nu op een Aire voor Campers. Dit was vroeger een kemping maar ze hebben het personeel vervangen door een automaat en er is 1 plasendoeshok waar 1 persoon tegelijk inkan. Er staan een stuk of 8 kempers en 1 pool met een vrachtwwagen die eruit ziet alsof je er fietsen mee kan jatten dus ik heb net een foto van ze nummerbord gemaakt. Het Franse tokkiegezin met de Mercedes heeft nu een Franse Andre Hazes heel hard aanstaan en ze hebben mekaar de hele middag nat lopen spuiten met een slang die voor de irrigatie bedoelt lijkt. Ze hebben meer lol dan alle Nederlanders en Belgen (meer Nederlanders) bijmekaar. Maar het is wel kutmuziek.

Ik denk erover om morgen een stukje te gaan fietsen. Als jullie allemaal nou hetzelfde doen dan zijn we allemaal goed bezig.

26-05-2023 17:24 :: Mag het wat minder?

nee dat mag niet

Geen idee hoe het komt. Ik heb het met sporten en met werken. Ik kan het niet half. Ik heb geprobeerd om vanmiddag op een bankje te gaan liggen met me petje op me gezicht en te luisteren naar het wildruisend beekje links (rechts voor de kijkers) en de sluis waarvan een deurluik open stond rechts (links enz) met het holistische idee om eens even helemaal tot rust te komen. En dat gaat dus niet. Er wachten kilometers. Ik ben gewoon geen vakantiefietser. 13e eeuwse kerkjes, interessante musea, anderstaligen, kokette landschappen, roeteboeken met historische wetenswaardigheden? Pleurt maar in me pet. Ik wil alleen maar rijen .

Ik ree vandaag tussen twee rivieren schuine streep kanalen ergens en toen was er overal aangeplakt dat ze een art fair gingen houden met iets exhibitionistisch en er was een camping en het duurde drie dagen en ik rij daar dan keihard voorbij iepeevee dat ik afstap, naar binnenloop, onnozel frans ga staan mompelen en drie dagen vrienden en vriendinnen over de grens maak. Ik bedenk in het passeren of ik in de juiste versnelling zit voor het aanstaande hellinkie. Dus met die levensvraag reed ik een uurtje terug deze camping op Fontenay de Kat. Niet heel druk wel weer 80% nederlanders maar gelukkig kerrevens en geen kempers en bij 1 van die kerrevens zit een meneer en daar raak ik mee aan de praat en die zegt ik was vroeger fysiotherapeut en je ben gewoon verslaafd aan endorfine.

Dus mijn universele doorreesprobleem was daarmee verklaard en opgelost.

Ik blijf hier 2 naggies ondanks dat er beneje in het dorp geen supermarsjee is want ik wil wassen en me telefoon laten doen wat ik wil iepeevee omgekeerd en ook ff niet fietsen want er zit een puist op me reet ergens. Tenminste gisteren en ik durfde net onder de does niet te voelen.

We begonnen met kanaal en toen een stukkie hobbeldebobbel waarbij ik (maar) 1 keer moest stoppen om uit te hijgen met volgelopen pootjes en ik noem dat vooruitgang en daarna weer een ander kanaal. Het is denk ik allemaal onderdeel van dezelfde blauwe soort van roete waar ik langs de moselle ook al op zat maar wel gek dat er dan een stukkie tussenzit met onverharde verdwaalde kutpiereneejen of misschien heeft Brouter gewoon gedacht dat het zo korter was.

Verders is het nog steeds lekker weer en lijkt het iets warmer te worden, de wind is nog steeds mee. Ik moest aan die kale denken die bij de fietsenzaakdienietgenoemdmagworden werkt en die nooit gereedschap meeneemt als hij een fietstocht gaat doen. Want ik had vandaag gekut met me voorderailleur want die had ik een beetje uit de losse pols gemonteerd toen ik de kabels thuis had vervangen en hij wilde niet meer op de grennie ineens dus dat is lastig als je net aan een kutpierenee moet beginnen. Maar als ik nou geen gereedschap had gehad dan had ik gewoon naar boven kunnen lopen en dan op de bonnefooi naar de rivier beneje want er stond daar gewoon een volledig ingerichte werkplek met leidingwwater plus echt zinnig gereedschap en een  ingebouwde fietspomp dus mijn emotie was een uitbundig DE THUISBLIJVERS HEBBEN GELIJK! Hoewel ik toch ook wel blij was met me multitool uit me freemtas.

Ik heb geen supermart gezien met al die fietsvriendelijke kanalen vandaag alleen een bakkertje ergens ertussenin. Er zit beneje in het dorp een bakker maar geen supermarkt zei de receptioniste toen ik 24 euri betaalde voor 2 naggies PLUS gebruik van de wasmasjien. Me fiets was niet gejat gisteren en ik heb nog ff met die vrachtwagenpool staan praten maar dat ging niet veel verder dan dat-ie iets in de im-en export dee dus die zal wel wasmasjienechips naar Rusland smokkelen of zo. Protip: als je het ergste denkt van mensen word je nooit teleurgesteld en ben je ook altijd dubbel blij 1 woord als je fiets er nog staat.

O en ik heb net de foto van die lift in Luxemburg (de hoofdstad van Luxemburg!) gevonden dus die zet ik hier even naast. Echt een joekel van een lift was dat en die zwitsers stonden dus in dat uitsteekseltje rechtsboven. Ik vind dit een leuke kemping want er stond een leuk schilderijtje op het invalidentoilet/washok iets met een pinguin ik zal er morgen een foto van plaatsen. O en over die tokkietoestand op de camperplekkemping van gisteren nog ff: de franse andreehaazus werd afgewisseld met behoorlijk vrolijke violen een beetje balkanistisch en er was al 1 van die halfdooie kemperianen wezen vragen of het wat zachter kon allemaal dus ik naar die vent toe en die vent was al aardig bezopen ik zeg wat is dat voor muziek hij zegt zigeuner ik zeg leuk hij zegt zal ik het wat harder zetten ik zeg ja doe maar en toen zaten 5 minuten later al die kemperianen in hun kempers met de deur op slot boos door de getinte raampies naar buiten te staren terwijl ik vrolijk door het gras liep te dansen.
Dus het is ook weer niet zo dat ik helemaal van vreemde smetten vrij probeer te blijven onderweg.

Ik ga pasta koken met ratatoille ratatoelje rata nou ja jullie weten wel wat ik bedoel.

27-05-2023 13:03 :: Rustdag

maar slecht geslapen

Franse trekkingingfietsen komen bij d eDecathlon vandaan. Dat is goedkoop en de Fransman Franspersoon stapelt er vrijwel onbegrensd tassen op en aan. En dan gaan ze fietsen en ik vind dat een geweldig goed concept want de rockriders en de btwins zijn lekker goedkoop en je komt ook nog eens ergens zoqals op deze kemping.
Het wordt alweer wat minder als je om 6 uur sogges naar d eplee gaat lopen stampen langs mijn tent en om 7 uur in gaat staan pakken als ik een rustdag heb. Als je op vakantie bent wat ik de eerste drie dagen was want toen reed im 15 km/u max, dan is dat geen probleem want dan sta je in vakantiemodus en daar was ik vanoggend om 6 uur even uit.

Inmiddels verschuiven de grenzen tusssen mij en de kamperianen op onthutsend snelle wijze want ik zit dit te typen onder de buitenluifel van de kemper van de fysiotherapeut terwijl Het Leptopje oplaadt. Je kan deze stoel ook in de slaapstand zetten en dat heb ik net al even gedaan en dat ga ik straks weer doen want ze waren fietsen langs het water waar ik ook langsfiets en ze hebben e-bikes wat handig is want vanaf het water gaat het 2,57 km behoorlijk omhoog naar de kemping terug. Maar die zijn voorlopig nog niet terug en me tent staat in de zon en ik zit hier in de schaduw dus knappe jongen die me hier wegkrijgt.

De was zit in de wasmasjien en die was was klaar net en toen ging de deur niet open en toen raakte ik in paniek want de wasmasjien is in het Frans en ttoen drukte ik op een verkeerd knopje en nou is-ie geloof ik nog een programma aan het draaien en ik durf niet te gaan kijken want de bazin van de kemping staat momentaan boos kijkend het doeshok te schrobben. Ik schrijf later verdeer als ik de was heb opgehangen. O ze gaat weg en er staat nu een andere mevrouw. Hm.

Ik ben vanochtend even naar benee gefietst om brood te halen en ik dacht zal ik de baguette nemen of de pain longue die eruit zag als een verdwaalde kutpierenee en die is het geworden. En die i s op ook al en het is noggenees half2. Ik rol altijd om van de honger als ik niksdoe om 1 of andere reden.

O. Blijkt dat er een versie 2 is van de osmandkaarten en ik heb een versie 1 app die sommige 2 kaarten wel kan en andere niet of zo. Dus ik heb nu de neiuwe Omand+ app van de F-droid gehaald en de hele ochtend zitten zoeken waar alle knoppies waren gebleven, maar ik heb nu de OSM en archies kempings en me tracks en de mevrouw die zegt als ik de bocht om moet is ook weer terug.
Ik heb wel gezien al dat ik een hele berg pagina's op me site moet gaan updaten als ik terug ben want het is een beetje achterhaald aan het raken allemaal. Jammer. Tot een week geleden was ik helemaal heppie met die stokoude osmandversie maar die beteknt nu vooral veel werk.

28-05-2023 16:23 :: Geen rustdag

maar ook niet slecht geslapen

Wel om half 7 wakker precies volgends de plenning want de bakker had me vertelkd dat-ie om 8 uur openging vanochtend zijnde 1e pinkesterdag of hoe heet dat en ik moest doezen en scheren en opruimen nog en dan 2,57km fietsen naar beneden dus ik stond om 5 over 8 in de rij voor de boulanger die er meer uitziet als een bouchereur maar goed. Ik had een gezellige avond nog bij de fysiotherapeut gehad gister want z'n zoon werd 50 en hij wilde een fillempie opnemen met een tafel van het terras die van verkeersborden zijn gemaakt en er was er dus eentje met dat je niet harder dan 50 mag en die hebben we toen naar z'n kerreven gesleept en toen heb ik mijn debuut als kameraman gemaakt.
Ik denk niet dattie er een Oscar voor gaat krijgen maar ik heb nog tot half 10 happies zitten happen en 0,0% bier zitten drinken (ik lust geen bier) en toen ben ik spaghetti gaan koken met dat spul dat ik niet kan typen.

Maar het zit dus zo metde grijze golf: ze gaan met hun sleurhut naar een  camping bij een riviertje (de saone in dit geval) en dan gaan ze elke dag 50 km e-fietsen en daar zijn gidsjes van met de restaurantjes onderweg waar ze dan tussen de middag wat eten en drinken en dat de volgende dag weer of naar een andere camping verderop waar ze weer andere lusjes rond of langs die rivier kunnen fietsen. En dat is gewoon hartstikke lekker denk ik. Vakantie. Ik geef ze geen ongelijk. Er stonden er ook 2 met i-bikes (dus niet
elektrisch) en dat was ook leuk gevonden kwa naam vond ik en die hadden het ook goed naar hun zin saampies. En allemaal aardige mensen ook. Net als ik.

Ik heb gister weer eens ff naar dat consumentenforum zitten kijken maar die klup lijkt ook op stervennadood inmiddels. Dus ik had het erover met mijn veelspakige vriend onderweg en ik zeg tegen 'm:
- Ze moeten het net als de boeren doen
- Met een Trektor naar Den Haag?
- Nee ik dacht aan iets anders
- Hun belangen in de tweede kamer laten behartigen door een journalist?
- Nee, dan kan je je ziel net zo goed meteen aan de duivel verkopen
- O. Wat dan?
- Ze moeten gewoon een naaktkalender maken. Je hebt ze met boeren en met boerinnen en dat heeft behoorlijk wat publiciteit opgeleverd.
En toen zei hij van ik ben altijd naakt dus ik zie het niet zo 123 en toen mijmerde ik daar nog even over verder en dan zou je het zo kunnen doen dat je degene met de meeste posts mister januari maakt en met de tweenameeste posts mr februari enzovoortenzoverder tot juni en juli want daar krijg je dan de utvouwpagina en die zou (als ik het zou moeten regelen waar ik me overigens hierbij geheel belangeloos voor aanmeld!) dan geheel gewijd zijn aan de forummoderator met zo'n kekke leren pet met een zilverkleurig kettinkje boven de klep, een zonnebril (op sterkte), zweepje in de ene hand en vergrootglas voor de schaamstreek in de andere.

Ik denk dat dat wel wat publiciteit zou kunnen genereren met name ook bij de jongere doelgroep die ze er maar mondjesmaat lijken te kunnen bereiken. Dus dit is zomaar een tip waarmee ik probeer te helpen en als ik moet komen helpen hoor ik het wel.

Behalve een behulpzame inborst beschik ik ook over een heel langzaam terugkerende konditie. Ik was vandaag bij een kemping na 76 km of zo en die was dicht en ik stond daar eigelijk ook een beetje met een halfslachtig gevoel zo van er zit nog meer in het vat en toen was-ie gelukkig pas 1 juni open en toen bennen we helemaal vrolijk doorgereden en nu zit ik op een open plek in een bos vlak naast de weg maar toch ver genoeg dat ik niet opval. Hoop ik.

We hebben er 100 of zo opzitten vandaag en dat was niet langs riviertjes maar vooral over verdwaaldekutvogezen en dat ging goed met maar 1 keer uitpuffen halverwege. Dus ik zit hier tamelijk tevreden te wezen met de prestatiecurve en het feiot dat ik nog een liter water had getapt bij een begraafplaats een stukkie terug dus ik heb echt zat. En lekker water ook. Zacht. Zacht water. Ik ga het niet weer over lijkvocht en zalmonella en levenselixer hebben want dat staat bij dat verhaal van de buurman dus dan kan je het daar opzoeken. Ik ga zo de grond wat egaliseren en nog wat zoute pinda's eten en bedenken hoe mooi het leven is als je mensen af en toe de helpende hand kan toesteken door advies of kamerawerk.

Morgen wachten er weer een kilometer of 100!

29-05-2023 15:52 :: Bellen en hagedissen

en een dippie

Het is zomer! Ik zag de eerste asfaltbellen vanmiddag uit het wegdek borrelen en ik heb een paar dagen terug al hagedissen zien oversteken. Ik had een behoorlijk goeie dag op de fiets en in het bos ook gisteren en ik dacht dat het lek boven was kwa conditie maar het ging vandaag voor geen meter. Ik had de keuze uit een camping op 110 km of zo of deze in Salines les Bains waar ik nu zit na 78 en ik had echt geen puf om door te rijden ook al omdat we inmiddels in een andere categorie hellinkjes zijn aangeland.

Brouter heeft een prima route uitgezocht maar soms sturen ze je van de grote weg af om door een dorpje te rijden dat langs die weg ligt en dan ben je weer hoogtemeters aan het maken en dan komt het na een paar 100 meter gewoon weer op die weg uit dus daar moet je even op letten. Het gebon met heuvelachtig en we zijn nu onderweg naar bergachtig. Ik kan me wel voor me kop slaan dat ik me heb laten ompraten om bij het CERN in Zwitserland langs te gaan omdat me fiets daar langs wilde.
Wat ik eigenlijk had moeten doen is Benjaminse richting Barcelona en dan bij Avignon richting Nice en dan met de boot naar Corsica, Sardinie en vandaaro met de boot naaar Napels of zo en dan naar Bari/Brindisi. Dat was leuk geweest.
Wat ik doe is sterven op de fiets en het enige dat ontbreekt is een harnas. Want ik moet eerst hobbeldebobbelmaal2 richting Geneve en daarna ook nog een keer hobbeldebobbelkeer4 naar Annecy. Hoewel ik wel een toffe campingtip heb gekregen voor daar en die heet Camping Familiale. Dus als ik dat haal dan ben ik erg benieuwd. Vanaf Annecy is het naar beneeje tot Turijn en daar kijk ik nu al naar uit.

Met me fiets ging het ook niet helemaal jofel vandaag want onderweg kwamen we deze gemummificeerde rijwielen tegen. Ik moest denken aan van die kloosters die ze helemala volgooien met botjes ospessariums heten dat geloof ik of van die zenpriesters die zich helemaal volgieten met arsenicum en dan nog eeuwen goed blijven of het museum in Kaajro maar dan weet je dat het eraan zit t ekomen, maar dit was volkomen onvoorbereid langs de kant van de weg. De Trektor heeft daarna zeker 20 kilometer lopen te shimiejen en als gevoelige fietsenmakert begrijp ik dat best.
Je vraagt je af wie zoiets verzint.

Maar verder geen kwaad woord over Brouter want we hebben echt een mooie tocht met zonder weinig auto's en mooie fietspaden en ook goed wegdek over het algemeen. Vandaag naar hier hadden we het laatste stukje voormalig spoorlijn inclusief fietstunnel en ik hoop met groote hoope dat er nog meer zijn want de bergies hier zijn gewoon 2 keer zo hoog ineens.

Ik sleep al 2 dagen een blik koeskoes van 6euro60 mee en dat ga ik straks opwarmen en dan vroeg naar bed en morgen vroeg weer op want het wordt warm weer denk ik en dan ga ik kijken of ik weer een kemping op een bescheiden afstand kan vinden want het ergste mot nog komen en ik heb geen idee hoe je dat trainingopbouwtechnisch aan moet pakken en dan lijkt rustig aan ouwe lul me nog heel geen slechte optie.

30-05-2023 16:39 :: Alpenweiden

en koebellen!

Okee Trektorfans. Ik heb 2 osmands op me telefoon nu en de nieuwe kan ook hoogteprofielen laten zien. Of beter. Of dat je er eerder opklikt. Dus ik was op zoek naar een supermarkt in waar ik gister was en toen zag ik het hoogteprofiel van de komende dagen en toen werd het me bleek om de neus. Eerste 10 kilometer na de kemping: 10% 13% 26%(!). En de eerste 50 km bijna 900 hoogtemeters en een colletje naar 1079 boven NAP. Nou is 900 hoogtemeters wat ik aankan op een goeie dag als ik die 15 kilo kwijt ben die ik nu nog niet kwijt ben.
En daarna werd het niet beter. O - had ik Osmand+ maar nooit geneerlaad want hij gaat de hele tijd over ze nek met een trackje van 1400 km en de mevrouw van dat je de hoek om moet stottert heels de tijd! Het is niet dat je noemt een verbetering behalve dat-ie wel die nieuwe kaarten kan lezen.

[Updeet: probleem bleek achteraf niks met verschillende map-versies te maken te hebben, maar met het werkgeheugen van me telefoon. Link.]

Maar ik had dus wat om over te piekeren gister terwijl de Fransen in de aan de kemping aanliggende huizen op hun balkon tot laat in de avond zaten te hartejagen en tegen mekaar te gillen. Ik dacht er serieus over om terug te fietsen richting Dyon en vandaar de leuke route te nemen die ik gister had uitgedokterd, zijnde Avignon - Corsica - Sardinie - Napels - Brindisi. Ik zag het helemaal zitten inees.
Nadat ik met die gedachte was ingeslapen werd om 1/2 6 het vuilnis op de kemping (10 euro nog wat) opgehaald. Dus ik had geen goede nacht maar het gaf me wel de tijd om de voors en tegens nog eens op een rijtje te zetten. Er waren geen voors en de ttegens waren dat ik nog 14,5 kilo te zwaar ben, dat ik pas 700 km of zo had gereden en ik eigenlijk net was begonnen met de treeningsopbouw, dat het de hele dag omhoog ging met krankzinnige percentages, dat het wel weer teringheet zou wworden en dat ik beroerd had geslapen.
En dat ik ook niks in Zwitserland heb te zoeken wegens duur en neutraal.

Maar. Zo zit ik eigenlijk ook weer niet helemaal inmekaar natuurlijk dat ik voor een bergje wwegloop. Dus me fiets zij vanoggend joh doe gewoon 10 km en als het niet gaat dan rijen we naar Dijon want daar zat een leuke kemping met eenn nederlandse mvrouw die de was heeft gedaan ooit en daarna ook nog gekookt en het kostte geen helegaar niet veel. Dat klonk alweer superaantrekkelijk, dus ik was echt van plan om het zwaar te gaan hebben.

En we hadden het zwaar. Ik dee 1 uur en 3 kwartier over de eerste 2 kilometer van de D65 [onthoud de naam, mijd haar asfalt]. Van schaamte had ik de tracking uitgezet. En de telefoon ook want ik kwAm haast niet van me plaats dus dan valt er weinig te navigeren. Het ging gewoon niet. Om de 30 meter puffen in de berm. GElukkig was het autoluw maar mensen wat ging het stijl omhoog, wat kam ik net uit me slaapzak en hoe papperig voelden de beentjes. Ik kon wel janken na een half uur.
Dijon lag om de hoek. Maar ja ik had 10 kilometer proberen gezegd en dit was in ieder geval goeie training. Of niet.
Maar na 6 km omhoogfietsen ging het iets beter. De ochtendsmurrie leek mijn beentjes langzaam te verlaten en de makreel in tomatensaus die ik op het stokbrood van gisteren had verorberd op het bankje bij de supermarkt die maar niet open wou leek ook iets te doen.

In het weiland naast de weg op het eerste vlakke stukje na 9 km of zo vleidde ik mijn rug tegen een joekel van een geplastificeerde hooibaal, voelde het pasgemaaide gras stevig in mijn achtererk prikken, werd me bewust van de zon achter de ochtendnevels en het verfrissend koele windje.
En ik voelde plots in al mijne vezeltjes: fuck Dijon!

Me fiets stond schaapachtig te grinniken dus ik zeg wat sta jij stom te grinniken dus hij zegt dat gras kietelt aan me banden maar ik weet beter, lieve lezers. Hij wist precies wat er zou gebeuren in die 10 km want hij heeft het al eerder gezien en hij wil echt naar de CERN toe om die protonen te horen ruisen.

Ik zit nu op een camping 50 km verderop, er ruist een beekje, de akkweil is tot 16:00 dicht volgens de post-it op de deur en ik ga gewoon me tent in dit skioord opzetten zo denk ik want ze hebben echt mooie tentplekkies voor 8euri40 en er is ookk sprake van een bron 50 meter verderop waar dat beekje begint dus daar ga ik met me sandalies instaan ook nog even.

We zitten conditioneel nog niet waar we willen zitten maar we zitten (ik) en staan (de trektor) wel waar we willen zitten. En staan.

BREAKING: DE HARINGOPENBAARING HEEFT ZICH BEWEZEN! Het werkt; pleurt allen uw rotsharingen van de Aldi weg! Op 1 na!

31-05-2023 18:08 :: Reflectorpaaltjes

enig houvast

Osmand zei ga links af. Ik wilde best want ik had bizar lang omhoog gereden en dit ging naar beneden, De eerste weg omhoog was gezell;ig want ik werd 8 keer ingehaald. Door leeftijdsgenoten. Hun bandjes pastten 4 keer in mijn achterband en ze hadden 0 bagage. En ze gingen maar marginaal harder maar ik zag ze toch langzaam uit beeld verdwijnen. Het was een tedoeneklim. 6 of 7 % steady en dat kunnen wij. De telefoon stond uit want het ging niet hard dus ikk wam er 2 km bergop pas achter dat ik een afslag had gemist. Er stonden 2 verbodeninterijdenroodmetwittestreepborden dus ik dacht daar moet ik niet in maar daar moest ik wel in. Er begon een paadje richting Zwitserland maar dat wist ik toen nog niet. Leuke omgeving zoals bekend van de tiroler pornofilms en als je die nog nooit gezien hebt dan is dit een aardige aanleiding om dat t egaan doen, slecht asfalt, beetje hobbeldebobbel, daarna hobbeldebobbelx2 op slecht asfalt en na de nodige 5en&6en was ik boven op iets van 1320 meter en ik was op 912 begonnen.

400 hoogtemeters inde knip exclusief de 2 km die ik voor lul omhoog was gereden. Lekker beginnetje. Helemaal boven stond een grenssteen uit 18nogeenbeetje waar ik geen foto van heb maar dus wel een foto van het paadje waar ik opmoest. Ik heb eerst nog geprobeerd door te rijden op dat slechte asfalt maar dat leek aan de zelfde kant van die verdwaaldekutpierenee naar beneje te hobbelen en dat was dus niet de bedoeling. Dus ik weer terug naar het paadje waarvan ik dacht dit ken nooit en zelfs me fiets was skepties.
Dus wij daar wandelen met de hand op de rem en dan een heel klein stukje fietsen, en dan weer wandelen. En dat ging zo een poosje door tot er een vergeten autospoor opdook en toen was het downhillen op grof grind met 10%.

Na een kilometertje kwamen we bij dit huissie uit dat een schuilhut bleek.Het spoor waar we uitkwamen staat links op de foto. Er stonden een houtkacjeltje en een tafeltje en een gastenboek en ik heb er een stikkert op de ruit achtergelaten ook want we hadden weer een grensje verlegd en het was een leuk eerste stukkie toch dat Broeter had geBroeterd voor ons.

Vandaar ging het als de brandweer naar 950 meter in Le bRassus wat Zwitserland was aan de nummerborden te zien. In Le Brassus ben je beneje en dat weet je want als je om je heen  kijkt dan zie je alleen maar verdwaaldekutpiereneejen die om je heen omhoog toorrenen torenen toorenen wijzen.
De dag was nog niet voorbij.

Ik wist ineens waar ik die 22% gezien had en dat was hier. We moesten uit het dorpie naar de D-weg en dat was 4 keer uitpuffen voordat we daar aankwamen. En vandaar ging het gewoon een kilometer of 3 10% verder omhoog. Ik dee 2 of 3 refelectorpaaltjes per fietsbeurt. Ik werd door diverse wielrenners moed ingesproken. Tranquillement zeiden ze.
Alsof er een andere optie was met die rupsbanden van me. Die thuisgelaten rotsharingen maakten niks uit. zo voor het gevoel [uitputting, volgelopen benen, max 5.6 km/uur]. En ik moest dus 3 km.

Uiteindelijk besloot ik tegen een grofgestapeld muurtje te pauzeren met stokbrood en geitenkaas (lekker!). Ik mocht vanmezelf 3 kwartier nemen om de koolhydraten in me bloed te krijgen als dat drie kwartier duurt en ik had ook nog een snikker gekocht beneje dus die mocht ook op. Bleek dat 50 meter om de hoek de afdaling begon. We zaten op 1320 meter weer, dus weer 400 hoogtemeters erbij maar opovernieuw bizar steile.

De Jura 7 stond er op het bordje om de hoek. We bevonden ons plots is een 0% weids alpineweidelandschap dat niet voor niks zo heet natuurlijk. Een fantastisch feest om in te fietsen. Echt goed. En ze hebben er officiele legale kampeerplekken dus ik kzag de eerste bij 35 km of zo dus dat vond ik te vroeg, hoewel we wel goed zaten kwa hoogtemeters inmiddels. Ernaast stond een bordje om het extra duidelijk te maken nog.

Dus toen raceten we naar beneje daar (het ging net zo steil omlaag als eerder omhoog) en toen zag ik nog een kampeerplek en toen dacht ik ik neem de eerstvolgende en toen kwam er geeneen meer.

Maar die Jura 7 is een dingetje maar als je 'm gaat doen neem dan geen bagage mee want het tussenstuk is niks steils aan maar erheen en ervanaf is eigenlijk niet te doen. Ik heb nog nooit zo'n zware dag op de fiets gehad geloof ik. Maar ik moet nog naar Annecy dus wat niet is kan nog komen.

We zitten en staan nu op de Hutopiakemping bij Divonne les Bains en dat is een kutkemping met gastarbeiders in chaletjes die onder hun auto liggen te knutselen. Wel de eerste kemping zonder nederlanders; waarschijnlijk vanwege de prijs.

Ik ben verrot, de Trektor is helemaal in z'n element en we zijn bijna bij CERN. Ik ga morgen niet heel veel meer doen dan een kampeerplek zoeken boven die deeltjesversnellert. O wacht ik heb nog een fotootje van lakegenevashoreline zoals we het zagen toen we op de Jura 7 route uit het laatste bos wkamen gestormd:

03-06-2023 17:57 :: Waar waren we gebleven

waar zit het vraagteken?

Gevonden1 Ik bedoel! Hiernaast staat het stoffelijk overschot van Leptopje. Ik had geen puf meer om `m te reanimeren dus hij is met de vuilnisman mee nu. We hebben duizenden kilometers samen afgelegd en dan wor je zo afgelegd. Nou ja gelukkig hebben we de fotoos nog en de 3 trippies hiervoor zijn met hem getypt dus in zekere zin leeft-ie voort nog.

Ik ben 2 dagen bezig geweest om op de nieuwe veels te dure groomboek alle goegel privacy-instellingen door te worstelen en nu loggen ze nog elke scheet die ik laat. Ik heb er liever een ander besturingssysteem dan Android op want het is gewoon een onhandig grote telefoon maar daar is nu uitdeqqrdderzaak geen tijd of gelegenheid voor. En de foto's moet ik thuis even deftig resizen want die appies maken er een zootje van dus pech voor jullie.

Maar goed. Het Centre Européène (frans toetsenbord) de Recherche Nucléaire. Of zoiets. Ik had een goed boek gelezen en dat heet Het Eiland dat Higgs heet van 2 Hollanders die daar dingen doen of deden daar wil ik vanaf zijn. Maar dat gaat over de ontdekking van het Higgs deeltje nou ja boson nou ja veld en het geeft een heel duidelijk overzicht van het standaard model. Dus ik wist waar ik heen ging en toen ik en mijn fiets er daadwerkelijk waren kon ik de verleiding van de guided tour niet weerstaan. Dat betekende een uur wachten voordat je je ervoor kon aanmelden en daarna een uur wachten tot de tour begon.
Er was dus ff tijd om naar de expo te lopen en daar hadden ze dus de allereerste webservert staan (het www is bij het CERN uitgevonden) met een stikker drop "niet uitzetten!". Ernaast hangen 3 pagina's met het originele onderzoeksvoorstel van TimBL waar iemand had opgekrabbeld "vaag maar interessant".
Deze site past naadloos in die traditie dus ik heb een onduidelijke foto van het geheel gemaakt.

Maar die tour was tof. Hij werd gegeven door een Chinese ingenieur die even niks te doen had en aangezien ik dat boek had gelezen kon ik ook nog slimme vragen stellen dus dat was waar voor me geld (die rondleidingen zijn gratis, belqstinggeld niet meegerekend).

Buiten de hoofdingang staat een roestvaststalen wokkel met allerhande formules en ontdekkinkies van natuurkundigen en ik stond wel even te blozen toen ik de formule vqn het onzekerheidsprincipe van Heisenberg herkende. Niet gek voor een heel gemiddelde fietsenmaker kan je dan denken wat ik dacht.
Ik had in de wachtrij vriendschap gesloten met een Australiejer (alleen de ees met streepies zitten op dit toetsenbord) die ook gegrepen is door de fysica en die zei tegen me dat ze door die tunnel waar die deeltjesversneller doorloopt fietsen en dat ik een open sollicitatie moest sturen naar het CERN om die fietsen te onderhouden en dat vonnik ook best een goed idee dus dat ga ik doen als ik terugben. Lijkt me echt retekoel om met zo'n CERNpasje al die deuren open te maken net als de slimme jongens. Ik vond het al heel koel dat ik autorisatie kreeg voor de CERN-wifi. Dat is een smsje dat ik nooit meer ga deleten.
Speciaal voor m'n veelspakige vriend heb ik een routekaart gescoord van alle fietspaden die over die tunnelbuis lopen, dus die komt bij de werkbank te hangen thuis zijnde de plek waar hij altijd slaapt. En ze hebben allerlei shit in de giftsjop dus ik heb een www tiesjurt voor de halve prijs en grappige buttons met de up- en de downquark en de higgs ook nog.

Na al die indrukken zijn we doorgereden en ik geloof dat we die nacht in de bush hebben gezeten o ja dat was geen geweldig plekkie want er kwamen twee gassies een paar keer langs op de MTB maar die waren druk met door het weiland fietsen. Goed geslapen wel daar en de volgende dag betrapte ik mijn veelspaekige vriend op een keiharde voorband dus ik zeg is dat je ochtenderectie maar het was omdat-ie al 2 nachten naar ruisende protonen had staan luisteren dus wat hem betreft is de reis al geslaagd.
Sogges hobbeldebobbel naar Annecy waar we zowaar een ansichtkaart konden kopen en een postzegel bij het postkantoor verderop maar niet voordat we op de plek van de foto rechts ons koerspetje vergaten. Die kaart moet naar de Smurf want die wordt bijna 18 wat vliegt de tijd nou zeg poepoe. Gelukkig was er na een paar kilometer sprake van Decathlon en een prikblik Brico ertegenover die om 9 uur opengingen dus toen hebben we decathlonistisch zitten ontbijten en met het personeel staan ouwehoeren en dat was leuk want die waren sportief anders mag je daar niet werken lijkt me. En ik mocht me fiets binnenn zetten van ze tijden het zoeken van een casquette en wat ik nu heb is beter dan wat ik had maar niet heel veel.

In Annecy gingen we de tip opvolgen die we in Fontenoy le Chateau met een dakkie op de eerste a hadden gekregen en die vent bleek gestopt met z'n kemping vertelde hij want hij was 72 in,iddels en hij vond het wel best. Dus ik naar de Municipaal ernaast die geen Municipaal meer was maar wel deed alsof en daar kon ik 20euro55 aftikken. Ik heb daar wel iets van geleerd inmiddels: als een camping meer dan 14 euro kost doet de WIFI het niet en hebben ze geen pleebrillen of schijtpapier.
Let daar maar eens op als je naar Frankrijk gaat fietsen.

En toen ging het ook nog regenen. De eerste druppels sinds het vertrek dus ik ga niet klagen. Komt door die kutpiereneejen die de hele tijd zoenen met wolkies [niet verdwaald want deze horen hier]. Ik denk trouwens dat die Kale van Zuid hier ook wel een sis geweest want ze flikkeren hier mensen met een valschermpje van die pierenee qf en dan is het van zie maar hoe je thuiskomt en dat vond die kale ook een leuke sport als ik me goe herinner. Ik ben je email kwijt dus als je dit leest mail mij dan ff.
Ik kijk al een heel tijdje tegen die joekels op hier met het idee dat ik eroverheen mot net zoals die onderweg naar Genève. Dus wie schetst mijn verbazing toen ik vanochtend vertrok en er de eerste 50km alleen maar op het buitenblad werd gekoerst. Er liep een stroompje naar beneje en daar fietsen wij dus langs de hele tijd en het was ook voornamelijk ouwe spoorbaan ook. Maar er is wEInig geklommen en ik zit toch best wel een stukkie in de Alpen dus dat hebbe ze slim gedaan hiero dat ze de wegen langs de bergen leggen iepeevee over de bergen wat ze een stukkie terug wel deden. Misschien dat de eerste bewoners van dezelfde kant kwamen als ik en hebben ze dat gaandeweg bedacht.
Als ik een eerste bewoner was geweest dan had ik dat denk ik ook wel gedaan.

Maar die vruchten zijn geplukt en ik zit op 80 km voorbij Annecy nu. Er is geen enkele reden om daar langer dan een half uur te verblijven want het si 1 grote touristtrap maar wel goeie fietspaden maar geen goeie fietskempings want ze vragen overal minstens 20€ voor een naggie. Ik ga Annecy herinneren als de plek waar Leptopje ophield en dat is het ongeveer.
Vanoggend zijn we dus naar de eerstvolgende kemping vertrokken en daar zit ik nu en dat is een leuke wegens tuinhuisjes maar gezellig en een paar kampeerplekken en een snelstromend beekje langs Perry die helemaal onder de witte pluisjes zit en een does met een ketting waar je aan moet trekken net als op het einde van Parijs-Roubaix. Het is wel suf om je met 1 hand te wassen maar het principe deugt en daar gaat het om dat kan iedere kommunist je vertellen.

De receptioniste zei dat als ik in het restaurant om de hoek wilde eten wat ik niet wou dat ik dan moest reserveren want het was Moser Day. Ik had inderdaad veel wielrenners onderweg gezien, dus dat verbaasde me niets. Totdat ze zei next wiek izz faaderday en toeb viel het kwartje.

Ik ga spaghetti koken.

04-06-2023 17:37 :: Stukkie gefietst

met pluizige Perry

Hm. Groene pijltjes zijn vandaag op de tenen van 1 hand te tellen. Ik had eergister of zo op de archieskemping zitten drukken en ik dacht dat deze kemping op 400 nog een beetje meter lag dus dat ik nog zo'n dag als gister zou hebben met minimaal klimmen en alles op het buitenblad nou mooi niet. Had ik over een eentje heengekeken. Vannoggend om 8 uur bij de supermarsjee stond ons op 371 meter en nu staat en zit ons op 1460 meter boven NPP als dat bestaat. Je zou denken dan dat we iets van 1100 meter omhoog hebben gereje vandaag. Met een zeiknatte tent achterop ook nog. Waardoor de pluisjes er niet af gingen vanoggend. Dus die zijn er net hier afgewaaid.

Het was wat de vorige generatie wel een arbreidzaam dagje noemde. En het ging goed allemaal wel. Stijgingspercentages op wat uitzonderingetjes binnen de marges en ik geloof maar 2 keer uitgepuft waarvan 1 keer dat ik dacht waarom sta ik stil. In alle misverstanden was ik er ook van uitgegaan dat ik vanaf hier nog 1600 meter omhoog zou moeten naar het hoogste punt van dit tripje maar dat is dus maar 600 meter. Dus in principe zou ik 'm morgen omhoog kunnen fietsen en dan daarna weer naar beneeje en dan weer omhoog en dan heb ik ongeveer dezelfde hoogtemeters gedaan die ik vandaag heb gedaan maar morgen moet ik echt wassen dus dat is een nogo.

Maar complimenten aan de Brouterts want ze hebben deze ouwe lul toch maar even hierboven gebracht en ook nog op een manier dat ik denk van okee. En allerhande winkeltjes en kempings onderweg ook. Ik had de kemping nog veranderd naar de municipaal in het vorige dorp maar die was fermé hehe dus toen moest ik nog 100 meter omhoog naar dit dorpie en ik was echt bang dat het niks zou zijn want er staan overal reclames voor spaas en beautydingen en onderdak voor je motor en duur en aangeharkt en poepiesjiek en nou blijkt de kemping geweldig uit de toon te vallen met een omgelazerde lichtmast voor me tent en een paaltje met een lampie drop dat eraf is gereden door een kamperiaan en waar nu drie draadjes aan een kroonsteen uitsteken en ik mag er voor 15 euro 2 naggies blijven en iook nog zelf een plek uitzoeken.
Het heet Le Val Cenis waarbij de Cenis de kutpierenee is die ik overmorgen opmoet met haarspeldbochten en de hele teringzooi. Maar geen kwaad woord over de kemping en ook niet over de vorige in St Remy de Maurienne die Les Lacs de Marienne heet; Ik zal de gpxtrack online zetten als ik terugben en dan kan een ieder deze route doen die ik nu al warm wens aan te bevelen en dan is deze webpagina de reisgids. "Naar Nerdistan en Terug" zou dan de voorlopige werktitel kunnen zijn. En dan met kleine lettertjes dronder "Voor de gevorderde Europafietser" (de categorie niet de vereniging).

Staat een Italiaan naast me hier met een zelfgebouwde kemper en die zei dat het nog steeds niet te doen is in midden Italieje wegens nog steeds te veel water. De drollen drijven er door de straten en er wordt voor allerhande ziekten gevreesd waar ik niet voor ben ingeent. Bij de geringste neerslag loopt alles weer onder en er staat op sommige plaatsen nog een meter water op het land. Hij zei dat ik het beste gewoon via de oostkust naar Bari kon rijden maar dan moet ik nog die hele povlakte over die nu het probleem is. Dus dat was een beetje vage tip en ik ga me zo maar eens duchtig orienteren en natuurlijk spaghetti bakken ook en als me nog iets te binnen schiet dan typ ik dat morgen wel want ik ben een beetje afgedraaid nu.

O en de volgers moeten de groeten van de Trektor hebben dus hierbij.

05-06-2023 14:29 :: 3 keer raden

wie er corvee had vandaag

06-06-2023 16:56 :: Een roolerkoostert

ups en downs

We mosten eerst up. Ik had al drie weken tegen deze dag opgekeken als nou ja een berg. De Col de Cenis leek nogal een dingetje op de kaart en het was ook wel een dingetje maar wel een dingetje dat te doen was. Wel uit de slaapzak meteen aan de bak en alles hoog met zonder O² of iig minder O². Dus het was hijgen en puffen totdat het juiste tempo daar is en dan is het alleen nog puffen.
Het zonnetje scheen, n'n tent was half droog, er stond een fris briesje en ik had kouwe tenen in m'n sandalista's maar niet dat je zegt van dit kan helemaal niet.

En zo tuften we naar boven.

600 meters moesten we doen en dat is gelukt. De italiaanse buurman van de kemping zei gister je ben na 2 uur boven en dat klopte wel ongeveer. Op het toppunt heb ik een stikker achtergelaten die niet op de foto staat want achteraf geplakt. Het allergekste was dat net toen ik die stikker wilde plakken er naar me getoeterd werd en het was waarempel die Italiaanse buurman in z'n customkempertje die gister de camping al had verlaten!
Als je op die top ben dan moet je nog een paar keer hobbeldebobbel en dan ben je bij de drinkwatertapbak en dat had ik gister opgezocht dus ik had maar 1 liter water meegenomen iepeevee de gebruikelijke 3 dus de grote petfles heb ik daar gevuld met helder bruisend ijskoud alpenwater recht van de bron. En daar heb ik onderweg niks van nodig gehad wegens dat alles naar beneje ging vanaf daar. En hoe. Ik heb 2 setjes remblokkies bij me en ik zal straks ff kijken want ik denk dat er behoorlijk wat is afgegaan vandaag.

Aan de andere kant van die kutpierenee was het echt serieus stijl en met heel veel korte boggies naast neerdenderende watervallen waar je niet naar kon kijken anders ree je de weg af. Met 54km/uur. O er komt net een roedel trekkingfietsers aan ik ga ff buurten.
Engelse Alma's bezig met een offroadtrack waarvan ik de naam ben vergeten. Gepimpte MTB's met 15 kilo bagage aan een bagagedragertje. Serieus vandeweg klimwerk doen ze en van hier gaan ze naar Nice over al die kutpyreneejen w.o. de finstre ook nog waar Chris Froome de Giro ooit won. Zij liever dan ik.

Niet dat ik niet geemteebeet heb vandaag want na al die boggies op de spnummerlateropzoeken wilde Brouter me van de grote weg weer een voetpad ophebben. Zag er nog onaantrekkelijker uit dan de vorige keer. De track zat helemaal vol met boggies en als ik de spnummerlateropzoeken zou volgen dan kon ik gewoon volle bak over het asfalt naar benee en kwamen we ook op ongeveer dezelfde plaats weer uit. De keuze lag voor de hand.

Tien minuten later liep ik nog steeds naast me fiets wegens ontoegankelijk terrein. Het ging fors steil naar beneden en het was gewoon rots allemaal dus dat was te link om te fietsen. Vonden wij in het begin. Het was toen al ondoenlijk om nog terug te keren op onze schreden wegens gradient en rotspartijen. Omdat het niet opschoot toch maar geprobeerd en daar was ineens de eerste echte test van de wieltjes en bandjes. Het was erger dan de ergste stukken Parijs Roubaix terwijl het een stuk harder ging wegens steil. Dit kan je als Brouter eigenlijk niet in je route opnemen maar aangezien het er toch inzit dacht ik dat komt straks wel weer ergens op een begaanbaar pad uit en dat was ook zo. Aan het einde van dat rotspad ligt een dorrepie en daar scheurden we keihard met rammelende tassen en sloten en wat er nog meer kan rammelen aan een Trektor (alles) hup een parkeerplaats op waar een wielervereniging net de aankomst stond te vieren van de eerste renners die net een trainingsrit bergop hadden volbracht.

Die rit was verschrikkelijk. Hij was al verschrikkelijk naar beneden - eerste afdaling ooit waar ik heb gepauzeerd om bij te komen - laat staan naar boven. Overal boggies, geen stuk onder de 10% en echt beroerd wegdek. Terwijl ik neerwaarts suisde kwam ik kilometers lang de mindere goden van dezelfde klup tegen in verschillende stadia van afsterving. En ik vrolijk zwaaien natuurlijk. Er waren er 1 of 2 die hun hand nog van het stuur konden krijgen om terug te zwaaien.
Dit was duidelijk andere koek dan wat ik die morgen had gedaan.

Toen we daar uit waren probeerde Brouter ons nog steeds van de SP's te houden dus toen zaten we op een voetpad langs een spoorbaan die door allerlei achtertuinen leidde met verborgen doorgangetjes en uiteindelijk was ik dat zat en ben ik op de grote weg gaan rijden naar de eerste kemping in Italieje als je over de Col de Cenis ben gekomen en er zit een pizzeria naast ook waar ik na het doezen heen wil.

Het plan vanaf morgen is kilometers maken vanaf hier want het gaat nog een stukkie naar benee en vanaf Turijn is het plat. Ik ben nog maar weinig afgevallen dus ik denk dat ik gewoon weer richting de 100 km per dag moet. Vandaag gaf in ieder geval wel het vertrouwen dat het lijf het, ondanks al die ballast die eraan hangt, nog doet en dat was geen zekerheidje toen ik wegging.

 

07-06-2023 17:43 :: Lekker weer

toch geiten op kevers

Okee Trektorfans jullie idool is echt smerig hedenavond wegens onverhard jaagpad met wat overstromingsplassen leek maar inmiddels ook gewoon modderbaden waren. De rupsbanden waren volgens de swalbesite geschikt voor modderig terrein want er stonden 2 keer zoveel sterretjes bij als bij de rolweerstand dus die hebben ook een leuke dag gehad.

Me pootjes zaten ook helemaal onder de bagger en m'n broek ook dus ik had al wat provisorisch reinigingswerk bij een drinkwaterkraan gedaan ergens op een pleintje voor een kerk maar het betere werk vond zojuist plaats in het beekje waar ik thans aan zit en de Trektor aan staat. We worden hier vergezeld door groen-blauw fladderende insecten die boven het water op jacht zijn naar wat groen-blauw fladderende insecten zoal lekker vinden en er is ook sprake van vlinders en ik zag daarnet ook 2 steroidewespen van bekant 3 centimeter lang.

Ik ga hier overnachten. of net om de hoek als ik helemaal zeker wil zijn dat ik niet opgemerkt word. Dit plekje is een pleisterplaats in het kader van het Po-fietspad dat volgens het bord aan de weg onderdeel is van de Euro8-route die we ooit vanuit Kroatieje hebben geprobeerd te rijden en die niet bestond hoewel we marginale aanwijzingen van welbestaan onderweg zijn aangetoond. Als je de details wil lezen moet je dat daar even doen. Maar mooi dat er in dat kader nu 2 picknicktafels staan, een fietsenstandaard die nog nooit gebruikt is wegens superonhandig en een bank met een halfrotte zitting. De afgelopen drie uur zijn er 3 fietsers voorbijgekomen en 1 autootje met een oma die door de trotse kinderen getoond werd hoe hard het water hier stroomt en waarvan ik niet denk dat ze terugkomen nog deze week.Dus ik denk dat ik Perry vrolijk langs de waterkant hier ga zetten vanavond. En nu net een skoeter ook nog.
Ik heb ook niet het idee dat het die Italianen ene fuk kan schelen allemaal dat er hier een modderige fiets en zijn berijder een uiltje knappen vannacht en als ik me vergis komme we daar vanzelf wel achter..

Het geheel staat tegenover een educatiefcentrum waar een autootje onder een afdak staat maar ik heb er de afgelopen uren niemand gezien of gehoord. Als extra check heb ik gekeken of er een WIFI in het gebouw aanstaat maar dat bleek ook niet het geval en in deze tijden mag je aannemen dat er dan niemand aanwezig is.
Enniewee zijn we weer 100 km dichter bij Florence hetgeen in Luxemburg 1444 km was en nu nog iets van 500 of zo dus er begint wat schot in te komen. Ik had een leuke ontmoeting met een wielrennert bij een dorpspomp en diei zei dat de noodtoestand die een paar dagen geleden nog prominent bij het reisadvies stond is opgelost en dat er geen beperkingen zijn wegens overstromingen en watdiesmeerzij. dus we kunnen gewoon doorBrouteren.

Vanaf Florence doen we Reitsma om Rome heen. Die wielrenner zei ook al dat het vanaf 50 km voor Rome stervesdruk is op de wegen naar de stad hoewel de geoefende roeteboekmaker daar natuurlijk omheen dingest ben ik niet onblij met deze omweg. Zien we ook weer eens wat bergies.

08-06-2023 19:29 :: Mesopotamieje

maar dan hier

Dit was voor het ontbijt nog. De eerste supermarkt zat op 15 km tenzij ik terug wilde rijden wat ik niet wilde. Brouter houdt je van de doorgaande autowegen ten koste van nou ja laten we het ongemak noemen. Op de doorgaande wegen is er ook ongemak zoals daar zijn Italianen in auto's. Dat moet je eigenlijk niet willen Italianen in auto's laten rijden.

Dus dan hou je het andere ongemak over en dat zijn de dijkjes van Mesopotalieje waarbij de rivieren voornamelijk de Po is. Het gaat goed met de Po. Overal waar ik keek stroomde water zoals ook op de foto wel te zien is. Kniediep, zo bleek na oprollen der broekspijpen, en te diep voor de lagertjes. Ik heb industrielagertjes in me achterwiel omdat de deorenaven niet tekrijgen waren. De fietsenzaak die niet genoemd mag worden had daarom zelf wat naafies laten maken en die zijn drie keer zo duur. Ik heb met de baas dieooknietgenoemdmagworden afgesproken dat als ik ze aan gort rijd, dat ik dan op hun kosten in een 3sterrenhotel met zwembad kan gaan zitten wachten tot ze een 26" sputnik wiel met een nieuwe naaf opsturen.

Dat is nog eens garantie!

Maar om de kat niet op het spek te binden heb ik dus vanoggend om half 8 de ortliepies van me fiets gehaald en met gevaar voor eigen leven naar de overkant gebrachte en vervolgens ook de Trektor en Perry geheel droog overgezet. EN daarna hobbelde het weer verder over van die typisch Italiaanse trektorsporen door het weiland. Onverhard, ingekuild en met wisselende hoeveelheden kiezels.  En vrijwel oneindig.
Ik had nieuwe spaghetti gehaald bij de Koop zoals BigusDickus van het Waddeneiland zie daar de Coop altijd noemde. BiggusDickus is overigens gecrepeerd inmiddels in het ziekenhuis in Leeuwarden. Geloof dat-ie 45 is gworden. Maar die spaghetti zit dus in een kartonnen doossie en dat rammelt als je vandeweg rijdt. Dus ik zeg tegen me fiets dat ik me net de ritmesectie van een salsaband voelde en hij ontkende het in alle toonaarden maar ik denk nog steeds dat-ie z'n kont extra ging lopen schudden nog overal.

Op een gegeven moment werd ik het zat en heb ik de doorgaande weg opgezocht maar na 1 bijna aanrijding te hebben gezien bij een inhaalmanoeuvre [de tegenligster passeerde ons huilend van de schrik] en daarna nog 2 keer gesneden te zijn geworden geweest door vrachtwagenskombinaties spoedde we ons toch maar terug naar de autoluwheid van de onverharde podijkjes. Overigens niet na een foto van deze bandenminion genomen te hebben. Het is geen Michelangelo maar je kan toch aan dit soort kleine dingen zien dat Italianen een uitstekend ontwikkeld gevoel voor kunst hebben.
Stel dat we die 60km die we hebben geeMTBeed vandaag zouden asfalteren dan zou je hier een fietsparadijs hebben tussen al die stroompjes maar ik zie het niet gebeuren de komende 10 jaar. En ik ben niet van plan om er op te gaan zitten wachten hier. Op de kemping in Pavia bekend van de fietsreis naar Kroatieje realiseerde ik me toen ik aankwam en de dezelfde meneer de toko nog bleek te runnen. IK had duidelijk geen blijvende indruk achtergelaten want hij vond ons toen allemaal ook al kuttouristen en geef hem eens ongelijk. Toch een fijne kemping voor 15 euro met een kouweblikjes automaat met Sanpellegrino met Chino zijnde een sinaasappelachtige vrucht die alleen op Sicielieje groeit en waar ze echt lekkere limonade van maken dus daar heb ik er al 3 van op terwijl ik zit te wachten opg enoeg honger om te gaan koken.

We hebben ondanks het 17km/uur wegddek de hele dag toch een stukkie over de 100 gereden vandaag en veel op het buitenblad want dan hobbel je toch het lekkerst over die dijkjes hier. Ik betrapte me erop dat ik dacht af en toe als we asfalt hadden dat het ook een polder in Zuid-Holland kon zijn waar we doorreden alleen met zonder windmolens.

Waarom zijn we hier op 16 km van de roete? We zijn hier omdat ik schijtziek ben van deze tablet en ik op jacht wil morgenochtend naar iets beters. In de proces werd ik er vanmiddag door een fietsende collega kampeerder dat er dit weekende een fietsfestival is in Mantua. Met bier zei hij er nog bij. HEt heet BAM. Laat ons even zoeken. O kijk hier. Lijkt uitverkocht. Grootste reisfietsersevenement van Europa en ik zit er 120 km vanaf of zo. Ziet er leuk uit. Hm. Als de buren terugzijn even over hebben.

Ik wil andererzijds ook wel graag naar Bari en een beetje snel maar nisschien is het wel een leuke gelegenheid om wat te netwerken in de mobiliteitsbranche waar ik ook alweer 10 jaar in werk zonder te weten waarom.

Ja lieve mensen zo hangt ons leven aanelkander van keuzes behalve wat ik vanavond ga eten want dat is altijd pasta.
Rammelende pasta.

10-06-2023 19:28 :: Parapludag

en nacht ook

Afgelopen nacht was een bushnacht wegens gebrek aan kemping en met gebrek aan internet. De nacht daarvoor stonden we bij onze eenzijdige vriend in Pavia. Des avonds na een onsuccesvolle nootboekstrooptocht (italiaanse toetsenborden doen het gewoon niet voor mij) kwam ik terug en toen stonden er twee wouten voor me tent. Ze waren er niet voor mij maar voor mijn buurman en toen ze opgetieft waren raakten we aan de praat. Ze waren gebeld door de ouders van die knul (jaar of 24, nekbaardje, Nikes) omdat hij z'n baan had opgegeven om naar Compostella te wandelen en z'n ouders mochten niet mee. Hij was helemaal klaar met alles en iedereen en was gewoon beginnen te wandelen. Hij had wel een officieel pelgrimscertificaat gehaald eerst en hij had al een naggie in een abdij geslapen ("ik ben atheist" zei hij erbij) en een naggie in de bush.
Dus ik zeg ik was ook schijtziek van me werk en ik heb opgezegd en nu ben ik aan het fietsen want dat vind ik leuker. Dus we bleken aardig op 1 golflengte te zitten en ik heb tegen 'm gezegd dat-ie gewoon goed bezig is en ze hele leven nog kan werken en dat je het best van je hobby je beroep kan maken en ik zeg je moet gaan fietsen want dan hebbie minder gedoe met je kniejen en je rug en zo hij zegt ik heb net een rustdag omdat me poot zeer doet ik zeg daar hebbie het al wil je een koekie?
Lang verhaal kort hij gaat naar Santiago wandelen maar ik heb het fietszaadje gepland dus toen we afscheid namen gisterochtend zei ik dat we elkaar de volgende keer op de fiets zouden ontmoeten.

Maar dat je ouders de pliessie op je dak sturen omdat je de hort op wil dan snap ik wel DAT je de hort op wil. De andere buurman ging nog steeds naar Mantova Mantua watevver voor dat fietsfestival en hij ging er 2 dagen over doen want "meer dan 70 km per dag is slecht voor me huwelijk" zei hij waar z'n vrouw bijstond en toen moesten we alledrie lachen. Ik had bedacht dat als ik andere mensen met reisfietsen wil zien ik me gewoon had kunnen inschrijven voor een denneappelweekend of zo van het consumentenforum hoewel ik niet weet of je daar lid van kan worden nog nadat ze je van het forum hebben geflikkerd dus ik ben gewoon keihard doorgesjeesd over het paarse lijntje in Osmand en dat bracht weer van alles kwa wegdek en alle stadia van afwezigheid ervan. We zitten nog steeds langs de Po met allerlei ongecoordineerde lokale initiatieven om er fietspaden langs te leggen.

Ik wist dat de eerste kemping niet binnen fietsbereik was - als je geen mvdp heet dan - dus ik had na 120 km  een leip plekje in het bos gevonden alwaar de universiteit van weetiknietmeer ecologisch onderzoek dee volgens een bord dat er stond. Ik was voor een brug met een spoorbrug ernaast van de SP gegaan waar we opzaten en ik dacht zal ik onder die spoorbrug gaan pitten.Achteraf blij dat ik ben doorgereden want 2 km verder was het nog steeds een hele bak herrie als er om de 20 minuten een trein voorbij kwam. Plus dat ze ook daar eregenss een festival hadden met luide muziek tot een uur of 1 dus ik heb er niet heel erg tof geslapen. Ook al omdat het de hele nacht regende en dat maakt ook herrie.
Desondanks stond ik om 10 voor 7 me tent in te pakken toen er een mevrouw opdook die haar hond en haar parapluie aan het uitlaten was. Zij zag mij, ik zag haar en 15 minuten later weer omdat ik de verkeerde kant op was gevlucht met me inderhaast ingepakte zeiknatte tent en we dus weer terug moesten fietsen. Ze leek banger voor mij dan ik voor haar want mijn vriendelijke buon giorno werd lauwwarm en schuinwegkijkend ontvangen. Meer dan ons best kunnen wij niet doen.

Het regende van 7 tot half 4 en ik heb de hele weg in me regenjasje en met me overschoenen over me sandalista's gereden. Het begon okee met allerlei hele en halve fietsroutes die naar Verdi zijn genoemd want die komt uit de regio blijkt. Ik heb weinig met klassiek maar ik wil wel even kwijt dat als je een fietspad naar iemand noemt dat je dan minstens kan zorgen voor ordentelijk asfalt maar leg dat maar eens een Iraliaan uit.Toen we structureel de SP's op werden gestuurd heb ik me gele hesje er nog overheen aangetrokken en als je dan zo helemaal onder de modder een eurospin [supermarkt] inloopt dan heb je best wat bekijks. Maar het is wel een fijne supermarkt wegens ingedamde graaiflatie waar de karrefoers die je hier ook hebt nogal onder lijden.

Er was verder kwa fietsen niet veel aan door veel doorgaande autoroute maar wel met een "fietspad" ernaast. Wie wel eens op een Italiaans fietspad heeft gereden weet wazt ik bedoel en als je dat nog nooit hebt gedaan: wat let je.
Ik zit vannacht op de Caravan Camping Club van Modena en ik vind het helemaal geweldig. Helemaal vol met caravans en kempers en GEENEEN Nederlandse alleen maar Italianen. En 1 tent op een tof veldje naast de plees en douches en met boompies en de eigenaar van die tent betaalde net een tientje bij de ontzettend toffe bazin. Toppertje dit kan niet anders zeggen. En een hele klupkantine ook vol met Italianen en gekoeld gingerbeer.
Leukste was nog dat de wifi het niet deed en de bazin had me een routertje in een kamertje naast haar kantoor laten zien waar j eop in zou kunnen loggen als die het wel zou doen met een kode die onderop het modem stond. Omdat de officiele het niet dee heb ik toen de bazin ciao had geroepen naar de vaste clientele en was weggereden (in haar fiat) de adapter van dat modem in het stopcontact gedouwd, de hele boel gereset met de daartoe geeigende knop en de qrcode met het password naar me eige gemaild en nu heb ik supersnel internet als enige op de hele kemping.
Want via me simpelabbonnementje is het allemaal huilen met de pet op kwa dataroaming.Wel leuk dat alle deuren gewoon open staan met de sleutels in het slot terwijl ze er niet is ook. Ik denk dat ik me fiets ook niet op slot ga zetten. Ze hebben twee slagbomen en een hek met punten die allemaal automatisch open gaan als je de juiste pasjes hebt en ik heb er nu eentje voor het hek morgen anders ken ik er niet uit.

joekentsjekoutennietaajmjoelikebatjoekenneverliev

12-06-2023 18:49 :: 11 urige fietsdag

gister was ook niet best

We vertrokken uit Modena. Dat weet ik nog. Tot dan hadden we in de Povlakte de hele tijd bergies aan stuurboord gezien en ik wist dat we daar overheen moesten om in Florence te geraken. Aanvankelijk leek er nog niks aan de hand. Lekker koel, vlak, nog een heel stuk voormalige spoorlijn en toen kwam ik voor een stoplicht in Vignola nog een nederlands stel tegen die Reitsma deden. Maar ik dee Brouter dus ik werd aldaar het MTB-pad opgestuurd langs een riviertje. En zij denk ik niet. En daarna is het 1 grote grijze brij.

Het ging omhoog na het MTBpad. Het was steil. Het werd zo steil dat ik er niet tegenop kon fietsen. Dus ik kon kiezen: lopen of dat kelerestuk dat ik net à 15% omhoog had gereden weer naar benee en op de Strada Provinciale die ongeveer op hetzelfde punt uit zou komen verder fietsen. Ook geen pretje, maar geen 22%. Dus dat is het toen geworden. Wel minpuntje voor Brouter dat ze je altijd naar het hoogste punt van de omgeving willen sturen ongeacht de percentages en daarna over slecht wegdek naar beneje en dat alleen maar om de doorgaande routes te vermijden.
Het ging moeizaam. Het was kelere heet de hele dag. Er waren geen watertappunten. Na 80 km heb ik bij particulieren om water gevraagd en toen kreeg ik een hele anderhalve literfles bronwater van ze. Ik was serieus aan het eind van m'n Latijn zoals de Romeinen in zo'n geval zeggen.Dus ik ben n og een paar 100 meter doorgefietst en toen zag ik een verboden in te rijden ketting en daar benne we onderdoor gekropen. Er lag een berg aarde en er lag een berg kiezels. En toen ben ik om half 4 op die kiezels in slaap gevallen. Tot half 5.

Het was zondag dus ik dacht niet dat er nog iemand zou komen daar en dat klopte afgezien van een buitenkat die even kwam buurten. Ik heb tot half 7 daaps naar de vlindertjes zitten kijken daar en toen ben ik gaan koken en daarna is Perry opgezet en toen sliep ik om 9 uur.
Gezien het feit dat het een bedrijfsterrein leek te betreffen daar ben ik vanoggend om een uur of 6 gaan rijden. Zeiknatte tent hoewel het niet geregend had. Het was aangenaam en liggies bewolkt. Bleek natuurlijk weer dat er na een paar honderd meter serieus gedaald kon worden, dus daar begon ik vanochtend mee. HEt nadeel van dalen is dat je zolang je nog tussen de kutpiereneejen zit je ook weer omhoog mot dus dat hebben we gedaan. Het waren ook weer serieuse percentages de hele dag en dan is het niet anders dan dat we weer in de reflectorpaaltjes modus komen hoewel we dan wel langere stukkies doen dan op de D65 van het begin.

De track is erg onvolledig al 2 dagen wegens gebrek aan dekking daar. Ik ben vandaag op 950 meter geweest en dat zie je nergens terug dus dat is ergens wel sip dat Simpel geen zendmasten daar heeft staan.
Ik ga toch een keer kijken naar de hoogtemeters van die track nog want ik heb het in mijn fietskarriejère nog niet zo zwaar voor de kiesjes gehad. [Update: tracks en hoogteprofiel staan onderaan deze pagina!]

Na 50 km kutpierenee zagen we ineens een weids uitzicht met huisjes helemaal beneden dus toen dachten we ha fijn afdaling. Maar Brouter wilde ons weer eerst van 780 of zo toch nog even helemaal omhoog hebben naar een pas op 951 meter maar als je zeker weet dat het leed daarna geleden is dan kan dat er ook nog wel ff bij.
En inderdaad weer superslecht wegdek in de afdaling dus je kan e rook niet echt hard anders kan je de kuilen niet ontwijken. Vandaar was het nog 50 km vlak naar Florence en daar arriveerden we om 1700 zijnde een fietsdag van 11 uur waarin 115 km werd afgelegd. Reken maar uit [achteraf ontdekt dat we 1400 hoogtemeters hadden gedaan!].
Vanaf hier ben ik even van BRouter verlost want ik heb volgens mij nu een Reitsma track.

Het was 2 dagen zwaar afzien. Die kutpiereneejen hier gaan niet meer naar de 2000 maar ik heb het door de percentages de afgelopen dagen veel zwaarder gehad dan die berg in Frankrijk waar ik zo tegenop zag.

Enige voordeel: Ik ben nu wel aardig aan het afvallen. Maar waarom is je buikvet altijd het laatste dat eraf gaat...?

13-06-2023 14:18 :: De was is klaar

en het onweert!

Okee Trektorfans. Gister was een zware dag. Als je na een zware dag op de kemping aankomt dan wil je doezen slapen en naar luchtbed. Meestal moet je eerst naar de receptie. Dus daar zijn we geweest. Er stond een meneer van de beveiliging buiten. De stadskemping van Florence Firenze die Hu heet. Hu. Normaal vertel ik altijd even wat de kemping kost. Gister heb ik dat niet gedaan en ik ben er eerlijk gezegd nog niet aan toe om het nu, een dag later, wel te vertellen.
Het is allemaal te vers nog.

Ook al omdat ze net van Kemping Hu uit Florence Firenze opbelden of ik nog op de kemping was. Nee ik was niet meer op de kemping. Of ik dan nog terugkwam? Nee ik kwam niet meer terug. Nooit meer! We hingen op. Ik hoop dat we daarmee deze hele kwestie achter ons kunnen laten. Maar onbewust gaat dit nog wel even dooretteren. Het kan zijn dat de maffia belachelijke protectie-eisen stelt. Maar dan nog.
Misschien dat ik er later nog op terugkom als ik het een plekje heb gegeven. Een plekje tussen de olijfbomen voorbij het sanitair aan het einde van de Via Venetia.
Ik twijfel serieus of ik hier nog overheen kom deze reis.

Eigenlijk wilde ik 2 naggies blijven want alles is vies en goor. Alle drie me fietst-shirts zitten onder de witte zoutstrepen. M'n handdoek was de hele reis nog niet gewassen. En ik ging ZEKER niet voor 2 naggies betalen bij Kemping Hu in Florence Firenze.
De aangewezen procedure leek dus om een stukkie te fietsen naar een schappelijke kemping, daar voor de middag te arriveren en vervolgens de was te doen.
En zo geschiedde. De Trektor, Perry en ik staan (ik zit) op Agrikemping Romita een kilometrage van ik denk iets van 45 van Florence vandaan. Het gaat hier nog aardig hobbeldebobbel maar er is over nagedacht door meneer Reitsma die ik niet ken maar die wel vlot je mail beantwoordt. Ik heb een beetje slappe pootjes en er was regen verwacht en gekomen net toen de was klaar was met onweder bovendien. De was hangt nu aan een droogrek dat ook droogstaat onder een afdakkie voor de sanitair. Ik ben 20 euri incl. wassen kwijt tot nog toe en als de was morgen niet droog is pak ik er nog een naggie bij maar ik denk het niet. Het is wel fijn hier. In tegenstelling tot Camping Hu in Firenze Florence waar ik nooit meer heenwil.

Toen ik hierheen fietste was er geen supermarkt dus ik naar de bakker. 5 euri voor een brood en iets pizzaachtigs. Toen naar de Ali Mentari voor een stuk kaas en een reep pure sjokola. 12 euri. Ik kon direct door naar de flappentapper. Nee in Florence Firenze ziet men mij nooit meer terug. Of in een straal van 10 km dromheen.

Ik ga nu bedenken hoe verder. Je kan met Reitsma naar Rome zoals wij allemaal weten, maar je kan tegenwoordig ook met Reitsma om Rome heen en dat was het plan. Om Rome heen is meer hoogtemeters, maar je vermijdt er een touristtrap mee incl. overprijsde campings hoewel het na camping Hu in Florence Firenze wel zal meevallen.
Omdat er geen zekerheid bestaat in het leven en zeker niet in Italieje waar het oplichten van toeristen een nationale hobby was is en altijd wel zal blijven, neig ik naar de hoogtemeters.

Liever pijn in de pootjes dan pijn in de portemonnee. Hoewel ik vandaag bericht kreeg dat er een loonstrook klaarstaat dus er zit nog een hele maand salaris aan te komen, dus wellicht dat gemak de mens nog gaat dienen...

17-06-2023 16:29 :: Er staat een Fiat voor de deur

een 480DT

Vroeger, toen de smurf nog in een dorpie onder de rook van Tiel woonde, zat hij een dorp verder op voebal. Bij de uitwedstrijden reden de ouders volgens een jaar van te voren vastgelegd schema. Het thema onderweg was steevast tractoren: wie z'n pa een John Deer had, dat soort opschepperij. De smurf kan je nog steeds van alle merken en alle typen vertellen wat hun sterke en zwakke punten zijn. Dus misschien dat hij ook iets weet van deze Fiat 480DT die hier voor m'n tent staat, maar aangezien ik geen dekking heb hier op kemping Maserati echte naam later opzoeken  (Tre (3) Gradini), is dat nu ff geen optie. Bovendien is hij van de week 18 geworden en de dag voordien heeft hij m'n brievenbus leeggehaald en van alle poststukken een foto gemaakt om naar me te mailen.

Dat je volwassen bent, wil niet zeggen dat je ineens ook je afspraken beter nakomt.

De weg van de toffe agrikemping Romita met de leuke receptioniste naar Tre (3) Gradini, zijnde deze kemping, was niet geheel zonder obstakeltjes, de grootste zijnde mijzelf want nog steeds te vet. Na de hongertocht naar Florence Firenze met alle kempingemoties, lag het voor de hand dat de vers te volgen Reitsmaroute niet de allerbest denkbare start had. Het gaat tussen Florence en hier bij dat meer, waar ik de naam later van ga opzoeken (Lago di Bolsano), hobbeldebobbelx2. Ik kwam vandaag 2 hollanders tegen die de hele route van Holland tot Rome hebben gedaan en die hadden dezelfde indruk als ik, namelijk dat als je de Alpen over bent dat je dan het ergste wel gehad hebt terwijl het na de alpenpas echt begint hee een leuke spelfout die laat ik staan. Ze hadden gister 70 km gereden. Je hebt je portie hoogtemeters op zo'n trajectje wel binnen in deze regionen. [Update: van Florence naar Montefiascone met Reitsma is 211 km met 3833 hoogtemeters.]

Vanuit Florence Firenze ga je met Reitsme eerst naar Siena. Dat was eergister voor mij want ik schreef dit gister. Behoorlijk goeie afdaling naar die stad, en dat is iets dat me alrtijd erg inneemt voor roeteboekenmakers. Dat er een onweersbij uitbrak daar is niet direct de schuld van de routebouwer maar zijn natuurlijk wel dingen die de beleving kleuren. Ik had me WWWtiesjurt van het cern aan (7,50 in de opruiming aldaar!) en de emteebeebroek van epidura nee anders later opzoeken Endura en me regenjasje en toen ik echt geen berg meer op kon of wilde fietsen was alles dat ik aanhad volledig doorweekt.

Een bossage moest redding brengen.
Tent in de boesj opzetten als het regent is geen hobby van me. Koken in de voortent ook niet. Ik was blij toen alles stond, ik droge kleren aan had na me geheel afgedroogd te hebben en de spaghetti de weg van alle spaghetti was gegaan..
De grootste verrassing moest toen nog volgen.

Perry heeft in de binnentent een rits in de midden. Maar beneje zitten druknooppies. Alles dat smaller is dan 15 cm en platter dan een halve kan daar in principe doorheen. Dat gebeurt eigenlijk weinig en dat is 1 van de redenen dat Perry gewoon een toptent is. Nog steeds na al die jaren. 45 jaar en nog steeds waterdicht, mensen. Ik kan er met m'n verstand eigenlijk niet bij dat zoiets bestaat.

Maar goed ik slapen in die halve modderpoel die we thuis noemden die nacht, en om half2 worrik wakker omdat er iets kriebelt. Zaklamp aan. Lopen er honderden mieren door me binnentent te stampen. In me fietstassen, in over en op me kleren, onder me luchtbedje, op me luchtbedje in me slaapzak, overal. En deet helpt niet in zo'n geval. Hoewel je dus wel mieren kunt platstampen met zo' deetflesje; reken voor een paar honderd mieren snel op driekwartier werk.
Het stomme is: als er een insect over de weg loopt, rijden we daar omheen. Maar eergisternacht was ik gewoon een heel insectenvolk aan het extermineren.

Althans dat dacht ik.

Toen er niks meer bewoog in de bruine brij die honderden mierenlijken zijn, kon de zaklamp uit en de oogjes ten tweede male toe. 2 uur later voel ik weer iets kriebelen. Zaklamp weer aan. Al hun broertjes en zusjes paraderen opnieuw door de binnentent - van onder het luchtbed tot bovenin de nok. Weer drie kwartier extermineren met de deetflacon, zaklamp weer uit, oogies weer dicht en dan nog steeds mieren zien kriejoelen.

De fietsdag hierna kende almetal ook een iets minder dan optimale voorbereiding. Alles was nat, en de modderige moerasgassen, die door de zwarte natte bladeren van een vergeten herfst opstijgen, hechten zich aan alles. Het was een achtergrond als in de beste verhalen van Jeroen Brouwers waaruit we die ochtend vertrokken. Als extraatje diende voor het vertrek nog per theedoek een mierenkerkhof geruimd te worden.
Ik had een kemping op 37 km of zo waar ik echt graag heenwilde en dan meteen een rustdag pakken.

Die kemping bleek gesloten.

De volgende leek onhaalbaar gezien de staat van de benen, die van de ademhalingsorganen, alsook de algehele mentale toestand waarin fiets en berijder inmiddels verkeerden.
Een volgende bossage - er was amper 50 km gefietst - moest opnieuw redding brengen. Er werd gecheckt op mierennesten. En daarna gewacht of er personen uit de aanpalende bewoonde kom juist daar hun hond zouden komen uitlaten. Het was almetal geen onaardig plekje dat ruimte bood tot het ophangen van een waslijn en het laten drogen van de wielerkledij van de vorige dag. Ik heb er 10 uur in coma gelegen maar was de volgende dag alsnog te vroeg voor de Coop een paar honderd meter verder.

En daarmee zijn we aan vandaag zijnde gister want ik typte dit gister. En dat was nou eens een echt lekkere fietsdag met wat omhooggefiets, spectaculaire uitzichten, waar ik de vorige dagen minder op gelet had, en hele goeie afdalingen. Ik denk dat dit de beste dag tot nog toe was en ik denk dat de roetemaker hierbij niet geheel vrijuit gaat. Het eindigde met een lekkere lange afdaling, waar ik bij een eetpauze bij een bushalte door een mevrouw getracteerd werd op een zelfgeplukte perzik uit haar tuin, naar de camping zijnde Tre (3) Gradini bij dit meer waar ik de naam later van ga opzoeken (Lago di Balsona) waar ik anderhalf uur gedouched heb en alles wat muf en nat was geweest is gereinigd en uithangt. Het is een fijne 13 euro kemping met overal bordjes bij het sanitair dat het geen drinkwater is allemaal maar de baas vindt van wel en z'n dochter heeft een restaurant een paar meter voor de kemping en die hebben toffe pizza's. Ik heb er vandaag een rustdag gehouden behalve dan dat ik naar de Conad in Marta ben gefietst en een hele grote fietstas vol met vreten en drinken heb gehaald die ik vandaag allemaal niet opkrijg maar wel ga proberen.

Vanmiddag kregen de schoonmaakster en een andere denkelijk gepensioneerde meneer les in het gebruik van de grasmaaier en ik was gelukkig net wakker van een middagdut want het ding werkt op benzine. Ze hebben nu wat heen en weer gereje en de baas heeft laten zien hoe je op alleen de achterwieltjes kleine boggies kan maken en we zijn nu een uur verder, er is wat gemaaid maar weinig systematisch en nu gaan ze alledrie bij de weg zitten in het hok tegenover het hok waar direzione opstaat zijnde de onafgesloten plek waar mijn rijbewijs werd bewaard totdat ik betaalde en waar een hangmat hangt.
Dit zijn allemaal zaken die je in mijn michelinboek recht doen hebben op 5 sterren dus mocht je Reitsma ooit gaan doen pak dan Tre (3) gradini zijnde de 2e kemping als je bij het meer aankomt, want veel mooier dan hier wordt het niet.
Ga wel boven de weg staan want daar hebben de doezen warm water.

O en ik heb vandaag een simkaartje gescoord waarmee je in Italieje op het internet kan. Dataroaming doen ze hier niet aan met Simpel dus ik heb nu een maand om 100 Gb op te maken en ik heb nu internet op de kemping wat ik eerst niet had.
Het lijkt erop dat ik de oorspronkelijke roete ga doen dus om Rome heen. Morgen geen kemping zo te zien maar waarschijnlijk wel een verbinding.

Deo volente/inshallah.

18-06-2023 17:26 :: La negresse verte

en het snoer

Gister struinde er een negerin van ampele afmetingen het terrein op. Ik zeg negerin omdat ik iemand van gekleurde persuazie bedoel en ik ben niet wook genoeg nog om er iets anders van te bakken. Ze verdween in een caravan tegenover me tent en kwam er even later uit in een groen badhandoekje dat nauwelijks ampel genoeg was om alles te bedekken. De baas van de kemping, ik meen Leonardo, stond enigzins ontzet te staren.

Ze ging doezen. Een kwartiertje later kwam ze weer teruggewandeld in hetzelfde groene handdoekje maar nu met nat haar. Vandaar dat ik dacht dat ze was wezen doezen. Ze verdween in het inwendige van de caravan, die bij het betreden een weinig wiegde, en kwam er even later weer uit in een iets te klein jurkje want het blijft Italieje hier.

Tot zover was er eigenlijk niks aan de hand.

Nu staan op bijna alle kempings van die verdeelkasten voor de stroom van de elektries minderbedeelden die in bouwvakkerstermen worden aangeduid als paddestoelen maar laten we het hier maar op verdeelkasten houden. Er moet een nepkrachtstroomstekker in die ik niet heb en er zijn verloopies voor naar gewone stekker dat ik ook niet heb. Maar in deze verdeelkast zat een verloop met een dubbele stekker. De reeds ingeplugde kabel ging naar de caravan van de inmiddels geheel gewassen overbuurvrouw in het te kleine jurkje.
De andere, via een snellaad adaptertje dat was meegeleverd, naar mijn groomboek.

Nou wil het toeval dat de maaimasjieneles van gisteren (achterwieltjes keren, kleinere boggies) langs die caravan had plaatsgevonden. Daarbij moet, in retrospectief, ook die kabel meerdere malen gemaaid zijn. Desondanks was het voor iedereen, en in eerste instantie vooral voor mijn overbuurvrouw, nogal een teleurstelling dat er des avonds inene het licht niet aanwou in de caravan. In de beste Italiaanse tradities verkoos de overbuuf om luidkeels om de patron te roepen na uit de licht nadeinende caravan naar buiten te zijn gestapt en even luid vanonder haar luifel te melden wat er aan de hand was. Ik viel bijna uit me Monarch Alite waar ik aandelen van wil nog steeds maar niet heb van het volume, dus ik vermoed dat de direzione toen uit z'n hangmat is gelazerd zijnde zijn favoriete plek indien aanwezig op de kemping.

Leonardo naar de verdeelkast. Ik denk o shit me groomboek ligt daar illegaal te laden. Dus hij dacht dat een eerdere gast dat ding vergeten was en dat er nu iets was doorgebrand maar ik had al heel schuldbewust me hand opgestoken dus toen hebben we met de groomboek gekeken of er toevallig nog spanning op de andere stekkers stond en dat was allemaal niet het geval. Daarop liep Leonardo de kabel af en verdomd zeg helemaal door de midden en kortsluitend bovendien ook nog. Dus ik die stekker eruit getrokken en Leonardo naar de hoofdgroep om de aardlek om te zetten. Mijn groomboek laadde weer en Leonardo heeft een halve avond en een heel rolletje isolatieteep gespendeerd om alles weer aanmekaar te knopen.

Als al mijn avonden op kempings zo waren dan had ik allang een stakerreven ergens.

Maar dit terzijde en ter nagekomen promotie van Tre (3) Gradini. Vandaag ging goed. De rustdag was prima verteerd, want we reden een stuk beter omhoog. En we staan dus ff wel op de kemping op 117 km van de vorige waarvan ik gister dacht dat haal ik nooit met al die verdwaalde kutpiereneejen hier. We hebben 4 keer lang geklommen en tussendoor nog wat gehobbeldebobbelt, maar het ging een hele factor beter dan de afgelopen week. Misschien dat de roetebouwer nu ineens wel hellinkjes met vriendelijke percentages heeft gevonden, maar ik denk eigenlijk niet dat het zo heel veel scheelde. Het voelde wel veel vriendelijker aan, allemaal, en er konden hele stukken op het buitenblad ook en dat heb ik met de Broutertrack in dit soort omgevingen veel minder vaak gehad. Misschien moet je die pimpen dat je niet te veel omhoog wil rijen of zo. Ik heb de volgende ongepimpte Broutertrack pas na Dwars Door De Balkan richting Zagreb dus dat zullen we daar nog eens checken je weet tog.

Maar ik ben geneigd te stellen dat Reitsma iets moois heeft uitgevogeld hier. Ik ben zeer benieuwd wat de komende dagen gaan brengen in deze route om Rome en ook daarna richting Apulin Apolu naar het zuiden richting Bari.

Deze kemping heet het zelfde als het stadje Malerone of zo zeg ik dat goed nee Marmore en ze heeft een hoog hans&grietjegehalte want er groeit gras uit het dak van de sanitair. Ziet er heel stemmig uit. Toen ik aankwam en de meneer met het stafftiesjurt me gegevens in d ecomputer wou gaan zetten viel de stroom uit dus ik mag morgen betalen. 16 euri als ik het goed heb begrepen dus dat is overkomelijk en lekkere warme does ook. Ik snap wel dat er geen Hollanders staan hier want het sanitair is niet volgens de grijzegolfkriteria hier. Het is geen kemping waar de moderator van het consumentenforum op gezien zou willen worden zo schat ik zo in wat denk ik wel een pluspunt is. Geen pleebrillen ook. Op Tre (3) Gradini hadden ze die wel, overigens. Mensen wat een fantastische kemping was dat. Had ik al verteld over die Antwerpenaar die er ook een caravan heeft? Dat komt dan wel een andere keer.
Ik raak er maar niet over uitgesproken.

Volgens mij hebben ze een joekel van een waterval hier want aan de ander e kant van het hek lopen de hele tijd toeristen en er ruist ook iets bijzonder doordringend van die kant. Water denk ik. Ik slaap daar uitstekend op, op dat geluid. Mijn favoriete kempings hebben een ruisend beekje waar je naast kan staan. We hadden er eentje in Luxemburg geloof ik of net in Frankrijk. Ik heb het ding nog waarmee je de douchelokalen kon betreden van die kemping wegens vergeten in te leveren de volgende dag en dat is nu me gelukstalisman die dus eigenlijk pas de drie afgelopen dagen werkt zeg maar.

Daarvoor was het toch vooral prutsen op de fiets. Misschien dat er een nieuwe fase aanbreekt, reeds.
Of misschien ben ik morgen weer helemaal ingekakt.

Je weet het nooit met zo'n lijf.

19-06-2023 18:43 :: Een bruin fietspad

net als thuis!

We hadden een heus fietspad in de juiste kleur en uitkomend bij een supermarkt in Rieti ook nog. De hele eerste 53 kilometer waren vlak. Als je overal om je heen verdwaalde kutpiereneejen ziet en je kan mensen dan ruim 50 km zonder een noemenswaardig hobbeltje over straat sturen, dan ben je als roetebouwer best goed bezig.

Ik had gemeld aan Reitsma dat ik dit stuk wilde doen en hij zei toen iets van "ik denk dat je voldoende klimervaring hebt om dat te kunnen" dus ik denk dat-ie op deze site heeft gekeken want de correspondentie liep via m'n biketory-mailadres. Maar ja toen ik de hele ochtend uit me neus lag te vreten op het ligstuur dacht ik waarom heeftie dat gezegd als het allemaal vlak is?
Nu heb ik de reisgids in PDF vorm ergens maar ik heb er nog geen letter in gelezen en ik ben het ook niet van plan anders ga ik me weer lopen ergeren waarschijnlijk want ik vind altijd wel wat te zeiken en dat is natuurlijk ook de reden dat jij dit nu zit te lezen. Zonder polarisatie gaat het ook niet werken, immers. These, antithese, prothese zeg ik altijd maar.

Deze kemping was nog verder dan die van gister en ik had geen flauw idee wat er aan zat te komen kwa omhooggefiets maar na 50 km daggik van nou ik heb nog niks gedaan behalve op buitenblad en lichtstuurtje geleund, dus laten we maar kijken hoe ver we komen. Eerste klimmetje ging naar 600 meter geloof ik. Daarna weer een hele tijd beetje hobbeldebobbell langs het water en dat was leuk want je ree tussen de bergen met stuwmeren en stadjes daaraanpalend ook en dat zag er helemaal tof uit ja sorry voor de fotokwaliteit ik zal thuis de hele zooi met een echt programma resizen dus je moet later nog een keer terugkomen voor de fotoos want het is her en der echt tamelijk spectaculair. Of wat ook kan is dat je deze stukkies zelf gaat rijden.

Maar dat ging allemaal helemaal goed tot 90 of zo. Toen liep al dat water dood op een kutpierenee en Reitsma had geen andere optie dan ons eroverheen te sturen. Die kutpierenee heet even kijken de Monte Bove en die modderfokker gaat naar 1220 als ik het goed gezien heb. Omdat Archies (rip) de hoogtemeters bij de kempings zet wist ik dat deze kemping aan het einde van de afdaling ongeveer zat maar dan moet je dus wel eerst helemaal naar boven en dat was best een stuk maar het was niet heel warm zo hoog en er stond ook een licht verkoelend windje af en toe dus dat helpt als je zo'n klereend omhoog moet.

Het goeie nieuws is dat de goeie dag van gister kennelijk geen incident is geweest kwa omhoogfietsen. Ik voelde me pootjes wel de hele dag van de spierpijn een beetje en nu ook weer nu ik zit, maar kennelijk zit er ergens een tandje bij in dit lijf.
Of ik ben fors afgevallen wat ik niet geloof want ik zie nog steeds een pens voor me toetsenbord dus we zitten nog lang niet aan de doelstelling van 15 kilo.

Maar we zijn ook nog niet thuis. We zijn wel voorbij Rome op de kaart zie ik nu, dus er is stevig doorgestampt de afgelopen dagen. Ik bedoel jullie zien alleen dat rooie lijntje, maar dat is toevallig soms best een zwaar lijntje als je dat IRL achter je aan moet slepen.

20-06-2023 16:36 :: Kemping Parking Europa zien

en dan sterven

We zaten gister in Tagliacozzo. Ik had voorheen geen flauw benul dat het dorp bestond en ik ga het denk ik ook weer snel vergeten. Er is wel een kemping en als je er van de roete heen wil moet je over een onverhard landweggetje met serieus diepe plassen. Gelukkig zijn we wel wat gewend inmiddels. Die kemping laat zich het best omschrijven als nondescript. Velino heet-ie en ik was 15,50 exclusief 2 doesmuntjes kwijt.De baas werd boos op me toen ik het terrein was opgefietst en tegen 'm zei dat de reception chiuso was waarop hij boos begon uit te leggen dat als hij aan het grasmaaien is hij niet op de receptie kon zitten en toen is hij naar de receptie gewandeld en ik gefietst en toen is alles alsnog goedgekomen.
Ik kwam er vanochtend toen ik de petflessen wilde gaan vullen pas achter dat al het water daar echt geen drinkwater is want troebel. Als je vanaf de kemping weer op de roete ben dan staat er na een km of 3 een joekel van een drinkbak voor paarden of zo met 2 lekkende kranen en dat is wel drinkwater. Ik praat hier over richting zuid. Als je van de andere kant onderweg bent naar deze kemping en je wilt drinkwater dan enzenz vul zelf maar in.

Enniewee.

Ik had vantevoren nooit verwacht dat ik drie keer op een kemping zou staan op dit traject. Ze liggen meer dan 100 km uit elkaar en op basis van de ervaringen van de afgelopen week had ik niet gedacht dat ik die afstanden in dit terrein zou kunne afleggen. Dat het wel gelukt is is natuurlijk voor een belangrijk deel de verdienste van de roetebouwer want ook vandaag had ik weer een prima fietsdag.

Het begon met afdalen tot na een km of 60 er ergens tegenaan moest worden gereden en toen gingen we nog meer afdalen. Op de SR82 is er gedoe want er is een hap uit het wegdek verdwenen en je kan er met de auto niet langs want ze hebben er een betonnen muurtje neergezet bij km 37. Er staan een hele berg paniekerige borden dat deboel dicht is, maar we hadden al gezien dat er fietsers van de andere kant kwamen dus het was chiuso op ze Italiaans en we konden er ook met alle tassen prima omheen.
En toen ging het inene naar 500 meter weer en vandaar naar beneje naar kemping Parking Europa in Cassino zijnde ook weer een hele goeie.

De laatste 10 reden we inene vandeweg langs een riviertje. Na een stukkie was er een ideaal wildkampeerplekje waar je ook nog zo het water in kon stappen ware het niet dat er een camera staat en drie borden met verboden in het water te stappen die ik allmaal pas zag toen ik er weer uit was. Maar wildstromend helder water. Waarom hebben ze dat niet in Rotterdam? Ik vind dat echt een dingetje. En o als je langs de roete door Reiti rijdt dan kom je langs een bronwaterfabriek. Je kan er 6 anderhalve literflessen kopen aan een loketje voor weinig, maar je kan ook je eigen petflessen achter dat loketje in een soort van zelftap vullen en dan heb je dus origineel bronwater voor helemaal niks. Dat zouden ze in Rotterdam ook moeten hebben.
Ik kom met zoveel goeie ideeen terug over 3 maanden of zo als ik er niet een beetje de sokken inzet.

Maar over sokken gesproken we hebben dus in drie daagies het hele fukrometraject van Reitsma aan onze zegekar die Trektor heet gebonden en dat vind ik best wel een dingetje. Het is een fijne behoorlijk autoluwe route met beschaafde stijgingspercentages en goeie afdalinkies. Ik snap niet dat er nog mensen naar Rome willen want ook kwa natuurschoon was dit een hele beste. Dus eigenlijk zou wat mij betreft "Reitsma doen" moeten betekenen "met Reitsma om Rome naar Cassino fietsen" hoewel ik vrees dat dat dan voor veel boemers weer niet in het bucketlistverhaal gaat passen.
Kemping Parking Europa zien en dan sterven.

Er rijdt hier een bijzonder luiddruchtig piepende boemeltrein over de kemping. Trenital.it is de schuldige als ik het goed heb gezien in de gauwigheid. Het knarst en het piept en ik heb geen idee tot hoe laat het doorgaat. Ik ben de enige tentgast zoals vrijwel overal de afgelopen weken en er kwam nog een belg aan in een kemper waar ik straks nog even hallo tegen ga zeggen.
De kemping kost 9,50 excl doesmuntje en dat is weer helemaal in ons straatje. Beetje lage does voor Nederlandse begrippen maar ik word gaande dit tochtje steeds flexibeler dus ja wat dus. Overal lekker koud snelstromend drinkwater. Mooi man.

Morgen mot ons richting Bari met Reitsma en ik vrees dat het warm gaat worden. Het voordeel van die kutpiereneejen is dat er nog wel eens wat wollekies tussen blijven hangen en dan komt de zon e rpas in de middag door dus dat scheelt een slok op een borrel. Vanaf morgen voorzie ik vroeg oppad en dan maar zien hoever we komen voordat het echt niet leuk meer is. Als het vlak is en je kan doorrijen dan heb je nog de rijwind ter koeling maar godbewareons als het omhooggaat zonder schaduw.
Ik heb daar nog visioenen van uit Spanje van die mislukte trip waar ik toen om deze reden niet heel rouwig om was. En wat ook nog kan is dat het lijf zich ten tweede male aanpast en dat we lachend op de boot stappen over een dag of wat.

21-06-2023 18:22 :: Kutpiereneejen zijn overal

moet je maar niet verdwalen

We vertrokken vanoggend met helemaal niks. Ja 3 liter drinkwater. Al het eten was op, dus we moesten eerst naar de super. Er zit een conda vlakbij en dat zijn niet de goedkoopste en als je denkt dat je jus d'orange hebt dan heb je suikerwater maar omdat ik geen hellingen van betekenis meer verwachtte heb ik voor 25 euri staan inslaan daar. Wel echte pompelmoessap. Hoe heet dat in het nederlands grapefruitsap. Lekker en goed tegen nierstenen ook probaablie.

Ik dacht we gaan vandaag uit het hoogland naar de kust fietsen en ondanks dat er nog wat kutpiereneejen her en der stonden daggik dat we daar omheen zouden scheuren op het buitenblad. Maar wat had Reitsma bedacht we gaan het rooie streepie in Osmand volgen zijnde een supersnelweg. Daartoe dienden we ons in diverse bochten te wringenvandaag waarvan er eentje naast staat. Dat is een weg die niet is. Er liggen twee betonnen zijkanten en daartussen is er sprake van rioolputten en verder was het driekeerniks behalve dan het stijgingspercentage. Er was niet tegenaan te fietsen. Het leek Brouter wel.

Dus het was  niet van dit hebben we nog nooit meegemaakt maar wel van dit hebben we bij Reitsma nog niet meegemaakt. Maar ik heb de Trektor daar naar boven geduwd en daarna nog een stukje op dat betonnen randje gebalanceerd en toen kwamen we weer op iets dat verhard leek. Verhard is een rekbaar Italiaans begrip. Vaak is er inderdaad wat hard maar dan vooral voor de schokbrekers en vering van de passerende autoos. Als je makkelijk rijk wil worden moet je een suspensionsjop beginnen in LAzio.
O en over voetbal gesproken er hangen hier overal slingers nog steeds vanwege het landkampioenschap van Napels gefeliciteerd nog daarmee.

Maar dat rooie streepie. Dat gaat boem tegen zo'n kutpierenee aan en daarna wordt het een stippellijntje. Maar met de fiets kan je niet op zo'n rooie streep en wat hebben ze nou gedaan ze hebben een tunnel door die kutpierenee gegraven waar je als je toevallig niet met benzine wordt aangedreven NIET DOORHEEN MAG. Dus je moet over die kutpierenee en dat zat helemaal niet in de planning vandaag met die 25 euri aan boodschappen achterop. Conservenblikkies met tonijn, pastasaus, kaas, brood, liter grapefruitsap, worssie, salade met chilibonen, pasta voor een week weet ik veel wat allemaal nog meer. 3 liter water. En dat moest dus allemaal ineens naar 500 meter of zo omdat we dat tunneltje niet doormochten omdat we ekologies verantwoord bezig zijn.

Maar goed wij droverheen en onderweg ingehaald door 1 wielrenner en 1 auto. Komen we aan de andere kant: alleen maar kutpiereneejenzover het oog reikt. Dus ik denk het zal toch niet en het zou inderdaad niet want we gingen er best keurig omheen rijen de rest van de dag. Dus toen kregen we weer oog ook voor andere dingen zoals het feit dat iemand ze schoenen naast een emmer met spul heeft achtergelaten. Waarom vraag ik me dan af en ik verleg het antwoord graag naar de lezer thuis of elders zodat jullie niet alleen klakkeloos content consumeren maar ook zelf bijdragen aan de kriejeetifproses.

Er zitten heir muggen die door textiel kunnen dus ik heb nu een mega jeukende bobbel op me reet. Wacht ik doe ff me schoenen aan ook.
Er zitten geen kempings tussen Cassino en Bari volgens Archie dus ik had vanmiddag na 90 km een plekje gevonden maar net toen ik me tent op wilde gaan zetten werd ik uitgesnoven door een loslopende hond die ongetwijfeld bij het huis aan de overkant hoorde dus die stond naar me fiets te blaffen de hele tijd en toen kwam er nog een trekker die met heel veel herrie moeilijke bewerkingen op het aanpalende weiland ging doen en toen heb ik de tent weer ingepakt en nu staan we anderhalve kilometer verderop. Wel veel meer muggen.en maakt die trekker ook nog steeds herrie maar we zijn wel lekker uit het territorium van die rothond.

O ik zag wat mailtjes voor bijkomen en ik kan die niet vanaf de groomboek beantwoorden dus het kan even duren voordat er antwoord komt. Ik denk als ik in Bari ben en op een boot moet wachten of zo.

Zin an!

22-06-2023 14:32 :: Waar zijn we nu weer

in Apice Vecchia

Vanochtend zaten we in het muggenbos. Waar om 10 over 2 des nachts een alarm afging vlak bij me tent. ik had niet gezien dat er iets stond en ook bij het wegrijden is me niets beveiligingswaardigs opgevallen dus waar die 3 minuten herrie voor  nodig waren is me volledig onduidelijk. HEt was half 7 toen we wegreden. Een kilometer verderop stond er een kraan langs de weg met helder snelstromend drinkwater dus daar heb ik me vrij uitgebreid staan wassen. We waren er vroeg bij want om 12 uur stopt ook deze tefoon ermee op zeenivo wegens oververhit en dan wil je liefst een kilometrage van 80 al achter je hebben liggen.

En we zitten inderdaad xeer 80 km verderop nu want de pijp was leeg en er is iets raars hier. Dit dorpie is een jaar of 30 getroffen door een aardschok en toen is de hele goegemeente vertrokken. Alle huizen staan leeg en wat er dan gebeurt is dat er kunstenaars opaf komen en die beginnen dan dingen en nu zit ik aan het tafeltje zoals (gebrekkig) geportretteerd op nevenstaande foto. Na veel vijvenenzessen en bellen door en met een lokale aardige mevrouw diei ets in een restaurant doet verderop zal er hier om 5 uur [het is nu half 3] een meneer verschijnen die een accomodatie voor me gaat ontgrendelen en dan gaan we stevig onderhandelen want er staan zat huizen leeg hier waar ik koeler in kan slapen dan in me tent de afgelopen 2 weken.

Maar ik ben alleszins bereid me te laten tillen want ik ben serieus toe aan een does. Het is echt heel heet hier en we hadden vandaag een hele berg heuveltjes met gemene stijging en het ging eigenlijk best wel beroerd vandaag. Ik heb wel nog gevraagd bij de VVV in Benevento waar je het beste de boot kan nemen naar Albaanieje en ze zei Bari dus daar gaan we heen. Het is korter varen vanuit Brindisi maar langer erheen fietsen dus dat lijkt me een winwinsituatie. Zou me niks verbazen als de boot uit BAri via Brindisi gaat ook, maar dat is voor later.

Eerst wachten nog een hele berg holletjes denk ik want die Apeninoos lopen gewoon door heel Italieje en je komt er gewoon niet van af. Of wel van af maar moeilijk op. We hadden nog een doodlopende weg op de track bij een agriturismo waar we onverhard werden ingestuurd dat niet uitkwam op de wel verhardde weg ernaast waar we op moesten dus daar moet nog even naar gekeken worden maar niet door mij.

Er is tot hier in Apice Vecchia weinig lol aan de roete vinnik. Veel olijfboompies en varkensstallen. Ik vraag me af of Brouter niet iets soortgelijks geproduceerd zou hebben indien vriendelijk gevraagd. De opties zijn vrij beperkt van Cassino naar Bari als je de grootste hoogteverschillen wilt vermijden. En er zaten in het stuk van vandaag al meer steile klimmen dan in de hele roete om Rome en met zonder schaduw ook nog overal dus dat is na acht uur gewoon niet meer leuk ondanks dat ze niet lang zijn zijn het er wel veel achtermekaar.
We zijn een beetje verwend met het ligstuur de afgelopen paar dagen, denk ik.

O en ik wam dit nog tegen ergens onderin een tas. HEt is van 2 weken geleden of zo (een eeuwigheid) en ik heb deze QRcode gekregen van een meneer op de fiets die geen woord engels sprak maar die erg enthousiast overkwam en ik heb beloofd dat ik de code zou delen met de Trektorachterban dus als jullie allemaal even die URL bezoeken dan heeft die meneer lekker veel hits uit Nederland ineens en dat gun ik 'm van harte want ik had echt het idee dat hij goed bezig was.
Ik heb de link zelf niet bezocht maar het is iets op joetjoep wat ik ervan gegrepen heb.

Veel plezier!

23-06-2023 17:50 :: De moeder van alle afdalingen

en de moeder van alle hartverzakkingen

Ze staat een beetje verdekt opgesteld achter die rozen die al 20 jaar niet meer gesnoeid zijn omdat heel Apice Vecchia is overgeleverd aan de kunstenaars. We hebben ons laten tillen in zoverre dat Antonio geen pinapparaat heeft en hij zou me z'n IBAN gaan sms-en en dan moet ik 50 euro overmaken maar ik heb nog niks gehoord.
Misschien dat Simpel toch mijn vriend is hier.

Voor die 50 euro hadden we een heus bed, een heuse does, een heuse plee, twee heuse inductieplaten en een heuse plastic bak met ontbijtdingen waarvan we de helft voor onderweg hebben meegenomen en nog niet op. Plus vruchtensap in kleine pakkies in de koelkast en een liter bronwater ook in de koelkast. We hebben onze eigen petflessen er in gegooid en dat werkte ook dus we vertrokken om kwart na zessen met 3 liter ijskoud helder drinkwater.

Er zijn fietsdagen slechter begonnen dit tripje. En toen ook nog maria achter die rozen en ik had een enigzins gezegend gevoel waar de eerste kutpierenee natuurlijk meteen een einde aan maakte. We moesten naar 800 meter vandaag en we kwamen van 240 dus ik had om 11 uur m'n portie aardig binnen al.
Onderweg in Ariano Irpino had OSM de eerste supermart op 27 km of zo en we hadden helemaal niks meer dus daar moesten we heen. 1,2 km van de route, dus geen punt. Alleen lagtie 120 meter hoger dus eerst tweederde omhoog en daarna éénderde naar benede en alles rond de 15%. Dus ik dacht onderweg dissupermarketbetterbieopen. En hij was openen toen hebben we voor 19 euri ingekocht waaronder diepgevroren donuts. Ik had het nog nooit gezien maar ze hadden een hele banketafdeling maar dan met diepvries en dan moest je aanwijzen wat je wilde en dan ging de banketmevrouw het met een plestiek handschoentje pakken en wegen voor je.

Omdat het vandaga weer code geel was hier was die donut toen ik eraan toe was net zo heet als de gesmolten jonge leerdamer zoals die hier heet. Edammer heet Edamer. Overigens zijn donuts erg smerig en ik wil ze niemand aanraden. Dat was om 2 uur of zo en toen was m'n giechel zo droog dat ik die donut met water heb moeten wegspoelen.
We zitten hier op het platteland dus er is veel minder gelegenheid tot watertappen. Ik heb 1 keer bij een fontana langs de weg gevuld, 1 keer bij een begraafplaats en daarna een hele tijd niks en toen bij een leeg cultureelcentrum waar ik hek van moest openduwen en toen bleek er in de plee koud helder stromend water bij degootsteen voorradig. Het geheel was met camera's bewaakt dus ik heb even gezwaaid nog en het rolhek weer dichtgerold.

Er is niks hier. Het lijkt Noord Frankrijk wel. Maar die afdaling. Die was er dus wel. Na de tocht naar 800 meter tijdens de welke we ons gezegend door Maria voelden want het ging heel aardig weer ineens, ook al omdat het vanochtend bewolkt bleef, er een behoorlijk windje mee stond en we dus vanaf Monteleone di Puglia begonnen te dalen. Als een speer gingen we. Buitenblad. Achter ook. En niet een paar kilometertjes maar tientallen kilometertjes. Achtermekaar. Langste afdaling ever.
En we kwamen ook nog langs een paar betonblokken waar iets bijstond maar we gingen zo hard dat de essentie ons ontging. Nog 8 kilometer keihard naar beneden.

En toen hield de weg op.

Waar volgens Osmand een brug was, was niets. Ja een riviertje beneden met helder snelstromend water. Aan de overkant stond een kiepauto met 2 meneren die uit het raampje naar de overkant stonden te kijken hoe ik stond te vloeken want ik dacht dat ik 8 km terug bergop moest gaan fietsen nu voor de omleiding.
Maar hee je kon naast de weg naar beneje en dan kwam je bij dat stroompje dat wel wat breder was dan het stroompje in de Povlakte die ene ochtend en aan de andere kant hadden ze ook een taludje gemaakt dus daar kon je naar boven wandelen. Het stroomde harder en het was dieper. Maar de procedure die we volgden was dezelfde eerst tassen draf dan fiets naar de overkant en daarna de tassen over.
Dus ik weet niet of dit al is doorgedrongen tot huize Reitsma maar je kan er dus over/doorheen daar. Ben even kwijt hoe die SP heet daar. Ik denk dat het de SS91bis is.

Daarna begon het niet meer leuk heet te worden en zaten we door al dat gedaal al een stukkie boven de 100 dus nu heb ik een bushplekje naast de route. Ik heb net gekeken en het is 115 km tot de guesthouse in BAri. Dus dat gaan we proberen want als het goed is wordt het een heel stuk koeler morgen.

O en wat het ergste was van die kutsupermarket was dat er op de uitvalsweg van dat stadje pal aan de roete nog twee zaten dus we hadden die klimmen voor de katzeviool gedaan.

Die kutitalianen houden OSM ongeveer net zo bij zoals ze hun asfalt bijhouden...

24-06-2023 16:52 :: We benne in Bari

nog ff

De foto is het bewijs. We zijn niet in Rotterdam want daar bellen ze de verhuurder als je de was zo buiten hangt. En terecht. We hadden vandaag het puinhooptraject. Ik heb nog nooit zoveel rotzooi langs de weg zien liggen als op de laatste 50 km van waar we eerst waren naar hier.

Toch was de dag begonnen met opruimen. Van de tent. Om best wel vroeg maar ik was vergeten om de tracking aan te zetten totdat ik 25 km verder was al. Ik was ietwat gedesorrienteerd want we hadden een halve tent gedaan en dan begint je dag gewoon anders. Het tellen van de haringen (10 binnentent, 12 buitentent) gaat niet op, de tassen liggen op andere plekken dat soort details. Als potentieel autist heb ik daar last van dan.

Over het plekje niets dan goeds. Wel vlak naast de weg dus oordoppies ingedaan nog want er rijden echt een hele berg dorsmachines daar rond en die maken fors herrie. Bovendien reed iedereen daar veel te hard maar dat geldt eigenlijk voor heel Italieje. Of veel te zacht. Of stilstaan om met een kennis te praten waardoor er een rijbaan geblokkeerd raakt. In Nederland ben je blij als je er met een steekwond afkomt, maar hier blijft het bij toeteren. k ben in ieder geval niet gaan wachten om te kijken hoe het afliep verder want ik had haast.

Na Lavello waar we net voor in de berm hadden gelegen ging het eerst fors omlaag en toeen nog forser omhoog. Patersberg fors. Dat stukkie waar ik niet meer kon fietsen was 22% dus dit was ook zoiets. Je komt niet meer weg zonder te steigerezn; maar die investering loonde want daarna was het hoogvlak en ik heb nog wat afgesneden door op de rechtuitweg te blijven en niet de toeristische route te kiezen die Reitsma had bedacht. Lekker doorscheuren op het buitenblad want ondanks de iets gunstiger weersverwachting is het toch wel zaak sogges de meeste kilometers achter de rug te hebben.

Dat leek te werken totdat we om half 12 of zo bij een steengroeve een kilometerslange klim naar 600 meter kregen met zonder schaduw en het enige houvast is dan dat het daarna tot Bari naar beneden gaat. Wel diende nog eerste de toeristische roete door Ruvo di Puglia te worden afgejakkerd want ik had echt haast om in Bari te komen. Ik was er een beetje klaar mee, met italieje en die kutaapeninoos die gewoon doorlopen tot aan het strand hier of zo.

En dan, na al die rotzooi, dooie olijfbomen, te koop staande boerderijen en het hele modderfokking vliegveld waar ik niks te zoeken heb, is daar ineens zee. Op ze Italiaans, dat wel.
De roete loopt nog verder naar het centrum waar de boten vertrekken en daar heb ik gevraagd hoe het zit met d eboot naar Albanieje en weten jullie wat? Er gaat er vanavond eentje die kant op! 6 uur instappen. Tikkets 3 km terug. Dus wij teruggefietst weer en verdomd na een half uur wachten op trukdrijvers met exportpapieren konden we een ticket kopen en meteen om zes uur boarden en morgen om 7 uur zijn we dan aan de modderfokking overkant!

Ik had werkelijk geen idee waarom ik zo liep te jakkeren de hele dag, maar hier viel ineens alles op ze plaats mag het ook een keer. Ik was er vanuit gegaan dat ik nog een paar dagen in Bari zou moeten wachten op een ferry dus om het te vieren dat ik meteen weg kon heb ik een kabine besteld met waarschijnlijk een heus bed iepeevee een ligstoel die me al eens rugproblemen heeft opgeleverd tussen Nice en Ajaccio. 120 euri kost dat en de slaapstoel iets van 50 maar kan mij het schelen ik heb het wel verdiend vinnik. 2400 km op de klok en niet d emakkelijkste uit me fietscarriere mag het dan een keer sjezis man.

1 dingetje de Rigel II vaart niet naar Vlora maar naar Durres hetgeen daar volgens 2 achter me wachtende Zwitsers vlakbij Vlora is. Ik heb nog niet op de kaart gekeken. Hmm. Nu wel het is 130 kilometer daarvandaan naar Vlora dus een extra dag de verkeerde kant op ijs en weder dienende.
Zorgen voor morgen.

Ik heb bij de spar een heel stuk terug een anderhalveliterfles met die siciliaansefruitlimonade van de drankautomaat op de kemping in Pavia gekocht dus ik ga me helemaal klemzuipen vanavond.

Ik hoop dat ik een ijskast in me kabine heb.

25-06-2023 12:11 :: Eenzame kerst

nou ja kerst

Het was een beetje een eenzaam feessie gister want de Trektor stond op het autodek helemaal klem tussen auto's zonder nummerbord en wat in vakkringen "lichte schade" wordt genoemd. Geen kandidaten voor de APK, goed genoeg voor Albanieje. Omdat er niemand in die auto's zat toen iedereen van de boot moest moest de Trektor over het tussendek en tussen de lieren die de landvasten aantrekken bij zo'n schoenendoos en toen door nog een smal deurtje en toen naar beneje de buitenlucht in.

Maar eerst was er een nacht in de kabine met drank nou ja limonade en koekies van de Spar en van die frietsjips hoe heten die dingen van die staafjes laat maar ik maak wel een keer een foto. En ik had een heuse does voor me eige en een heuse plee voor me eige en een heus stapelbed met de bovenste leeg voor me eige. Dus het begon met doezen met de deur open en toen kwamen ze zeuren dat het brandalarm afging dus toen verder gedoest met de deur dicht.
Ik ben niet zo moeilijk.

En zonder verder nog te hebben rondgekeken op dat schip wat ik normaal wel interessant vind allemaal wegens halfslachtige maritieme belangstelling en achtergrond (ik ben van Rotterdam dus dan groei je daar mee op) (althans vroeger) (ik geloof niet dat de smurf iets met bootjes of lokkende einders heeft) ben ik na de does in bed gekropen en heb ik me klemgezopen aan dat Chino spul dat lauw was want ik had dus geen heuse koelkast. O en ik had op de valreep/loopplank een SMS van Antonio met z'n banknummer dus ik ga zo kijken of het groomboek de snsbanksite trekt.

De Zwitsers hadden gezegd dat we om 7 uur zouden aankomen maar dat was dus 1/2 9 dus ik was te vroeg op en toen heb ik nog een uur liggen pitten en daarna bedenken wat er allemaal moest gebeuren vandaag. Ik moest een nieuwe simkaart die ze in de vertrekhal of eigenlijk aankomsthal of eigenlijk allebeihal toevallig verkochten en toen heb ik 2100 foppen betaald zijnde 21 euri en nu heb ik 3 weken heel veel internet.

Overigens was de eerste aanblik vanaf zee van de kustlijn dat ik dacht van kijk verdwaalde wazige kutpierneejen. Je komt er gewoon niet vanaf.

Verder moet de ketting verwisseld wegens de 3000 gepasseerd en is er ook nog wat was dus ik moest een kemping in de buurt van de boot en die is er op 16 km die Osmand me over zo'n rooie snelweg liet afleggen zijnde niet heel gezellig [ik had het albanieje brouter segment nog niet gedownloot] dus na een paar km zijn we eraf gegaan en toen kwamen we op onverhard uit de laatste kilometers en nu zit alles onder de modder omdat het aan het regenen was vanochtend.

Het is armoedig. Ik heb mensen in een rolstoel zien bedelen bij de boot en ze in van landbouwplastic gemaakte tenten onder een viaduct zien leven. Het is effe wennen want ik ben geen fan van holidays in other people's misery. En ik heb in die 16 km die we gereden hebben geen 1 andere fietser gezien. Ik denk dat er geen fietsenmakers zijn ook hier of zo.
Ik heb wel ontdekt dat ik bij een supermarkt boreks kon kopen net zoals bij de turkse bakker op de Vuurplaat op Zuid en ze heten ook boreks dus dat was een turks ontbijt vanoggend. En ik heb 4000 foppen extra gepind en de kassjère m'n losgeld in euroos gegeven anders raak ik in de war portemonneetechnisch.

De 15 km hierheen langs de kust was hotel na hotel en allemaal strand en badgasten overal en geen buitenlanders. Het doet me een beetje aan het zuiden van turkije denken waar ik was voor de boom met allinreizen, maar dan drukker. Hoewel we in december in Turkije waren destijds dus dan is het niet echt vakantietijd. Daar.
De kemping waar ik zit is 6 euro, hoort bij een hotel dat Mali i Robit heet en het is gewoon in de stad tussen de appartementen hetgeen tamelijk bizar aanvoelt maar er is een heus sanitair en wifi en ik ben alleen vergeten te vragen of het water te drinken is.

O en ik ben ook vergeten te vragen wat een hotelkamer kost hier maar ik denk dat het hetzelfde is als europese kempingprijzen hetgeen perspectief biedt kwa onderdak en minder wildkamperen. Als we naar Vlora waren gevaren dan was heden de terugreis begonnen, maar er staan nog 120 km open naar dat strand waar we heen moeten en dat is richting zuid nog steeds, dus de terugreis laat nog even op zich wachten.

Ik hoop wel van ganser harte dat het strand daar van een iets andere allure is dan het strand hier.

26-06-2023 16:55 :: Een dagje naar het strand

na een ochtend fietsen

Eigenlijk hè, als je er over nadenkt, moet je toch wel zo gek zijn als een bos uien om een boek te lezen van iemand die dan zegt dat ze goeie herinneringen aan een strand in Albanieje heeft en dan te bedenken dat je daarheen wil gaan fietsen vanuit Nederland.

Maar er zijn verzachtende omstandigheden. Ik wilde al een poosje deze kant op en dit strand lag min of meer op de roete dus dan wordt het al een ander verhaal. En later kwam daar nog bij dat ze een route dwars over de balkan hebben gemaakt dus dat pastte ook in dat plaatje. Maar het is een leuk verhaal van dat boek van Mersini en ik heb het vanoggend vroeg aan een alleenreizende damesfietser uit Canada staan vertellen en ze stond helemaal te smelten. Ze was onedrweg naar Tirana (andere kant op) wegens vliegtuig overmorgen. Ze had een paar weken door Albanieje, Montenegro en Kosovo gefietst omdat ze baalde van d'r baan.
Het geeikte verhaal een beetje van de fellowtravellers deze trip.

De kant van Kosovo op is hartstikke mooi had ik al gelezen bij de travelreporter van de BBC een keer, maar als ik nog tandjes op me tandwielen wil hebben als ik in Tsjechieje aankom kan ik me niet zo veel omweg meer permitteren zag ik gister. De ketting is vervangen en het gezeik met de derailleur kwam omdat het grootste Truvativ kettingblad naar alle kanten is verbogen. Dat zal wel staal zijn dan, maar een beetje dun staal. De ketting loopt er nu iets beter op nadat ik een stuk steen uit het paadje bij het sanitair had gehaald en daarmee alle 42 tandjes naar binnen heb geramd. Zal wel een 9 speed dingetje zijn of zo hoewel er ook een 32 uit die serie opzit en die doet het wel goed. Volgende keer gewoon een nieuwe Acera crank kopen, dus.

Maar vandaag zijn we dus heel vroeg opgestaan, zo vroeg dat ze gister het hek van de kemping in Durres voor me hadden open gelaten. Het fijne van Albanieje is dat ze overal om 6 uur open zijn al, dus je kan brood en water kopen overal en kaas ook. In Ietalieje stond je in ieder geval bij de supermarkten tot half 9 voor een dichte deur maar daar doen ze hier niet aan. Dat is mooi want dan kan je vroeg gaan rijen.
En wat kom je dan tegen onderweg? Zwerfhonden. Kennelijk een dorpsfenomeen hier. Ze blaffen en rennen en als je heel hard tegen ze gilt dimmen ze ook weer heel snel. Dooie schapen. Dat gebeurt in Rotterdam eigenlijk weinig dat je om half 7 een groepje mannen met 3 dooie schapen op de stoep ziet staan onderhandelen. Over. Over 3 dooie schapen. Die schapen lagen er gewoon bij. Dooie schildpadden. 2 stuks een grote en een kleine, platgereden. Sprinkhanen. Die sprinkhanen die dood op de weg liggen eten. En dus die fietster uit Canada en later nog 2 trekkingfietsers want we zaten vannoggend een stukje op de roete van grekenland naar boven langs de kust waar we vanaf morgen ook een stuk van gaan doen tot Montenegro.

Maar eigenlijk willen jullie alleen maar weten hoe het strand was. Toen ik het boek las had ik de auteuse voor mijn geestesoog gepiktjurd als alleen zittende op een klein strandje met kiezeltjes en een ondergaande zon en een klein dorpje op de achtergrond. In de praktijk is Vlora een zeer grote en mondaine badplaats met een kentukkiefraajd en een gewoon zandstrand. Ik was naar het strand gefietst en bij het strand zaten 2 individuen die kamers te huur hadden volgens de bordjes die ze vasthielden. Ik had dat op Malta al eens aan de hand gehad toen ik voor weinig een hele vakantiewoning voor me eige had voor weinig. Dus die vent zegt 35 ik zeg okee hij zegt rij maar achter me aan.  Dus hij stapt in ze fordmondeo en rijdt keihard een helling op die eindigde in een haarspeld waar ik 'm meteen kwijt was al. Ik denk jadahag moet ik straks die hele kutpierenee op na 125 kilometer op het heetst van de dag bekijk het ff er is hier een hotelletje en ik ga even vragen wat het kost want die vent en zijn fordmondeo zijn nergens meer te zien. Dus eerst een meneer van de receptie en die sprak niet heel goed Engels dus die roept z'n dochter denk ik en die zegt 35 nee 30. Als ik toen had gezegd 20 had ik het gekregen, maar ik ben een beetje roestig kwa onderhandelen dus ik zeg okee, want ik had in dat halve klimmetje al 5 euro verdiend en me fiets kan gewoon bij me op de kamer slapen en ik had het geweldigste uitzicht van het hele hotel ook nog zeiden ze. Foto.

Dus terwijl ik buitenom achter die vent aanloop naar de andere deur is daar ineens de fordmondeo weer. Ik krijg het uit het arabischetaalgebied bekende watdefukgebaar dat ik zelf ook nog altijd pleeg te gebruiken aangezien dat ook in Rotterdam door een grote minderheid uitstekend begrepen wordt, Ik zeg sorry ik heb een beter aanbod gekregen.
En zo leren we onderweg de lokale bevolking hoe het kapitalisme echt werkt dus ik denk dat het het beste is om dit soort situaties vanuit een pedagogiese invalshoek te bezien. Bij kapitalisme hoort teleurstelling. Teleurstelling en kapitalisme zijn eigenlijk hetzelfde, net als communisme en hoop dus succes met je markteconomie had je maar moeten opletten toen ze das kapital op school behandelden want deze meneer was wel van die leeftijd.

Wat zijn de voorlopige conclusies van dit land? Iedereen wil een Mercedes, een BMW of een Audi en als dat niet lukt een hele grote SUV. Range Rover mag, Porsche Cayenne is beter. O over rovers gesproken gister komt er een stel aan op de kemping met een landrover, de laatste versie van dat vierkante model waar het britse leger altijd in rondreed met 84 tanks met water en diesel en lucht voor in de banden op het dak en zo'n tent met een laddertje waar je dan in kan slapen en weten jullie wie daar uitstapt? Die bushcraftgozer van de Beverreclame! Nekbaard, staartje, modieuze echt voor hem persoonlijk zeer relevante tatoeaazje; het complete plaatje. Bushcraft als levensstijl. 2 honden en een beebie en een huppelkutje met indischejurkjes ingepakt en hup lekker weg in andermans land. Duitsers natuurlijk. Schoftentuig zou De Bie zeggen en ik zeg het hem na. Iedereen ligt hier aan de geeuwhonger in een subsistence economie met je eigen aardappelen verbouwen in de tuin en van die 15 liter plastieke flessen aan de straat die door de waterboer met z'n tankautootje gevuld worden en dan kom je zo even je levensstijl paraderen in je kutlandrovert op de Balkan. Ik had hun Insta moeten vragen, edoch heb ik ervoor gekozen ze geheel te negeren.

Ik paradeer mijn Trektor en we hebben wel bekijks maar ik vind dat niet hetzelfde want niet obsceen. Een beetje gek misschien, dat wel. Maar waar hadden we het over? O ja strand. Omdat ik voor het eerst van me leven 120 km om 12 uur op de klok had ben ik na de trektor op onze kamer te hebben geparkeerd afgezakt naar Het Strand. Voor het hele plaatje heb ik een strandligstoel gehuurd (eigenlijk 2 plus een parasol) voor 300 foppen voor een hele dag zijne 3 euro en toen ben ik gaan liggen en heb ik naar de bergen gekeken en naar de zee en naar wat albaneeses van het zwakke geslacht waar je je van kan afvragen wat er nou zo zwak aan is dus dat heb ik ook nog liggen doen daar op die strandligstoel. En daarna zijn we gaan zwemmen.
En weten jullie wat? Ik heb nu ook goeie herinneringen aan het strand in Vlora net als de Albanese mevrouw die Roger Penrose onder tafel heeft geluld. Hoeveel fietsenmakers uit Nederland kunnen dat zeggen? Ik denk niet heel veel.

En toen heb ik me allereeste selfie gemaakt onderweg en die staat bovenaan dit verhaaltje.

27-06-2023 15:43 :: De terugreis heeft aangevangen

beetje valse start

Dit was de kamer in Hotel Continental. We aten er schuin aan de overkant en de kok daar had 4 jaar in Leidschendam gewerkt dus die kon Nederlands dus ik heb alle specials besteld wegens vakantiestemming en hij heeft ze op 1 bord gekregen dus ik had aardepels met kip een gevulde paprika met rijst en een gevulde aubergine met gehakt en een halve liter water en fooi d'r bij.

In de rest van Europa zit ik ontzettend op me centen omdat ik arm ben maar hier voel ik me rijk en dan ga ik uitgeven. Ik doe ook niet onderhandelen over prijzen. Ik ben gewoon een rijke kuttoerist en dat hebben ze goed gezien dus die kan wel wat leien. lijen. hm.
Dus nu sta ik op een kemping met m'n goeie gedrag en dan komt de zoon des huizes net aanrijden en die pleurt ze Mercedes SUV naast me tent dus dan denk je aan de andere kant ook weer van hoe kan dat nou weer. Armste land van Europa. Iedereen een merc onder ze kont. Hij spreekt goed engels dus ik denk dat ik het hem nog even ga vragen. Misschien worden ze allemaal voor een paar dubbeltjes op bestelling gejat dus dan begin ik een handeltje.
Het draait allemaal om connecties en dat geldt voor zowel kapitalisten als communisten. En drugdealers denkelijk ook.

Over drugsdealers kommunisten gesproken: ik heb een iconische maar beroerd verkleinde foto door Goegel gemaakt waarvan ik het origineel ik denk wel thuis wil uitprinten om op te hangen. Het verbeeldt de Trektor voor een Hoxha mozaiek in de klassieke Albanees-sociaal-realistische stijl. Een kunstwerk dus waar alle vrachtwagenchauffeurs zich schamend aan voorbij haasten maar wat voor mij toch wel een hoogtepuntje op een dorre dag vormde.

Ik zelf had een absolute kutdag op de fiets. We vertrokken mooi op tijd, maar ik wachtte te lang met pinnen (50 euro opnemen kost 7 euro aan kosten!) en toen was ik in het bankomaatloze gedeelte en toen moest ik weer terug richting centrum. Dus dat was 8 km stommiteit. Op de heenweg had ik al gezien dat de roete die ik gevonden had voor mensen die langs de kust van of naar Irgoemenitsa willen fietsen een geweldige omweg maakte waar Brouter me gister over de SP had gestuurd. Ik was wel benieuwd waarom dus toen ik een heel slecht onverhard paadje werd opgestuurd dacht ik: laten we maar eens kijken.

Het was 6 km pure ellende wegens voorheen modder en nu kuilen van een meter diep en uitstekende rotsdelen naast een sloot met vies water en prikplanten die me onderbenen geselden en echt bizar veel sprinkhanen. Na 6 km tijgeren rechtsaf en toen meer van hetzelfde en toen na 6km weer rechtsaf en toen een foto van een romeinse apollotempel waar de resten ergens zouden moeten zijn maar waar ik tegen die tijd al helemaal niet meer in geinteresseerd was. Pas toen ontdekte ik dat me voorvork uitgelokt had gestaan de hele tijd. Het pad was zo beroerd dat ik dat niet eens had gemerkt.
Met de Brouterroute hadden we zo anderhalf uur en een halve liter bloed bespaard, dus dat was een leermomentje. Met die omweg is wel een steil klimmetje op die SP vermeden, dus misschien had dat er ook mee te maken.
Ook het vervolg was her en der echt beroerd offroad, dus dan denk ik gooi de camping waar we heenwillen maar in Brouter maar die kan er tegen die tijd ook geen andere track meer van maken. We hebben ook nog een afslag gemist en toen ging osmand ons terugsturen ook nog omdat we zaten te suffen dus wat een kemping op 70 km leek toen we vertrokken, is een kemping op 100 km gebleken en het was dus niet de makkelijke dag waar we op gehoopt hadden.

En het was allemaal nog wel te doen geweest als de Trektor maar niet weer de hele dag aan me kop liep te zeuren dat-ie naar een orfofonfist wil en ik heb werkelijk geen idee waar hij het over heeft. Dat is begonnen na die kettingwissel van een paar dagen terug en sindsdien is hij echt slecht te verstaan.

Dus eigenlijk wil ik zetesem terug naar de sivilisaasie nu. Ik ga het morgen nog een beetje aankijken met die igoumenitsa-route en als het weer zo beroerd is dan gooi ik het startpunt van dwars door de balkan via een paar kempings in Brouter en gaan we dat doen.
Tot die tijd zitten we op kemping Berat - Ura Vajgurore, zijnde de reeds 11 jaar bestaande Berat Caravan Camping waar ik een tientje kwijt ben maar wel een ijskoffie bij aankomst rijker.
O  en wat ook leuk was gister dat voor de 30 euro voor de kamer ze ook al me vuile was hebben gedaan waar ik op de kemping niet aan toe was gekomen inverbandmet de hardhandig opgeloste derailleurproblemen...

28-06-2023 14:42 :: Met de kippen op stok

Het merk is Tepelene. Ze maken ook bronwater, maar hier zit koolzuur en citroen in en het staat bij iedere minimarkt, waarvan elk gehucht er minstens 3 heeft, in de koelkast. Ik kan ze inmiddels in het voorbijrijden spotten, ze kosten 60 foppen en ze helpen op 1 of andere manier echt goed tegen de dorst zodat de anderhalve literfles gewone tepelene al een paar dagen onaantastbaar in m'n frame plakt. Ik ree al een paar tochten rond met een 2 liter petfles waar Aldisprite ooit ingezeten had, maar ik constateerde van de week algengroei onderin en hoewel je daar niks van proeft, leek het me toch een goed moment om afscheid te nemen.

Al gaandeweg ontdekken we steeds meer positieve dingen aan Albanieje. De mensen zijn vriendelijk. Ze wandelen rond met geiten in  kruiwagens. Ze rijden ook wel soort van voorzichtig met elkaar in het verkeer waar eigenlijk geen regels gelden. Het is er vaak zonnig. Men leeft aan de kant van de weg.
Ik denk dat het tijd wordt om de term roadside economy te introduceren. Het is een economie die draait op het informele circuit van handeltjes in de berm. Als ik economie zou studeren dan zou ik daar een prachtig verhaal van kunnen maken en dan zou mijn naam voor altijd verbonden blijven met de term roadside economy. Oekraine had ook een roadside economy. Het is wat de vrije markt met een centraal geleide economie doet als die ineens omvalt.
Fascinerend concept maar ik zit dus in een iets andere branche waar ik wel graag uit weg wil maar ja wat dan.
Eerst maar eens thuiskomen.

Het blijft raar als je om 12 uur 100 km hebt gefietst. Ik kan het niet bewijzen want iemand had vannoggend met ze dikke vingers de flaaitmood aangezet op de telefoon en ik kwam er hier pas achter dat we geen track hebben van vandaag. Hier is op een kemping. Nou ja voor de kemping is een wasstraat van de albanese variant inclusief bar met minimarkt, op de eerste verdieping zit een tandarts en er zitten een mannetje of 7 niks te doen en met elkaar te lullen aan een tafel. Drachter is een tuin met heus gras en druivenboompies en twee schuurtjes waarvan 1 de does en de plee bevat en de andere een moederkip met 10 kuikens. Dat weet ik omdat ik dacht dat de does in het tweede schuurtje zat net en omdat er na het doezen een mevrouw uit de achterkant van de voorfront stapte die die deur open maakte en nu lopen die moederkip met haar kroost door de kempingslashachtertuin te schooieren. Ze hebben ook een haan en daar staat me tent naast dus ik hoef geen wekker te zetten.

De roete van vandaag viel niet erg tegen. Beetje onverhard, maar draagbaar onverhard, wel weer brouterachtige omwegen om de fietser van de oranjestreepies in Osmand te houden waar best iets voor te zeggen valt als het geen heel gekke omwegen of stijgingspercentages oplevert. We zijn wel omgereden naar waar we hier zitten want de roete liep met een lus richting zuid-oost naar Berat en ik had gister op de kemping al gehoord dat dat een middeleeuws stadje is en dat er een bus heenreed en dat die een euro kostte en dat fietsen erheen ontraden werd. Dus dan worden wij nieuwsgierig en de trip erheen was een heel klein stukje onverhard maar voor het grootste gedeelte met vers asfalt behangen en het ging middenblad hobbeldebobbel dus we hadden het best naar ons zin. Het middeleeuwse gedeelte lag boven op een kutpierenee en daar hadden we dan weer geen zin in dus we zijn lekker doorgekart op de aanbevolen roete totdat we bij het oranje kempingikoontje aankwamen rond het middaguur.

Deze kemping staat niet in Archie maar wel op OSM. Dit is de eerste keer dat OSM meer kempings weet dan Archie dus misschien was  Archie niet erg geinteresseerd in Albanese kempings. Of Albanese kempinghouders niet in Archie dat kan ook.Enniewees zitten we na 2 dagen op die roete pas ongeveer op de hoogte van Dures dus ik hoop dat het morgen wat meer richting noord gaat en er wat spijkers met koppen gefietst kunnen worden.

Ik ben hier niet om de toerist uit  te hangen, ik ben op reis naar huis.

29-06-2023 11:45 :: En dan was er die haan ook nog

manmanman

Hallo Trektorfans! We zijn weer in Dures op dezelfde kemping wegens een haan. Nou ja niet alleen die haan, meer een samenloop van omstandigheden waar die haan wel een belangrijk onderdeel van is. Een kip met 10 kuiekens op je kemping hebben daar kan je nog van zeggen okee, gezellig. Maar een haan naast je tent is al een heel ander verhaal. Het punt met hanen is dat als ze ergens een andere haan horen dat ze dan terug gaan gillen. En als die andere haan 3 km verderop toevallig een slaapritmestoornis heeft en om 2 uur begint, dan heeft dat vergaande consequenties bijvoorbeeld dat er een kempinggast die om 5 uur wil opstaan daarna niet meer in slaap komt.

Nou ja die kempinggast was ik dus. Ik kwam een partij brak van me luchtbedje, echt niet te geloven. En het regende ook nog keihard. De avond ervoor had ik zitten kijken waar ik die track van Vlora naar Montenegro vandaan had gehaald en die komt dus van  de balkan kust route 1 woord denk ik. Een onder de vlag van ene Benjaminse uitgegeven boekje dat in Albanieje moeite doet zo ver mogelijk van de kust te geraken en het presteert voor Fier 15 km onverhard te propageren die stijf bovenaan staan in mijn lijstje onzinnige vrijwel onbegaanbare omwegen.

Edoch gister zat ik op die rooute en toen had ik best een aardige fietsdag. Maar. Voor vandaag stond er op die roete vers uit de slaapzak een klim naar 750 meter (vanaf 25 meter) op het programma. De Col de Montagne de Cenis waar ik 5 maanden tegenop had gezien was 600 meter en twee uur werk. Dit zou van 6 tot 9 uur klimmen in de zeikregen betekenen met als enig doel daarna rechtdoor Tirana in te kunnen rijden.
Nu ken ik helemaal niemand in Tirana, dus had ik bij wijze van alternatief Brouter een eindpunt bij een kemping achter Tirana gegeven en die ging dus om die kutpierenee heen die in dat roeteboek staat. Dus ik dacht weet je wat dan doen we dat vannoggend.

Begon met een SP en toen van de SP af zoals Brouter dat altijd doet en toen onverhard een stuk met een heel roedel zwerfhonden en toen weer op de SP en toen lekker doorscheuren. Ha, dacht ik, goeie keus. En toen moest ik rechtsaf.
Ik heb me fiets daar tot 130 meter omhooggeduwd over een onverhard teringsteil bergpad en toen ben ik na gaan denken. Ik sta te trillen op me pootjes, ik heb te weinig geslapen, dit is geen weg dit is gewoon onbegaanbaar tenzij je een landrover en een knotje in je haar hebt, op deze manier kom ik nooit ergens vandaag en toen was de enige conclusie terug naar de SP en dan dat stuk weer langs die superstrada richting noord zijnde Dures dat we eerder de andere kant op deden en dan gaan we het vanmiddag eens heel kalm aan doen en vanavond goed eten en daarna goed slapen en dan pakken we morgen die track wel weer op waar de balkankustroute weer aan de kust komt.

Dus dat was poepen zonder duwen verder vandaag en ik heb een kemping morgen ook op iets van 90 km en dan denk ik dat het tijd wordt voor een rustdag want ik voel me een beetje hoe zal ik het zeggen alsof ik 3500 km door bergachtig terrein heb gefietst anderhalve maand lang.
Kijk dat is ook het dingetje met fietsroetes. Die zijn dan 1200 km of zo en bedoeld voor mensen die 2 weken lekker gaan fietsen en iets van het land willen zien en dan met het openbaar vervoer terug gaan. Ik zit daar doorgaans iets anders in na een week of 5 kutpiereneejen als ik nog genees halverwege ben. Eigenlijk wil ik in dat stadium zo makkelijk mogelijk zoveel mogelijk kilometers maken.

Ik vrees dat de Dwars door de Balkanroute ook niet helemaal in mijn concept past momenteel. Het alternatief is langs de kroatische kust naar boven, maar dan is voor mijn gevoel weer 1 grote toeristtrap. Dus wordt het toch dwars over de balkan en ik vrees met de nadruk op dwars.

Misschien helpt het als ik een uurtje op een luchtbed ga liggen zo.

30-06-2023 14:57 :: Ahum

ik keek gister ff het roeteboek voor de balkan door

Er staat een hoogteprofiel in van het stukkie dat ik als eerste moet gaan doen. Die Col de Mont Cenis was van 1400 naar 2000 meter en daar dee ik het 5 maanden vantevoren al van in me broek en gister was een klimmetje naar 750 en daar had ik geen zin in.
De eerste op de dwarsroete is een klim van 12 kilometer van 0 naar 800 meter à 7% en dan 10 km afdaling naar 200 en dan een klim van 20 km naar 1350 meter met stukkies van 12%.
Als ik dat had geweten, was ik thuisgebleven.

Wat ik dan wel weer heel gerustsellend vind is dat er overal foto's in het boek staan van een mevrouw die er nog veel ouder uitziet dan ik. Nou kan die natuurlijk voor promotiedoeleinden zijn ingevlogen met een helikopter, maar daar zie ik de europafietsers niet voor aan. Dus dan denk je als die mevrouw dat kan, dan moet ik dat ook kunnen. Ik ben immers van het sterke geslacht dus dan ben je sterker. Nou we zallen het wel zien overmorgen, maar ik ben er allerminst gerust op.

Vandaag zijn we om zessen uit Dures vertrokken op de brouter en na een vroege hickup met 100 meter veels te stijl om te fietsen onverhard zijn we uitgekomen op de balkankustroete en die hebben we gevolgd tot hier, Lezhhe, waar de camping die zowel in Archies als OSM staat [update: in OSM stond :-)], hartstikke potdicht is. Als je een stukkie doorfietst dan kom je bij de lui van Hotel Arragosta die die kemping vroeger runden en dan kan je daar een kamer voor 25 euri nemen met een heuse koelkast voor de citroen Tepelene.
Je kunt ook nog 7 km doorfietsen naar de kust want daar zijn wat kampeerlokaties die wel open zijn, maar die moet je ook weer terugfietsen naar de roete dan en ik vond het wel best dus ik heb airco nu en een bed met een echt goeie matras en de hele rimram. Kwa luxe onderdak is dit wel de meest verwende trip tot nog toe moet ik zeggen, maar daar is wel keihard voor gewerkt de afgelopen anderhalf jaar, dus mag het ook een keer.

Maar stel je voor dat je alleen maar B&B's en hotels aandoet: wat een geweldig fietsbestaan heb je dan zeg! Nooit geplaagd door ongedierte, water uit de kraan, eten in het restaurant. Alleen afzien op de fiets. Ik zou er gewoon aan kunnen wennen, dus gelukkig dat ik er doorgaans geen geld voor heb.

Wat leuk is en wat ik de lezer thuis ook mee wil geven, is dat ze bij iedere mini of supermarkt voor 120 foppen prikblikken hebben staan en dat is de helft goedkoper dan thuis. Dat was 1 van de eerste dingen die me opviel toen ik in Albanieje was: dit is het prikblikken-walhallah van Europa. Prikblikken passen in de campinggaz bleuet 206 plus waar ik al 10 jaar mee rondfiets en die als voordeel heeft dat je MET EEN KNOPPIE DE VLAM LAGER KAN ZETTEN hetgeen bij alle wasbenzinebranders gedoe is. Ik heb er ter bewijs vandaag een foto van gemaakt. Ze hebben voor weinig ook een brandertje in het schap bij deze supermarkt dus dit apparaat is gewoon de standaard hier alweer een aspect aan Albanieje dat me erg bevalt.

Een ander aspect is dat ze graag de blommen buitenzetten in de letterlijke zin. In dit huis van de foto zaten geen ramen of deuren, maar ze hadden wel al bloempotten in de kozijnen gezet. Er stond ook een ezel in de tuin maar die is van de foto gevallen. En over ezels gesproken: ik heb hier een miljoen keer meer door lastdieren voortgetrokken karren dan laadpalen gezien (ik heb geen laadpalen gezien). Dus misschien zou de discussie in Nederland daar ook niet over moeten gaan. Ik denk dat lastdieren beter voor het miljeu zijn dan teslaas en dat als je echt een vent bent je gewoon op een karretje achter je ezel  naar je werk gaat elke dag en dan kan die ezel ook meteen ook de kantoortuin bijhouden terwijl jij je excelsheets invult.
Kan je onderweg ook nog naar trekkingfietsers uit verre landen zwaaien.

Als we die kutpiereneejen overkomen dan zitten we in Montenegro en ik ben benieuwd wat daar nu weer is allemaal. Als dat lukt dan is het vooral uit Sehnsucht.

O en we hadden een prima fietsdag op de balkankustroete vandaag, dus ere wie ere toekomt.

01-07-2023 14:10 :: Een man met een plan

dat ontbrak er nog aan

Okee Trektorfans. We zijn in blijde verwachting van wat serieus klimwerk en we hebben vandaag alles GOED gedaan. Zo heb ik gister tijdens de risotto het roeteboek gebestudeerd en bedacht dat we de laatste kemping voor de dwarsroete gingen bezoeken die op zo'n 75 km van de gesloten kemping zit. Om verassingen te voorkomen is ook de site van de kemping bezocht alwaar de tarieven voor 2023 stonden zijnde 7.50 voor een persoon, gratis voor Perry en gratis voor De Trektor. Dat klonk zeer aanlokkelijk en open bovendien.

Het is een kilometrage van ongeveer 20 naar de dwarsroete hiervandaan. Dus ik had bedacht dat dat dan mooi als warming up kon dienen. Dus de aanloop is gepland. Behalve het roeteboek hebben we ook weerplaza tijdens de risotto bestudeerd en die zei regen vandaag vanaf 12 uur op Lake Shrkoda Resort dus de 75 kilometer daarheen moest voor die tijd zijn afgelegd en opnieuw dus konden we uitslapen (proberen) want dat is maar een paar uur fietsen. En verdomd alsof de duvel ermee speelden kwamen we om half 12 aangekakt hier en om 12 uur lag ik op me luchtbedje te luisteren naar het onweder.

Dus we hadden een planning vandaag omdat we dus dat roeteboek bij ons hebben. Normaal doen we maar wat en is het god zegene de greep kwa hoogtemeters, onderkomens en reistijden. Dus dit is eigenlijk een heel nieuw concept waarbij je weet wat er aan zit te komen en daar kun je dan op inspelen.
Wat ik nu moet bedenken is of ik morgen wil gaan rijden of een rustdag pak. Er is veel te zeggen voor een rustdag omdat het hier goedkoop is, van alle gemakken voorzien en ze vannacht en morgenochtend regen verwachten tot een uur of 10. Dat betekent zeiknatte tent mee en dan is het lastig om die nacht in een hotel te zitten want die tent moet drogen want katoen.
Overmorgen is het dan weer gewoon weer met max 29 graden maar als je hoog zit heb je daar minder mee te maken. Dus dat gaan we vandaag bedenken. Ik neig naar rustdag.

We hebben vandaag geen potten gebroken kwa afstand en snelheidrecords. We hebben gewoon wat over de kustroete gelummeld en dat ging goed verder dus afgezien van die omweg bij Fier heb ik er weinig op aan te merken. Over het algemeen beter wegdek dan bij Brouter dus als het zo helemaal naar boven doorgaat dan is dat een fijne fietsvakantie.
We hebben wel een fietsenmaker gespot in Shrkodek. Deze man weet niet wie rohloff of pinion zijn schat ik zo, in maar gelukkig zijn dat produkten waar nooit iets fout mee gaat. Vooral de kettingen van Rohloff waren erg betrouwbaar.

We kwamen onderweg weer eens een Hoxhabunkertje tegen en ik heb er deze keer een foto van gemaakt. Ze stammen uit de koude oorlog en de idee erachter was dat als je nou genoeg van die bunkertjes voor je hele bevolking bouwt dat je dan als Albanieje als overwinnaar uit WO III komt hetgeen goed bedacht is maar ik twijfel een beetje aan ontwerp en constructie van de onderkomentjes zelf. Het was een idee van Enver Hoxha en als je wilt weten hoe het was onder zijn regime in albanieje dan kan ik je het boek van Laura van harte aanbevelen want ze gaat daar uitgebreid op in en je leert ook nog 1 of 2 nieuwe dingen over de big bang.

Voorts troffen we een bermstilleven aan met watermeloen. Watermeloen is commodity number 1 in de roadsideeconomy. Ze kosten 40 cent of zo maar ze zijn te groot en zwaar om 65 km mee te slepen naar je kemping en ze worden niet in stukkies verkocht. Ik heb er al trek in zolang ik in Albanieje ben maar ik ben nog geen verkoper tegengekomen vlak bij een kemping en dan nog zou ik niet weten hoe ik zo'n ding aan me fiets moet hangen.

Als laatste typisch Albanees moeten we ook even stilstaan bij het fenomeen van de verdwenen afvoerputtenroosters. Langs de wat grotere wegen heb je afvoerputten voor regenwater en daar hoort een rooster of een dekselachtig iets op te liggen. Doorgaans liggen ze precies op de lijn waar je als fietser graag zit om niet gesendwitsjt te worden door het vrachtverkeer. In 1 op de 20 gevallen ontbreekt de afdichting en dan gaapt er een gat van een meter lang en een meter diep. Daar wil je liefst uitblijven met je voorwiel en in de helft van alle gevallen hebben ze er om die reden een dooie band ingedouwd om passerend verkeer te waarschuwen van hee.

Neemt niet weg dat je prioriteit in Albanieje altijd het wegdek is, en daarna het overige verkeer. Dus geen getuur in achteruitkijkspiegeltjes als je op zo'n roosterweg rijdt want de putten zijn reeel en gevaarlijk.
Zelfde geldt voor de verkeersdrempels. Ze zijn soms van de zwartgele plastieke variant, maar vaker gewoon in de schutkleur van beton of asfalt of allebei of soms ligt er een dikke scheepstros. Let op het verkeer voor je, want als die rare boggies gaan rijden of extreem afremmen dan komt er eentje aan. Ze zijn tamelijk heftig en ik heb elke dag wel een keertje dat ik er eentje over het hoofd zie en dan is het bangbang en dan moet ik me voortasjes weer in me voordrager haken omdat ze eruit zijn gefloept.

Dit zijn mijn tips voor fietsreizigerts in Albanieje. Ik ben hier nog 2 of 3 dagen dat weet ik morgen.

02-07-2023 15:27 :: Rust

in de tent

Zo hee dat was een onweer gister echt van vikingachtige proporsies. Het werd donker zwart, het bliksemde en donderde, het begon te stormen en daarna regende het uren alsof er geen God maar alleen een Thor bestaat. Ik zat te eten in het kempingrestaurant toen het begon en ze deden daar alle ramen en deuren dicht. Ik zelf rende naar m'n tent om de haringen er nog wat verder in te rammen en toen was het snel de rits dichtdoen en kijken wat er zou gebeuren.

Wat er gebeurde is dat ik in slaap viel en 2 uur later wakker werd. Toen bleek er zowaar wat water in Perry te staan want er was een t-shirtje een heel klein beetje nat. Als ik op het grondzeil drukte dan golfde dat omdat er een beekje onder ontstaan was door alle neerslag die niet door de kurkdroge bodem, waar ik m'n tent op had opgezet, kon worden opgenomen. Doordat er wat gaatjes in Perry's grondzeil zitten was dat naar boven gekomen en zodoende. Dus de buitentent is nog altijd Thorproef maar het grondzeil niet maar niets dat een veeg met de theedoek niet kon verhelpen. Perry doet het nog, maar ik moet wel een keer de onderkant bijplamuren met de bison maxrepair.

Gister kwam het hele roedel van Albanian Offroad Adventures met hun 4x4's de kemping (weer) opgestormd. Het autootje van de adventurebaas staat achter Perry op de foto. Ik had ze vorige week ook al een keer gezien toen ik op die kemping voor Berat waar de zoon des huizes zijn mercedes SUV naast me tent zette. Ik heb ze toen genegeerd wegens stomme vorm van midlifecrisis, maar vandaag kon ik ze niet negeren omdat de baas naar me tent kwam.
Ik zeg achtervolgen jullie me hij zegt hoezo ik zeg jullie waren vorige week in Ciflik hij zegt ik had ijskoffie daar ik zeg ik ook hij zegt dit is een nieuwe groep ik zeg goed bisnismodel hij zegt hebbie gezien wat er met me oprijdingen gebeurd is ik zeg wat hij zegt die dingen om je auto recht te zetten als de kemping afloopt ik zeg nee hoezo hij zegt ze zijn meegenomen toen ik even weg was ik zeg niet door een albanees hij zegt nee ik ben de enige albanees hier afgezien van de receptie ik zeg zal wel een kutbuitenlander geweest zijn hij zegt ik kan er met me verstand niet bij ik zeg kosten die dingen hij zegt 55 euro ik zeg laat je die kuttoeristen toch betalen en toen moest hij lachen.

 Maar ik snap zijn verwarring want een Albanees jat niet. Ik geloof dat het zelfs op de site van dit resort staat dat Albanieje het laagste percentage diefstallen van heel Europa heeft. Het is ook mijn ervaring dat je je fiets overal onbewaakt kunt laten staan en dat niemand het in ze hoofd haalt om er een vinger naar uit te steken. Het voelt echt heel veilig hier.
Alweer een van de dingen aan Albanieje die me enzenz

Verder hebben we vandaag geen ene reet gedaan behalve voor nog een nacht betaald en naar de podcast Ukraine: the latest van de Telegraph geluisterd. Dat is een beetje de NRC van het UK en ik luisterde er op m'n werk dagelijks naar wegens beetje redelijke nieuwsgaring plus duiding.
Er is nog een andere journalist die weet waar hij het over heeft en dat is Francis Farrell en die zit bij de Kyiv Independent en die doen wekelijks praatjes over wat er in de Oekraiene gebeurd is. Hij bezoekt vanaf het begin van de invasie ook nog wel eens soldaten in de frontlinie en schetst daarmee een indringender beeld dan de NOS redactie die gewoon het nieuws van andere sites kopieert.

De hele toestand daar heeft een raar gevolg namelijk dat het lastig wordt om europa of de regering te bekritiseren want je speelt daar Putin mee in de kaart. Het is kort door de bocht tegenwoordig voor Rutte, of voor Putin terwijl er best wel dingen zijn waarvan je kan zeggen hm.

Dus.

En dat is een dingetje waar je je dan over op zit te winden op een kemping ergens in Albanieje omdat je je verder de tyfus zit te vervelen.

03-07-2023 13:44 :: Wow

dit is andere koek

Zo zag het er vanochtend vroeg uit onderweg naar de dwarsroete. We stormden af op de verdwaalde kutpiereneejen die het hoofdmenu vandaag vormden. De zon piepte net over de bergies aan de zijkant, het was onbewolkt en we hadden een vermoeden dat het omhoog zou gaan vandaag.

En we hadden opnieuw een plan. De eerste klim was naar 700-nogeenbeetje en daarna kwam die rotklim waar iedereen het over heeft naar 1350. Maar 7 km na die eerste klim en dus 7 km into de tweede staat een kemping in het roeteboek. Hij staat niet in OSM en hij staat ook niet in Archies. Maar de buurman op de kemping had deze weg de andere kant op gereden en hij zei dat-ie een kemping had gezien daar. En hij zei ook dat de haarspeldbochten in het roeteboek haarspeldbochten naar beneden waren als je van deze kant kwam.

Ik was eerder bij de haarspeldbochten dan bij de kemping en hij had gelijk. Ze beginnen na de top en we zijn er keihard over naar beneje gesuisd. Dit is niet langs oude wegen, kameraden. Dit is van een iets andere orde en ik ben nu al fan ondanks de hoogtemeters. Ik heb vandaag meer natuurschoon gezien dan de afgelopen tijd in Albanieje  waar eigenlijk weinig aan was. Kennelijk moet je de bergen in om het echte Albanieje te zien dus fijn dat we rechts af zijn gegaan vannoggend.
Ik vond er eerlijk gezegd vanaf Cassino in Italieje al geen reet aan kwa fietsgenot. Je kan je fiets beter in Cassino op de trein gooien denk ik dan die roete naar Bari te fietsen. Het enige leuke was dat verlaten aardschokdorp hoewel dat ook een toeristtrap is denk ik gedurende het seizoen. Ik denk niet dat het aan de roetebouwer ligt, het is gewoon een kutstuk hoe je er ook doorheen rijdt. En dat gekut in Albanieje naar Vlora en terug heeft ook weinig zoden aan de dijk gezet dus misschien had ik me wat beter aan de kustroete moeten houden maar ik zag daar niet altijd aanleiding toe.

Maar als je die haarspeldbochten hebt gedaan weet je ook dat er geen weg meer terug is, dus de komende 1000 km is het dwars wat de klok slaat maar het ziet er veelbelovend uit.

We hebben gister heel veel tijd gehad om te rekenen dus we hadden opnieuw een plan. We hebben vanochtend 700-nogeenbeetje hoogtemeters uit de eerste klim verstouwd en daarna zijn we nog 200 omhoog gefietst naar hiero zijnde de kemping hetgeen in totaal 900 hoogtemeters is. We zitten nu  400 hoog en we moeten naar 1350 dus morgen hebben we er ook 900-nogeenbeetje. Kwa kilometrage is het vandaag 65 of zo, maar morgen hebben we 14 km omhoog en daarna naar beneje als ik het goed heb onthouden dus dan zien we morgen wel waar we uitkomen, maar het moet raar lopen als het niet in Montenegro is.

Die eerste klim ging wel, zeker toen het wat begon te waaien. Het probleem is dat ik extreem veel zweet. Bij de kikboks vroeger had ik altijd 2 t-shirts voor anderhalf uur nodig en vandaag was me t-shirt ook helemaal doorweekt toen ik aan de afdaling toe was. Maar, zoals het een goede roete betaamt, was het helemaal opgedroogd na die haarspeldbochten. Maar jezis jongens dit is wel andere koek dan de alpen of de alpeninoos.

O over Italieje gesproken. Ik wil Antonio al een hele tijd betalen maar de website van de SNSbank ligt er al ruim een week uit. Dus ik heb Antonio de link gestuurd en gezegd kijk hij doet het niet maar als-ie het weer doet maak ik het over. Ben benieuwd of ik eerder thuisben dan de snsbank online.
Selca Cem, zijnde deze uitgekiende kemping, heeft ook een restaurant en daar heb ik net gevraagd of ze een ommelet konden maken en toen zeiden ze ja hoor en dat was echt een goed ommelet en toen kostte het 200 foppen zijnde 2 euri. Ik had nog gepind onderweg naar de eerste berg omdat ik geen idee had wat ik kwijt zou zijn aan onderdak hier omdat het toch een tamelijk toeristische roete is, maar die zorg blijkt onterecht. Ik geloof dat ik dat jongetje hoorde zeggen dat het 5 euro voor de tent is voor een naggie. Ik voel me nog steeds rijk ondanks dat ik geen inkomen meer heb sinds eergister of zo en ik denk niet dat ik ga koken vanavond. Toen ik wegging stond er geld op de bank en ik heb dus geen idee nu of dat nog steeds zo is dus het zal me benieuwen met die storing.

Perry stond om 1/2 11 of zo wat belachelijk vroeg is, maar ik was om kwart voor 6 al aan het rijden en ik voelde me duizelig net toen ik uit me monarch alite stapte, dus ik denk dat ik voor de verandering eens een wijze opbouw heb gekozen iepeevee doorrammen tot ik erbij neerpleur zoals in Italieje.

Als we niet uitkijken wordt het nog aangenaam ook...

04-07-2023 13:30 :: Drop en drover

we zijn er kapot van

We zaten al een stukkie op die klim waar de roetebouwers zich min of meer voor verontschuldigen overal, maar we moesten ook nog een stukkie. Iets van 16 km bergop met variabele stijgingspercentages en meermaals 12% zo staat er geschreven. We hadden zelf al een week voorpret sinds we het roeteboek hadden ingekeken. En vandaag was het dus zover.

In essentie gaat het er om dat de weg omhoog loopt. De weg loopt ook wel eens vlak of naar beneden. Dus eigenlijk is er een kans van 1 op 3 dat de weg omhoog loopt. Dus dat is al een hoopgevende statistiek. Op de tweede plaats of eigenlijk niet plaats, maar gezien vanaf een afstandje is er nog iets anders aan de hand. Als de aarde een doorsnee heeft van pak 'm beet 13000 kilometer, dan is een bergje van 1500 meter in verhouding eigenlijk niks. De aarde is vanuit de ruimte gezien perfect rond.

Dus met deze statistieken zijn we vandaag aan de gang gegaan en nu zitten we opnieuw voor 10 uur op een ingecalculeerde verblijfplek 75 km verderop. De kaart houdt op bij de grens en daarvoor had simpel geen gsmmasten staan dus ook voor wappies is deze roete van harte aanbevolen. Ik zal thuis de tracks die osmand op de telefoon opslaat wel een keer in de hoofdtrack plakken. Met de groomboek is dat onbegonnen werk. Maar nergens een telefoonwinkel sinds de grens, dus het is een beetje behelpen.

We zijn dus naar boven gereden. Daar komt het op neer. Onderweg stond er een tentje in de berm met een fiets ernaast. Ik was om 5 uur  opgestaan. 5 uur nieuwe tijd, want gisteren zag ik dat me horloge een uur achterliep bij me telefoon. Dus eigenlijk waren we om 5 uur ouwe tijd al aan het fietsen. Enniewee toen ik die tent zag belde ik even met mijn tringbel en ree ik verder door naar boven. Maar ik werd fflater teruggeroepen door de bewoner en dat was een meneer uit Denemarken. Hij was onderweg daar gestrand dus ik zeg als je nog een klein stukkie was doorgereden kom je in een prachtige vallei naast dat riviertje en daar staat iemand anders ook te kamperen met ze forwieldraajf en het is echt fantastisch daar hij zegt jammer niks aan te doen ik zeg ben je al lang onderweg hij zegt ja een jaar.

Had-ie dus z'n huis en de hele mikmak verkocht om door de wereld te fietsen. Hij was onderweg naar Griekenland want hij had een vriend die op 1 van de eilanden daar ging trouwen en daar wilde hij per sé bijzijn. Een man met een missie. Hij vertelde over zijn grensovergang tussen Kosovo en Montenegro waar alleen wat stenen liggen en dat is het dan en toen werd hij gestopt door een pliessiewagen 20 km verderop en toen zeiden ze dat hij een stempeltje moest halen voor in z'n paspoort en dat was 20 km terug en om en weer bergop de andere kant op. Hij heeft zich eruiteindelijk uit kunnen lullen, maar het punt is dat het leven van een cyclist niet altijd over rozen gaat.

Waar gaat het wel over? Over bergen. Deze berg van vannoggend heeft als prettige eigenschap, die niet in het roeteboek staat maar voor veelzweters zoals ik wel van belang is, namelijk dat er onderweg diverse plekken zijn waar water te tanken is. De eerste stond droog als ik me goed herinner, maar de tweede bij een WO I gedenkdingetje als ik het goed heb gezien spuit water en verderop is er nog een en beneden bij de Montenegrijnse doeanepost kan je ook bij tanken. Deze voorkennis had mij 2,5 kilo bespaard dus ik denk ik deel het even hier.

We hebben bij de Albanese doewaane gevraagd of we ook een thisisthewaystikker op de paal met andere stikkers van stomme motorklups o nu we het over motors hebebn gisteravond rijdt er in een hele grote blauwe wolk een 2takt de kemping op. Ik zag meteen dat het een Jawa was. Tent provisorisch voorop gebonden, overal bungeekorden en vieze tassen. Op de Jawa, en dat zag ik ook meteen omdat er een poolse kentekenstikker op zat, zat een Pool in een afgeragde spijkerbroek. Een heel andere variant dan de jongens in de lederen outfits die op Yamahacrossmotoren met alunnimiun moeilijkwoord bagagekisten overal en stoere stikkers van alpenpassen en landenvlaggetjes deze wegen massaal onveilig maken.
Mike, zo stelde hij zich voor. Ik zeg is het een Jawa hij zegt ja ik zeg waarom is-ie niet rood hij zegt ik kampeer graag in de bush en dan valt-ie minder op ik zeg er komt wat rook uit hij zegt ja ik ben niet ecovriendelijk bezig ik zeg dat zag ik al hij zegt deze motor vindt het niet leuk om omhoog te rijden en ook niet leuk om omlaag te rijden ik zeg dan hebbie een probleem hier.

De lezer begrijpt dat ik hier een zielsverwant trof die wat verder in z'n communicatie met zijn voertuig ging dan de gemiddelde weggebruiker. Ik heb me ook voorgesteld en Mike vertelde dat hij deze weg 15 jaar geleden ook al eens had gereden op de fiets. Hij is toen bovengekomen door aan vrachtwagens te hangen. Hte wegdek, dat nu goed is, was toen nog gedeeltelijk onverhard. Ik heb geen vrachtwagen gezien bij de beklimming dus wij zijn op eigen kracht bovengekomen hoewel  je kunt afvragen of kracht de juiste bewoording is. We zijn naar boven gestommeld en er was een moment dat ik dacht ik had een 34 als grootste achter moeten hebben iepeevee een 32 dus zoiets was het.

Mike was met iets bezig dat mij ook in hoge mate intrigeert en dat is dat hij alle sovietmonumenten in een goegelmep had gezet en dat hij elke zomer er een hele berg ging opzoeken om te bekijken. Dus we hebben een halve avond sovietmonumenten zitten kijken en er zitten echt bizarre bouwsels bij. Mike vindt dat ze unesco erfgoed zouden moeten zijn en ik ben het daarmee eens want ze zijn allemaal one of a kind en de nieuwe oostblokgeneraties doen er niks mee behalve graffiti spuiten.

We hebben vandaag 3 bladzijden in het roeteboek gefietst en we zitten bij een guesthouse iets voorbij Andrijevica. Staat in OSM als de Kralje Hut en in het roeteboek met een guesthousetekentje. De kamer was geboekt (25 euri) door 2 franse bejaarde dames die later arriveerden, maar voor een tientje mog ik me tent een nacht laten staan. Net toen ik begon te typen kwam Bobby aangewandeld en die wilde me proviandzak in met z'n snuit dus ik heb Bobby opgetild en naar de baas gebracht en nu zit hij aangelijnd. Het is een enthousiast beessie maar ik rol zelf ook om van de honger dus. Er is een does in een zitbad en een plee en er is een piepklein restaurantje met 3 tafeltjes en ik kreeg bij wijze van welkomstversnapering zelfgemaakte siroop met ijskoud water en dat was echt echt echt bizar lekker. Echt. Als je dat in produktie neemt dan kan je rijk worden. Ik ga er vanavond eten wat de pot schaft alleen om nog een paar van die glazen met dat spul te kunnen drinken. Er zit een soort van bes in ik denk vlierbes of zo maar ik weet het niet zeker. (De 2 franse dames op leeftijd die ook op de fiets zijn hebben de bessenboom gezien en het is nu officieel vlierbes). Als ze het hebben, zou ik zo anderhalve liter van die siroop over alle kutpiereneejen tussen hier en Rotterdam slepen.

Misschien moet ik voorstellen het te importeren en het dan via het biomarktnetwerk in de markt zetten en slapend rijk worden maar ja wat heb je aan geld als de site van de snsbank down is. Straks even checken nog. Arme Antonio. En ik had 40 euro in me protemonnee toen die hij zo van me had kunnen krijgen (ik had die andere 15 euro voor de gelegenheid in me broekzak gedaan zodat het leek alsof ik niet meer geld had zijnde een truc die ik in andere delen der wereld met enig succes heb toegepast).

Weten jullie wat ik ga in het roeteboek kijken en een plan maken voor morgen. Ik snap dat jullie er allemaal geen reet aanvinden zo, maar ik ben dus gewoon een echt fantastische fietsvakantie hier aan het hebben met deze roete. Laten we het erop houden dat ik er echt kapot van ben; zowel letterlijk als figuurlijk. Nou ja ik heb een beetje zure pootjes en ik was blij dat ik zat hier., Morgen gaat het met eenheel vriendelijk percentage naar boven en daarna kunnen we misschien in de afdaling weer eens wat kilometers maken.

05-07-2023 14:23 :: Bobby

van de Kralje Hut

Ik zat vanoggend me spullen in te pakken en toen werd ik goedemorgen geheten door Bobby die dwars door me tent kwam stappen, speels in m'n fietsbroek begon te bijten en toen keek of hij de tas waar de proviandtas inzit kon open knauwen. Nu hadden ze gister de andere hond, een veel ouder model, in het schuurtje naast mijn tent opgesloten en die hond had om 2 uur snags een identiteitskrisis zijnde dat hij dacht dat hij de baas van een kippenren was maar dan een blaffende.

Ik denk kut daar gaan we weer. Dus ik me oordoppen opgezocht en daarna blafte hij een stuk zachter en dat was ook de laatste keer maar ja dat kan je vantevoren niet weten tenzij je uit de toekomst komt wat ik niet kom. Stephen Hawking heeft ooit een feestje georganiseerd voor mensen uit de toekomst maar er is toen niemand komen opdagen hetgeen er op lijkt te duiden dat tijdreizen toch lastiger is dan je op het eerste gezicht zou denken.

Enniewees heb ik Bobby bij z'n collega opgesloten voordat hij in m'n luchtbed kon bijten dus ik vrees dat ze best een poossie hebben lopen zoeken naar 'm vanoggend want ik heb 'm daar gewoon laten zitten toen ik wegging.
Die 2 krasse Franse tantes die gister arriveerden waren over de 70 vertelden ze en ze hadden echt een joekel van een kaart en dan gingen ze aan iedereen vragen wat leuke weggetjes waren en die gingen ze dan fietsen. Ze hadden al een dag naast hun fietsen 40 kilometer afgelegd over een onverharde weg en ze zijn toen opgevangen door een paar locals waar ze de nacht hebben doorgebracht. Ze hadden reesbandjes onder hun fietsen en daar hadden ze nu spijt van. Maar ze waren dus heel Montenegro doorgeweest met al die kutpiereneejen al en nu op weg naar Albanieje langs dezelfde weg als ik ben gekomen. Ze hebben het voordeel dat ze al op 700 meter zitten, maar ik geef het ze alsnog te doen met die haarspeldbochten op die laatste klim.
Dappere dodo's uit de buurt van Annecy met een hele berg aan verhalen en sinds gisteren ook voor 40 euri aan foppen want ik heb al m'n Albanese geld, dat ik nergens kwijt kon, gewisseld bij ze. Ik heb een briefje van 200 gehouden als souvenir.

Na de lockin van Bobby bennen we in een comfortabel verzetje met een confortabele snelheid die 15 km naar 1500 meter of zo gereden. Het was nevelig, maar boven de 1000 scheen de zon. Bij de aansluitende afdaling was een jasje wenselijk en dat is dus 1 van de grote voordelen van bergen dat het er koeler is dan op het platte land. We hadden nog een aardige reclame onderweg omhoog waar ik me van afvraag of die veel klanten oplevert maar wel een bizonder concept anders haal je het als reclameburo niet tot op deze webstek natuurlijk.
Daarna was het naar beneje, een vrij lang stuk snelweg met tunneltjes en wegwerkzaamheden en vrij druk verkeer. Daarna weer een stukje omhoog en toen kemping Eko Oaza. Er zit een resort een paar kilometer terug dat ik u afraad wegens aangeharkt. Dit is een familietoko die inclusief dinee 25 euro voor een naggie kost dus waarom we dat reserveprikblik al sinds italieje mee zeulen kan ik op dit moment ook niet meer uitleggen aan mijn rijwiel.

Vandaag hebben we 95 gereden. De dagen volgens de planning van de afgelopen dagen beginnen met stijgen en dan is het afwachten wat de afdaling brengt. Per definitie prachtige landschappen. Elke hoogtemeter op deze route is een investering die zich later op de dag terugbetaald met oogpracht.
Als je deze landschappen gezien hebt dan kan je je lachen niet meer onderdrukken als ze het in Nederland over De Natuur hebben.

O en de SNSbank heeft de site weer online dus ik heb Antonio ze 50 euri opgestuurd en niks meer gehoord van 'm dus ik denk niet dat ik 'm echt aanraad daar in hoeheethetookalweer ergens voor Bari met ze djiep4wieldrijf.
Ik heb net me tent onder een boom opgezet tijdens een onweersbui dus dat is livingontheedge maar ook handig want dan wordt je binnentent niet nat wat niet heel goed gelukt is want hij is dus wel zeiknat en de buitentent ook en er ligt water op het grondzeil en ik heb geen idee of het nog droogwordt maar aangezien we onder een boom staan kan de zon er ook niet bij dus het is alle kanten op niet wat ik me ervan had voorgesteld. En me broek is ook nat. Ik had gewoon een half uur eerder moeten opstaan vannoggend dan was ik pesies op tijd geweest alweer zo'n dingetje waaruit blijkt dat ik niet uit de toekomst ben. Of wat ook kan is dat ik wel uit de toekomst ben, maar dat ik een heel slecht geheugen heb.

Maar godeverdomme wat heb ik een schitterende tocht hier. Buitencategorie tot nog toe, wat mij betreft.

06-07-2023 13:41 :: Alleen in Montenegro

doezen zonder slang

Ik heb een spiegel tegenover me bed en ik kijk net eens ff naar me eige en ik heb een brilletje op terwijl ik geen brilletje opheb en ook een petje terwijl dat op het andere bed ligt. Het lijkt dus zaak ofwel het petje en het brilletje te allen tijde op te houden ofwel zonder petje en zonder zonnebril buiten te gaan staan in de zon totdat de boel is bijgekleurd. Ik had een tijdje terug al eens voor dat laatste gekozen, maar dat heeft maar matig geholpen, kennelijk.

Okee trektorfans waar waren we gebleven? Bij Bobby. O nee bij de Eko Oaze, een kemping verder. Ik heb de tent onder die boom vandaan gesleept nog en in het zonnetje gezet en alles is mooi opgedroogd toen en toen heb ik gegeten voor 15 euro en dat was niet wat ik besteld had maar ik ben niet zo moeilijk zolang het veel en vet is wat het was en soep vooraf en dessert toe en een glas lauw water ook nog. Ze hebben een bokszak naast de receptie hangen en dat heb ik ook nog even gedaan maar ik heb Robert Geesink armpies op het ogenblik dus het is niet meer wat het geweest is. Als ik terug ben ga ik weer naar de boksklup heb ik me voorgenomen.

Overigens begon de dag met sip kijken om half 6. Ik zat bij het woonhuis te ontbijten toen de bazin beneje kwam en die vroeg lekker geslapen ik zeg nee ze zegt koud gehad ik zeg nee ze zaten de hele nacht op het terras te praten, hebben jullie toevallig brood ze zegt ja ik kijk even en toen kwam ze terug met een dagvoorraad en schuldbewust gezigje ze zegt dat is van het huis.
Dus dat was goed geregeld en ik heb gezegd dat ik reclame voor ze ging maken op het internet, dus hierbij. Maar als je geen oordoppen hebt ga dan niet te dicht bij de sanitair/terras staan. Ik heb wel oordoppen overigens en het was best frisjes ook snags.

We hadden nog een stukkie afdaling langs de Tara tegoed en het was een steenvalweg zijnde rotsblokkies op het wegdek om kwart voor 6 sogges. Bij de eerste daggik zo das kut als je daar met het voorwiel van je motor overheen rijdt maar ik ree vrij hard dus toen ik dat bedacht had waren we al te ver om terug te keren en weer naar boven, maar de volgende 3 heb ik in de berm geschopt wat lastig gaat met sandalistaas wegens bloedteen. Maar wel okee kwa karma en ik heb een soort van geweten ook en die automobilisten gaan niet stoppen daar. Zo vroeg kan je dat doen wegens autoluw.
Op het einde was er sprake van brug bekend uit de fillem Force 10 From Navarone. Ik heb de guns van gelezen toen ik 11 was of zo een keer of 5 en de fillem was ook goed maar Navarone bestaat dus helemaal niet en die force 10 film ken ik niet maar ik ga 'm zeker kijken als ik terugben.

En toen was het na 20 km of zo weer omhoog. We moesten van 640 naar 1907 zijnde marginaal minder hoog dan Mont Cenis maar wel veel meer hoogtemeters. De Sedlopas heet-ie. Na die klovenenpassenafdaling kwamen we inene in een heel ander landschap terecht. Onderweg naar boven bij Zabljak is het teorisme hee weer een leuke verschrijving die laat ik staan heer en meester. De appartementjes schieten er uit de grond en er is een supermarkt met achtergrondmuziek en helemaal zoals de toerist zich dat wenst met aantrekkelijke kassjères ook met een knoopje teveel open en een telefoonwinkel maar ja ik was Montenegro bijna uit alweder.

Wel uitstekende wildkampeerplekken onderweg erheen maar we hadden een plannetje die dag zijnde die pas. Het was ook weer modderfokking spektakulèr kwa landschap en alle bestuurders van het gemotoriseerd verkeer op die smalle weg daar zijn meer met de omgeving bezig dan met andere weggebruikers dus dat is oppassen als je op de fiets bent. We hebben een fransman in een boggie nog heel erg laten schrikken een keer. En er lopen koeien op het asfalt ook daar. Ze hebben 800miljoen hectare met sappig alpenweidegras en dan staan ze daar met ze alle het verkeer op te houden.
Als het goed is staan we bij iemand op Instagram omdat wij erlangsomheen slalomden terwijl er een hele file stond te filmen. Hashtag trektor.

Als je boven ben mag je een klein stukkie naar beneje weer en dan weer omhoog. Nog iets van 200 hoogtemeters. En als je daar bent dan weet je dat je weer een grensje bent overgefietst saampjes want inclusief nog wat gehobbeldebobbel hebben we toch iets van 1600 hoogtemeters gedaan gister.
We zijn daarna naar beneje gesjeesd tot de eerste campsite in OSM en dat was een roadside economy venue meer met kaas en honing en mint likeur en kouwe cola en fanta. Ze, de roadside economist en de man die de hele tijd op een stoel zat, spraken geen woord engels dus er konden weinig woorden gewisseld.
Ze hadden aan de andere kant van de weg een heuvel met een gebouwtje met een plee zonder bril en een douche zonder doucheslang of warmwater. Hij zei 5 euro ik gaf hem 10 en gebaarde laat maar en ontving een kouwe Fanta als dank.
Gewoon een vers gemaaid stukkie weiland naast de weg - agroteorisme in haar puurste vorm. Tafeltje langs de weg met potjes en flesjes, gebouwtje met bankies en tafeltjes en bierkratten, blauwe drinkwatertank en nergens schaduw. Wel onweer, dus tent opgezet, gewassen boven in de pleedoesdiegeendoeswas en een uur liggen pitten. Spaghetti.

Om 8 uur taaide iedereen af. De handelswaar bleef gewoon op het tafeltje staan.

Ik was alleen in Montenegro.

07-07-2023 15:13 :: We zijn voorgepiept

bij de grens

Die 'kemping' van gister was in Pisce met leestekens op de s en c. De volgende kutpierenee staat daar 80 km vandaan, zegt het roeteboek. Dus ik zocht de laatste accomodatie daarvoor zijnde waar ik nu zit en schreef dat ik een spiegel tegenover me heb. Die spiegel hangt in een kamer voorbij Foca. Hotel Pavgord. 13 euro, geen airco maar wel wifi anders zou ik dit niet oplijn kunnen gooien want de eerste simkaartenboer zit volgens OSM in Serajevo. Ook geen restaurant wat kut is hoewel het ontbreken van rookmelders spaghetti faciliteert.

Het heet hier Bosnieje-Herzegowina en ik heb tijdens me hele middelbareschoolperiode niet geweten waar dat lag. Bij geschiedenis werd er druk gesleept met het land en ik had al die jaren geen idee hoe of wat. Het wordt concreter als je de grens oversteekt en het land binnenrijdt. Het eerste dat opvalt is de kwaliteit van de weg die naar Montenegrijnse begrippen heel slecht is. Met Montenegro gaat het echt goed. De roadside economy is meer hobbyisme als in verveelde pubers achter een tafeltje die de hele dag op hun telefoon zitten te kijken. In Albanieje is het bittere noodzaak. Ook is er geen variejeteit in aangeboden produkten. In Albanieje kan je je trouwjurk aan de kant van de weg kopen, hier alleen agroproducten: zelfgestookte drank, kaas, honing.

Bosnieje weet ik niet, want ik heb pas 1 weggetje gezien met wel een berg raftingresorts ernaast waar je ook kan kamperen. Daarna ging het een beetje hobbeldebobbel met een omweg via Foca waar ze allerhande dingen hebben die handig zijn voor teoristen zoals onderdak en brood en chips en bananen en restaurantjes en een kemping aan de overkant rechtsaf. Na al dat geklim van gister dacht ik dat het allemaal naar beneje zou zijn, en door de bank genomen klopte dat maar we hebben de grannie toch menig maal gestoken nog vandaag..

We begonnen vanochtend met een spectaculaire afdaling op een heel smal weggetje. Ik had inene een joekel van een vrachtwagen tegenover me die de hele weg besloeg, maar had gelukkig goed geremd voor de bocht zodat ik op tijd stil stond in de berm. Na Trsa kregen we een hele berg tunnels, volgens mij wel iets meer dan de 10 die het roeteboek noemt. De opnieuw spectaculaire weg omlaag loopt eerst naar en daarna langs een stuwmeer en om dat netjes te doen hebben ze echt een hele berg tunneltjes geboord.

Omdat ik laat weg was omdat ik wilde wachten tot m'n tent droog was wegens geplande hotelkamer, was het wat drukker op het traject dan waar ik de laatste week aan gewend was. In het roeteboek wordt erop gehamerd dat je verlichting het moet doen en daar ben ik het mee eens. Je hebt in die tunnels je voorlamp nodig om het wegdek te kunnen zien (markering ontbreekt, diepe watergoot niet) en een achterlicht voor achteropkomend verkeer. Ik ben maar 2 keer ingehaald in een tunnel en ze zijn allebei niet tegen me aan gereden. Ik had me gele hesje aan want daar zitten ook refelecterende streepies op ook nog maar we voelden ons niet echt op ons gemak in die tunnels.

Onderweg moet je de rivier een keer oversteken en ik heb daar een foto gemaakt voor 2 Duitse jongens van een jaar of 18 of zo die onderweg waren naar het vakantieadres van één hunner ouders in Griekenland. Ze waren aan het bikepacken en hadden bergen lekke banden gehad. Ze waarschuwden voor honden, dus ik heb onderweg een stok uit de berm getrokken, maar ik ben nog niks vervelends tegengekomen.

Die foto links staat ook in het roeteboek en ik dacht dat dat een fietspad is maar het is dus die rivier. Ik heb de reling meegefotografeerd. Zag ik net pas bij het uploaden

Bij de grens ben ik langs alle auto's gereden want meestal roepen ze van de doewaane je wel om ertussendoor te doen als je op de fiets bent, maar vandaag niet. Toch vinnik dat die automobilisten niet moeten zeuren want zij zijn vanavond in Zagreb en ik pas volgende week. Als ik opschiet wat ik niet van plan ben. Dit traject is het hoofdmenu van deze tocht dus daar wil je dan ook langer over doen of zo. Het zal nog snel genoeg normaal worden weer allemaal.

Morgen gaan we weer omhoog, 700 hoogtemeters zo te zien, over 30 km. Ziet er op het hoogteprofiel spectaculair uit, en het boek zegt tot 7%. Dat kunnen wij wel hoewel ik serieus zure pootjes heb vandaag. Daarna is het naar beneje tot Serajevo waar ze simkaarten en kempings hebben en dan is het denk ik tijd voor een was- en rustdag.

Op de dwars-door-de-balkansite staat een reactie van iemand die schrijft dat 'het één van de mooiste routes is die hij/zij heeft gereden' en ik ben nu schijtens benieuwd welke roetes die dan nog meer gereden heeft, want in mijn beleving tot nu toe is deze niet te kloppen.

08-07-2023 14:22 :: Een moskee naast de kemping

dat was een poosje gelee

Laatste keer dat ik naast een moskee stond met Perry was bij Sfax ergens in Tuneesieje. 1981 was dat als ik het goed heb. De muezin spelling later controleren was van bedenkelijker kwaliteit daar dan hier, want we hadden zojuist oproep tot het gebed en het kon ermee door. Ik ga niet zeggen dat ik er verstand van heb, maar ook als je maar 1 oor had gehad wat ik niet heb hoewel je ook kan zeggen dat als je twee oren hebt dat je dan ook 1 oor hebt dan had je gehoord dat die Tuneesiejer er niet veel van bakte.
Als je bijna een paar maanden door arabische landen hebt gezworven dan doet die oproep iets met je want de geest van die kultuur blijft je bij of zo. Het is niet dat ik me gebedsmatje uit wil rollen dan, maar er resoneert ergens iets op 1 of andere manier. Misschien ben ik een kriptosalafist.

Ik heb morgen een rustdag om daarover na te denken.

We bevinden ons in het voorgeboorte van Sarajevo zijnde de offiesjeele hoofdstad van heel Bosnieje en dus ook van de Republika Srpska (in de praktijk regelt Srpska alles vanuit Banja Luka) zijnde het toevluchtsoord der Serven toen de pleuris uitbrak in '92.
Waar Serven zich ophopen, willen andere bevolkingsgroepen nog wel eens vertrekken zijnde de Moslims en Kroaten. De Republika bestaat uit 2 stukkies; in het noorden hebben ze nog een stukkie en de rest is gewoon  Bosnieje. Maar je ziet hier moslims in het straatbeeld plusminus net zoveel als in Rotterdam want er zijn er een half miljoen teruggekeerd na het beleg van Sarajevo, en dus ook moskeejen inclusief adhaan spelling ook later checken.

Ze hebben het rood en blauw van de russiese vlag omgedraaid voor die van hunzelf, maar men zit verder behoorlijk op 1 lijn met Putin en dat komt wegens vanuit het oosten gekerstend ooit inclusief cyrillische letters en orthodoxie. Kroaten zijn dan weer uit het westen bekeerd en dus andere letters en roomskatholiek. De moslims hiero waren vroeger de middenklasse/elite wegens Ottomanie tot 1878, dus dan heb je altijd kinnesinne. Als je dat hele zootje doormekaar laat wandelen dan gaat dat goed tot de verlichting die als bijprodukt had dat religie niet langer bepalend was voor je identiteit, maar je Kultur. Gooi daar dan een romanties nationalistisch sausje overheen en voor je het weet wordt er een troonopvolger doodgeschoten en hebben we een frontlijnroete om langs te fietsen.

Ik heb een goed boek bij me over hier en dat noemt o wacht ik maak een foto. Boekentippentrip dit; BartO zei het al. Toen die oorlog aan de gang was begreep ik er helemaal niks van en na 25 bladzijden in dat boek dus wel. Ik heb de hardcoverversie die goed van pas komt om me slaaptas in model te houden. Maar door de bank genomen komt het er op neer dat Joegoslavieje alleen kan als je een eigenwijze kommunist voor de klas zet en toen die dood ging in '80 en de olie duur werd ineens en in '89 het sovjetblok uitmekaarviel, is de hele boel geexplodeerd vanuit de servische onderbuik die belittekend is door historisch onrecht waar ze nooit moe worden om over te zeiken waarbij aangetekend moet worden dat dat terecht is voor waar het de behandeling door de Kroaten betreft in WO2.

Afijn bestel dat boek maar ergens. Je kan deze roete niet fietsen zonder het gelezen te hebben. O ja we hebben ook nog gefietst vandaag. We werden de hele dag achtervolgd door kiepwagens waar Pavgord opstond, zijnde de naam van het hotel waar we geslapen hebben. Echt tot 60 kilometer of zo. Dus behalve de autosloperij waar het hotelraam op uitkeek, de market, het hotel en het benzinestation doen ze ook nog in grondverzet. Wereldtoko.

Ik betaal hier hetzelfde voor me tent als gister voor de kamer, maar het is wel een resort inclusief kietsjerige lantaarnpaaltjes op het terrein. Je kan ook een huissie huren hier en ik weet niet wat dat kost, maar het is echt op stand met een joekel van een restoran met obers in bedrijfskleding maar dus niet krankzinnig duur. Het heet weer iets met oase ff kijken Oaza. In Ilidza zijnde voorstad van Sarajevo. Allerhande horeca om de hoek, maar ik heb al in Sarajevo ingeslagen en ze hebben hier dus ook boreks. Ik heb ze in Montenegro niet gezien (geen bakker ook nu ik erover nadenk) en hier zaten ze naast de simkaartenwinkel waar ik 10 Gb voor 5 euro zijnde 10 foppen heb gekocht zonder tonen van een reisdocument. Als het op is kan je opwaarderen bij elke tabakswinkel.
En het allerleukste is dat jullie op de kaart van vandaag kunnen zien waar die toko zit want vanaf daar heeft Osmand m'n positie weer doorgestuurd. Ha. Internet. Ik was al bijna vergeten wat het was.

Om hier te komen zijn we om kwart voor zes vertrokken en het was frisjes want ik had de halve ochtend kouwe tenen. Ter leniging en vanwege de tunnels (echt een dingetje dit stuk) heb ik toen me gele hesje aangetrokken over me tshirt en dat ging helemaal goed gedurende die 30 kilometer omhoog. We zijn wel even onderweg geweest maar als het 30 km voor 700 hoogtemeters is dan weet je dat het niet overal 6 km/uur is, maar we waren toch vroeger dan verwacht boven. Ik dacht dat ik nog 3 km moest of zo hetgeen erop kan duiden dat me fietscomputer de bandenmaat gereset heeft ook. Ergens in Luxemburg is het hele ding op tilt gegaan en toen was ik de ODO kwijt ook, dus ik heb daarna een schatting gemaakt voor de kettingwissels, maar ik weet dus niet precies hoeveel er gereden is deze trip.

In ieder geval is het fijner om eerder dan verwacht boven te zijn dan later dan verwacht. Bovendien loopt mijn dagteller niet synchroon met die in het boek omdat ik 'm sogges altijd op 0 zet zodat ik aan het eind van de dag weet hoeveel ik gedaan heb dus als het boek zegt bij 78 rechtsaf dan heb ik echt geen flauw idee hoe of wat maar gelukkig heb ik de track. Aan het boek heb ik onderweg weinig, maar het is wel erg handig voor de planning van de hoogtemeters en het selecteren van onderdak. Dus leve het roeteboek maar geen idee waarom het aan me stuur hangt.
Na 30 km omhoog was het 30 km omlaag langs een riviertje dat nu omlaag stroomde. Het riviertje van de ochtend stroomde omhoog, dus alles was de hele dag volledig in overeenstemming met de algemene relativiteitstheorie. Mooie dalweg, maar beetje modderig water vaak. Dat is met alles hier. Het is allemaal geen Montenegro kwa ongerepte zuiverheid of zo. Ik voel me hier minder op m'n gemak als in Montenegro of Albaanieje en ik kan m'n vinger er niet echt opleggen waar het door komt.

Na die afdaling moet je nog even een boggie omhoog met 12% ergens maar dat is een klein stukkie en dan voert het boek je met een lus door Sarajevo en al haar heerlijks zoals bakkerijen en simkaartenboeren in shoppingmalls. Ik heb nog wel tegen het eenrichtingsverkeer ingereden langs het hoofdkwartier van de pliessie waar de hele straat vol stond met pliessiewagens en ik denk dat het net lunchtijd was want er liep geen agent buiten godzijgeloofdengedankt want ik had nog niet gepind toen.

Wat ook leuk is aan deze kemping is dat-ie me aan Noordwijkerhout doet denken. De natuurkemping daar ligt naast een zweefvliegveld en om de zoveel tijd katapulten ze een vliegtuigie de lucht in daar en hier zitten we op de uitvliegroete van het vliegveld van Serajevo en komt er om de drie kwartier of zo iets overvliegen. Het is geen schiphol, in ieder geval. En ook geen Italieje.
O ja Italieje. Ik keek net op de kaart en we zitten momenteel op dezelfde breedtegraad of lengtegraad dat vergeet ik steeds ik denk lengtegraad als Florence/Firenze en ik wil nog steeds keihard huilen als ik aan de kemping daar denk. Ik ben wel iets afgevallen inmiddels, maar dat is iets dat ik nooit meer kwijtraak.

Ik denk dat ik iemand zo ga vertellen dat hij morgen waslijncorvee heeft.

09-07-2023 14:43 :: Raadplaatje

zoek de fiets

10-07-2023 11:30 :: We rijden richting Florence

Ik weet niet of dat de reden is dat we vandaag een wat mindere fietsdag hadden. Of nou ja fietsochtend. Om uiterlijk 11 uur klapt me telefoon eruit wegens oververhit als het die dag boven de 30 graden is wat ze voor vandaag wel hadden beloofd. Ik denk dat het door het hoesje komt. Misschien moet ik 'm naakt monteren voor de luchtkoeling, maar de minimallader zit ook in dat tasje en dat is dus handig dus daar moet een keer over nagedacht worden. Misschien moet ik een minimallader in me aheadbuis inbouwen een keer. En bij de Gator ook eentje.

Maar wacht even. We beginnen met een kompliment voor de roetebouwer want ik had vanochtend na vertrek een broodwens wegens op. En de roete stuurt ons na een paar kilometer van de grote weg af een gehuggie in en ik ruik brood. Om kwart over zes sogges. Een roete die ervoor zorgt dat je warm brood vers uit de oven kan nuttiggen om kwart over 6 uur sogges op je tocht verdient een prijs. De roeteravitailleringsprijs. Als die nog niet bestaat zou die voor deze gelegenheid uitgevonden moeten worden.
En het werd nog mooier want ik moest pinnen ook ergens en dat kon nog wat km verderop, dus mijn besluit om de stad niet meer in te gaan voor die 2 dingen pakte prima uit.

Het ging nog wat naar benee vanoggend totdat het omhoog ging. 4 kilometers op een ideale weg om te klimmen kwa begroeiing want heel beschut en geen auto te zien daar maar wel niet best wegdek. We moesten naar 955 m en we kwamen van 700 of zo dus dat was een matige inspanning.
Aan de andere kant kwamen we uit op wat ze in het boek de hoofdweg noemen en dat is een minder prettig fenomeen wegens geen vluchtstrook en grote vrachtwagens. Ik heb de hele dag geen andere fietser gezien, en ik begrijp wel waarom, want ondanks het mooie meer na de 9% afdaling op de grote weg waar je langs komt te rijden, is het geweld van het langsdenderende verkeer nogal een vervelende afleiding.

Morgen hebben we zo te zien nog 60 km op hoofdwegen voordat we een afslag hebben. Ik hoop dat het in alle vroegte wat rustiger is, maar aan de balie van hotel Maksumic in Jablanica mag ik vanaf 6 uur aanschuiven voor het ontbijt dus ik vrees dat dat ijdele hoop is. Ik weet nog niet wat het kost hier, alleen dat ze me rijbewijs hebben ingepikt maar het is inclusief ontbijt en ik zou raar opkijken als het duurder is dan bij Antonio. En ik heb een airco ook en deze doet het ook echt. Die bij Antonio dee niks en maakte vooral veel herrie dus die zal wel van Italiaanse makelij geweest zijn.

Het blijft stom om sogges een kamer te zoeken of je tent op te zetten, maar om 11 uur hebben we al 5 uur gereden en dat is ook de duur van de gemiddelde toeretappe alleen gaan wij geen 45 gemiddeld. Maar wel gestoord dat ze altijd op het heetste tijdstip van de dag moeten koersen.
We kunnen met deze dagindeling altijd wel de finale zien nog op de groomboek behalve vandaag want ze hebben rustdag.

Dus eigenlijk loopt de tour achter bij mij, want die had ik gister.

10-07-2023 14:43 :: Is tijdreizen moeilijker dan fietsreizen?

paranormale inzichten op de fiets

Ff zoeken hoor. We waren in Zweden ooit stomtoevallig een steen tegengekomen met een inscriptie en we hebben daar iets over geschreven en alsof de duvel ermee speelt kwam die me gister spoken op de groomboek toen ik de AC net op 17 (laagste stand) had gezet. Fietsreizen leveren diepe inzichten op en ik heb bewijs. Wat had ik erover geschreven? Dit. En er is een nieuwe duiding opgestaan zoals voorspeld en in lijn met de verwachting. Soms verbaas ik me eige kwa paranormaliteit. Kijk zelf bij de bbc.

Ik ga jullie nog een voorbeeld geven van de voorspellende gaven die het reizen per fiets aanwakkert. Herinneren jullie je deze nog en wat ik zei over dat verkeersbord? Lees dit!
Ik bedoel wat moet ik er nog verder over zeggen. Ik heb ook de hele dag al het gevoel dat Mark Rutte de politiek gaat verlaten binnenkort. Heel gek.

Of ik kom uit de toekomst dat kan ook natuurlijk. De vraag die zich dan opdringt is als jij uit de toekomst komt of je ouders dan ook uit de toekomst komen en of die dan nog toekomstiger zijn dan jij. Dat zijn dan dingen die ik graag aan Stephen Hawking zou willen vragen maar ja.

Hadden we puf vandaag om aan dat soort zaken te denken? Neen. Er stonden 1300 hoogtemeters op het programma en het roeteboek noemde 1 klim van 12 km max 5%. De rest was kennelijk gewoon 'omhoog fietsen' niet zijnde klim. In den beginne hadden we er daar ook nog wel vlakke stukkies ertussen dus daar is iets voor te zeggen. Maar het hoogteprofiel leek toch vooral op 1 hele grote klim met twee kleine afdalinkies ertussen.
Het was beduidend rustiger vandaag dan gister op de hoofdwegen. Ik heb in totaal pesies 10 grote nare vrachtwagens geteld die me inhaalden, dus dat was een fractie van gisteren. Het was bepaald autoluw en dan is er meer gelegenheid tot om je heen kijken en er was van alles te zien vandaag weer dus dit was een ouderwetsgoeie dwarse balkanfietsdag weer met vergezichten, bijgezichten, meren, dalen, bergen, heuvels en onverhard ook nog een stuk voor Kupres waar we nu zitten (ik) en staan (Trektor, buiten aan het hek bij de voordeur van Hotel Maestral 20 euro incl. ontbijt geketend). Gister was 36 euro met een ommelet met kaas en nep sinaasappelsap dus wel goedkoper dan Antonio maar niet zo goedkoop als in de bush kamperen.
Er zit een pizzeria in Jablanica ook waar ze goedkoperder kamers hebben die in OSM staat, maar die zaten de hele zomer vol wegens arbeiders op een project ergens en Hotel Jablanica zag er ontzettend poenerig uit met Porsche laadpalen (eerste aan deze kant van de Adriatico!) dus daar heb ik genees gevraagd wat een kamer kost.

Maar we hebben er vandaag een aardig klapje op gegeven en dat ging niet helemaal vanzelf wegens iets te laat gegeten op de dag dus op het laatste stukkie van die klim ging het licht een beetje uit tot de boterhammen aankwamen in het gedeelte waar de inspanning geleverd wordt en toen ging het weer iets beter. Het was warm, ik had de zon in me nek, er stond geen wind en je kon 10 km pesies zien waar je nog helemaal naartoe moest. Als het dan eindelijk uitvlakt en de weg naar beneje loopt dan is dat altijd een fijn moment, maar vandaag voelde het bijna extatisch. Dus ik ben blij dat ik zit en een liter kouwe bitter lemon op heb uit de koelkast van de supermart.
Het voordeel van de zon in je nek is wel dat de telefoon in de schaduw zit dus die bleef het gewoon doen tot 1 uur terwijl we ook hoog zitten hier en dan is het ook wat koeler. Ik ben een fan van hoog maar niet om er te komen.

En toen zaten we op een soort van hoogvlakte ineens op 1200 meter. Daarvoor was dalen en meren en bergies. Nu lijkt het meer op binnen mongoolieje als binnen mongoolieje er zo uitziet. Overigens heb ik vandaag boven op dat stuk onverhard de allermooiste wildkampeerplekjes ooit gezien met dennebomen met gras dronder en allerlei vrolijke bloemetjes ertussen en schaduw en een meertje om in te baden maar we hadden haast geen water meer want dit was een zeldzame klim zonder water uit de muur anders had ik wel een landmijntje geriskeerd om Perry daar op te zetten. Het is 13 km of zo voor Kupres.
Er stond iets verderop ook een verlaten witte container met de letters UN er op. En nogal wat huizen met kogelgaten ook hier. Wel de hele dag overal kroatiese vlaggetjes en niks in het cyrillisch dus we zitten weer in een andere invloedsfeer. Her en der nog wat moskeetjes boven op heuveltoppen waarvan ik denk dat is marketingtechnisch niet sterk want zo trek je geen fietsende klanten maar ieder zijn meug.

O over fietsende klanten gesproken. Ik was gisteravond even het dorp in om te eten en toen kwam ik 3 fietsers tegen die ook onderweg waren en dat was een argentijns stel plus een spanjaard. De argentijnen vierden vakantie en die hadden die spanjaard 3 dagen terug opgepikt en nu reden ze samen. Ze hadden nog meer bagage dan ik en minder goede fietsen maar dat spreekt voor zich. De spanjaard had het plan opgevat zo dicht mogelijk tot bij Australieje te fietsen en hij zit op insta vertelde hij: letourdalexandre. Ik kan er niet bij wegens socialfobie, maar hij leek me goed bezig dus volg die gozer want die gaat dingen beleven.

Het hoogteprofiel ziet er aantrekkelijk uit voor de komende fietsdagen maar er zit een hikkup in de roete wegens rechtsaf naar Jajce terwijl de roete linksaf gaat en dan weer dezelfde weg terug vanaf Jajce naar die afslag zijnde 20 kilometer in totaal. Normaal gesproken ga ik meteen linksaf en spaar zo 20 kilometers, maar ik ben dusdanig onder de indruk van deze roete dat ik denk dat ik onszelf op die kemping in Jajce ga parkeren morgen ondanks dat het kilometragetechnisch vrij dichtbij is van waar we nu zitten en dan kunnen we een middagje rondneuzen daar en de volgende dag verder. Ik denk dat ze die omweg er niet voor niks in hebben gezet dus ik ben best benieuwd.
Dit hele plan spoort ook goed met het feit dat het ontbijt pas vanaf 7 uur te nuttigen valt hier, dus dan zijn we voor ons doen schandalig laat weg.

Als ik echt uit de toekomst was dan zou ik weten wat er in Jajce te zien is en dat zou 20 kilometer schelen dus we hebben alweer een aanwijzing dat tijdreizen moelijker is dan fietsreizen.

12-07-2023 12:58 :: Oeps

vergeten de tracker aan te zetten

We hadden een ommelet vanoggend in Hotel Maestral en daar zijn we helemaal op hierheen gereden zijnde Kemping Plivsko Jezero. Er zit er ook nog eentje in Jajce zelf en daar is markt op woensdag en dan wordt het hele kampeerterrein verhuurd voor autoparkeren dus er was niet alleen geen schaduw maar ook geen plaats voor een tent. Dus dat is geen aanrader en deze wel want ik ben geschoren, geknipt en ik heb de fietskledij van vandaag gewassen en die hangt nu te drogen op een niet nader te noemen rijwiel dat thans in het zonnetje staat.

Het is een leuk weggetje naar het dorp wegens waterpartijen. Verderop is een zwem- en zongelegenheid en je mag daar ook je tent opzetten voor niks maar geen faciliteiten verder en ik moest me echt scheren dus ik heb het bij een ijskoude halve liter bitter lemon gelaten daar. Deze kemping kost 7 euro en het is nou ja een kemping. Wel met wat achterstallig onderhoud maar een kniesoor die daarop let. Of een nederlandse kemper, want die zijn hier niet. Het is uberhaupt rustig maar er staat wel een duitse fietsende digital nomad. Hij werkt al een week vanaf deze kemping en hij heeft het allermooiste plekje voor z'n tent uitgezocht maar er zijn ook ietsjepietsje minder mooie plekjes genoeg en op 1 daarvan staat Perry nu. Ik vind het hier zwaar okee zeker vergeleken bij die kemping inhet dorp.

Het handige aan digital nomads is dat als je kop kaal hebt geschoren wat ik heb dat je dan kan vragen of je alles aan de achterkant ook hebt gedaan en dat ze dan de restjes even voor je wegscheren. Hij was naar de Zwarte Zee gefietst en had daar een boot naar de overkant genomen en was vandaar door Georgieje en Armenieje en Anatolieje en Turkije en Cyprus weer deze kant op misschien nog met een bootje een keer ook. Klinkt ook als een leuk tochtje; misschien iets voor een volgende keer. En hij heeft er een jaar voor uitgetrokken en dat lijkt mij trikkie tenzij ik de staatsloterij win.

Het was voor mijn fiets en ik een prima fietsochtend met wat aanvankelijk gehobbeldebobbel en kloven en helder snelstromend water en daarna een afdaling van 400 meter uit het boekje. Nou ja alles komt uit een boekje dezer dagen, maar dit was weer zo'n afdaling die de klim van gisteren de moeite waard maakte. Sommige afdalingen kunnen dat en op de dwarsroete eigenlijk vrijwel allemaal.
Men reed vandaag 70 km volgens het boek, maar de teller op de Trektor staat op 75 dus me bandenmaat staat denkelijk niet goed op de computer. Ga ik me daar over opwinden? Nee, tenzij ik me ontzettend ga vervelen nog vandaag. Wat we wel zeker weten is dat het nog 326 km hiervandaan tot Zagreb is, waarna we de Brouter-track naar Wenen gaan doen.
Eigenlijk wil ik deze hele roete wel rijden tot in Itaalieje maar dan bestaat het risico dat we weer een ouwe benjaminse moeten doen en/of langs de donau terechtkomen en dat heb ik nou al zo vaak gereden dat ik dat echt niet meer wil.

Ik heb van de week de europafietsers om de gps gevraagd via Graz omdat dat ook een alternatief richting noord is, maar die roete is nog in ontwikkeling en komt niet langs Wenen waar ik heen wil om de fietsroute naar Praag te rijden waar ik eerder per ongeluk al een stukje van heb gedaan en dat er erg goed uitzag ook. En ik wil naar Wenen ook weer eens omdat ik daar ooit een keer een week heb rondgelopen omdat Annie daar een congres had en ik niet. Het was in de kersttijd toen en nu niet, maar ik ben toen te voet die hele stad doorgeweest dus ik ben benieuwd wat er van is bekleven beklijfd blijven hangen.

Jajce is een touristrapje voor de autochtonen. Ik kreeg een beetje het Dures gevoel ook door de drukte maar dat kan door die marktdag komen. Het was mij een beetje te hektisch daar dus heel misschien dat ik later vanmiddag nog even terugfiets maar pin me er niet op vast. Ik zit hier best met een zak pinda's en fruitsapjes uit pakjes.

Morgen maar weer eens echt aan de bak, maar niet te veel want ik zie echt op tegen het afscheid van deze route en dat is me nog niet eerder overkomen.

13-07-2023 12:17 :: De Renault Kangoo

een auto waar je iets mee kan

Dit is niet Perry maar de tent van de digital nomad op Autocamp Plivsko Jezero. Hij komt uit Dresden en hij heeft daar niks meer behalve een Renault Kangoo. Hij heeft van twee stoelen en een plank een buro gemaakt en daar kan z'n laptop op en dat gaat gewoon. Hij denkt erover om langzaamaan terug te gaan en dan de Kangoo om te bouwen tot kemper, want hij is een beetje klaar met al dat gefiets zei hij. Het leek me ook niet echt een sportief type verder dus knap dat hij zo ver gekomen is al.

Ik had gister zitten kijken op Weerplaza en de temperaturen gingen aardig richting de 40 graden vandaag, dus we zijn opovernieuw vroeg vertrokken. Er moest iets van 500 meter geklommen worden vanochtend en daarna vooral afgedaald. Beetje hoofdweg weer met nare grote vrachtautoos, maar wel een goeie afdaling van 800 meter naar 100 zijnde hier.
Leukste stuk vandaag was onverhard langs de Sana zijnde een stroom met helder snelstromend water en een paar leuke wildkampeerplekken inclusief pikniktafels. Omdat we meer dan 63 km wilden rijden zijn we doorgestoven naar hier, een plaatsje dat Sanski Most heet.

Pension Staracki Dom Sana is dicht, en Prenociste Sana zat vol. Dus toen dacht ik eerst maar wat bitter lemon dus ik vragen in de market van doejoespiekinglisj en dat deden ze niet dus toen zei ik sobe waarvan ik denk dat het kamer betekent en toen vroeg de kasjère iets aan een andere klant en die wist niks en toen kwam er nog een andere klant binnen en die zei ik ken een mevrouw die een kamer verhuurt en stap maar in me auto dan rijden we erheen en dan breng ik je daarna weer terug. Die andere klant zei ik let wel even op je fiets die ik snel op slot heb gezet en de telefoon eraf gehaald en ondanks het gepiep van de Trektor dat-ie dit geen doen vindt en dat me creditcard en me paspoort in de achtertas zaten ook vertrokken we toch heel voortvarend met opspattend grind van de parkeerplaats.

De mevrouw spreekt 0 engels, de meneer die me bracht een heel klein beetje Duits en ze zei dat ze 10 foppen wilde zijnde 5 euro wat me okee leek gezien het gebodene dat geen does of wc heeft maar wel een morsige slaapbank en een even morsig aanrecht. Dus wij weer terug scheuren om me fiets op te halen en ik daarna met de Trektor,, die nog helemaal uit z'n doen was, een zak sjips en een liter kouwe tonic weer terug.

Bij terugkomst bleek de prijs inene verdubbeld hetgeen mij ook goed uitkwam want ik heb nog een hele berg foppen maar we dreigen morgen Bosnieje-Herzegowina te verlaten en onze herintrede na een heleboel jaar te maken in Kroatieje en daar hebben ze weer euroos, dus dat was mooi meegenomen.

We hebben lekker gefietst, we zitten op tijd binnen ergens, de bank waar ik op zit stinkt en het is bewolkt en ontzettend benauwd, ik heb geen idee hoe of waar ik morgen moet poepen als ik om half 6 opsta en ik ben intens tevreden met de loop der dingen en mijn plek in het universum.

Kroaatieje heerwiekom.

14-07-2023 14:28 :: Behekst tot half 12

deeltijd-magie treft Trektor

Ja er werd gekookt en ja er werd geslapen en nee er werd niet gedoesd maar ja er werd vanochtend vroeg wel gepoept op de plee van de verhuurmevrouw. Ik had zoiets van als je de prijs verdubbelt mag ik ook wel even op het potje om half 6 en zo geschiedde. Ze keek niet heel erg vrolijk.
Het was bewolkt en het had geregend ook nog vanacht en er staat me vaag bij dat ik onweder gehoord heb ook nog. Dus toen we vertrokken was er geen sprake van zon en weerplaza zei dat het een beschaafde 27 graden zou worden wat het nu ook is volgens datzelfde weerplaza alhier op de 12eurokemping in Lonja wat ook een prachtige meisjesnaam is overigens daarnietvan.

En ja we zijn weer in de EU. Maar de beschaving begon al eerder, want in Bosnieje vonden we al fietspadbordjes. Er restten 2 klimmetjes die we allebei keihard zijn opgestoven wegens niet heel lang en omdat het kan. Er is afgevallen, maar er kan nog meer af, dus we gaan de komende periode proberen wat grotere afstanden te rijden.
Het gekke is dat vanochtend alle piepjes en kraakjes uit de aandrijving waren verdwenen dus ik zeg dat tegen mijn veelspakige vriend en die zei van ja die mevrouw heeft gisteravonde de tuin gesproeid en toen ben ik ook nat geworden en ze stond erbij te mompelen en het klonk als een toverspreuk dus ik zeg ben je betoverd dan of zo hij zegt dat zou kunnen ik zeg lekker dan voor die 10 euro.

Dus wij lekker geruisloos doorscheuren naar beneje weer met onverhard langs water maar minder tof water dan gisteren wegens breed en langzaamstromend iepeevee smal en bruisend maar dan nog. Toen was er een grensovergang en toen zeiden ze in het boek dat het op Nederland leek want vlak en aangeharkt en nergens kutpiereneejen meer te zien en dat klopte. Het boek zegt dat het enige verschil met Nederland is dat ze hier houten boerderijen hebben en dat klopt ook behalve dat ze ook geen Nederlands spreken hier. Wel op de kemping want er staat een nederlands stel met een kerreven zijnde de eerste de beste van de 5 in het boek waarvan er 3 dicht zijn volgens de errata op de dwarsdoordebalkansite.

Het gekke is dat toen de zon erdoor kwam en het warmer werd dat de kraakjes ook weer terugkeerden. Dus ik denk dat die 200 foppen net genoeg waren voor een nacht op een scheve slaapbank en een ochtend geruisloos fietsen en daar kan ik mee leven.
Ik hoop alleen dat de anti-kraakspreuk de enige was die er over me fiets is uitgestort want stel je voor zeg.
Overigens zou die mevrouw ook aan de slag kunnen in de beter gesorteerde reisfietsenwinkel want daar worden ze dag en nacht gebeld door mensen met kraakjes. De gemiddelde consument die 7000 euro voor een fiets betaalt wil ik ook voor 7000 euro niks horen. En voor 7000 euro zeiken bij de winkel natuurlijk. En dat alles lijkt dus nu te ondervangen met 1 simpele toverspreuk en wat gechloreerd water uit Sanski Most. Klinkt ook wel geheimzinnig, Sanski Most. Kan zo uit de Nevelen van Avaghon komen.

Ik denk dat ik het idee ga pluggen bij de eigenaar die niet genoemd mag worden van de fietsenzaak die niet genoemd mag worden, want dit scheelt ze ontzettend veel gezeik. M'n vorige idee hebben ze ook overgenomen en dat betrof bandenlichters waarmee je ook je missing link open kan maken. Ik had ze geprobeerd en ze werkten op een nieuwe ketting dus ik heb ze bij me en ze doen het niet op een missing link in een gebruikte ketting dus eigenlijk heb je er geen reet aan want ik heb geen bandenlichters nodig verder eigenlijk wegens 10 jaar ervaring in het métier dus die dingen kunnen misschien beter weer uit het assortiment daar denk ik maar daar ga ik verder niet over.

Ze proberen het hier toeristies te meken maar het is hartstikke uitgestorven hier. Als we 10 auro's gezien heb sinds de grens is het veel. We zagen wel een gedecoreerd bushokje nog onderweg en ik vraag me af waarom men niet elders ook op dit idee is gekomen. Er kan best veel met bushokjes als je maar wil.
Naast de kemping is het boerenbedrijf in volle gang nog met een hele berg stomme geiten/schapen later goed kijken die de hele tijd communiceren en ik zag een haan ook, dus ik denk oordoppen vannacht.
Er kwamen net twee duitse vakantiefietsers aan op veel te dure fietsen met veel te dure zadels die ergens met de auto naartoe zijn gereden en nu een rondje fietsen. De man van het stel heeft een snor en ik heb al mijn walging opzij gezet daarnet en de beste man de losse munten van de bosnische valuta geschonken die mijn portmonnee bezwaarden, omdat zij de enige zijn hier die die kant op gaan. Mocht er nog iemand van een andere nationaliteit zonder snor komen vandaag ie ook richting Bosnieje gaat dan vraag ik of hij dat geld aan die persoon wil geven.
Ik bedoel er zijn normen en maatstaven en die zijn er godverredomme niet voor niets.

Maar je kan je bosnische papiergeld dus gewoon wisselen bij het postkantoor dus het briefje van 100 dat ik nog had is nu omgezet naar iets van 47 euro en de meneer van de kemping kwam net vertellen dat er een restaurant verderop zit ook, maar aangezien we weer in de EU zijn, denk ik dat ik dat geld in de knip houd en het bij spaghetti houd vanavond.

Ik voel me weer arm hier; de verhoudingen zijn hersteld.

15-07-2023 19:07 :: Uitgedwarsd

snik

Okee Trektorfans de foto hiernaast is hoe het er om half 6 sogges uitzag op de camping. Zelen-Gaj wat mij betreft helemaal goed kwa camping. Van de andere campings in het roeteboek heb ik er maar eentje gezien nog in Cigoc. O en ik was een niet onbelangrijk detail vergeten gister. De man met de snor had niet alleen een snor en de Duitse nationaliteit, hij had ook een heupgordeltasje. Dus mijn bosnische kleingeld zit nu in een duits heupgordeltasje. Op een te dure fiets met een te duur zadel.
Nou ja laat ook maar.

We zitten in Samobor op de kemping Vugec Plac bekend van de errata op de dwarsdoordebalkansite en OSM en Archies. Dat was 133 kilometer van de vorige kemping dus we hebben er een aardig klapje op gegeven vandaag. Daarbij moet worden aangetekend dat de eerste 40 kilometer pannekoekeristies waren maar de rest was hobbeldebobbel inclusief verdwaalde kutvogezen. Er was ook nog een weg afgezet wegens betonwagen dwars over de weg en ontbrekend asfalt en allerhande werkzaamheden en daar zijn we gewoon langsgefietst wat de automobilisten die van de andere kant kwamen, en waar ze de weg niet hadden afgezet niet konden, dus die stonden muurvast en toen dacht ik had je maar een mountainbike moeten ombouwen tot trekkingfiets iepeevee een Audi kopen.
Er zijn wel eens momenten dat ik denk dat ik goede beslissingen maak en dit was er eentje.

Dat stuk naar hier was de Z1 fietsroete die de Sava fietsroete opvolgde. Langs de Sava is een beetje suf wegens rechtdoor en plat en de Z1 is een beetje suf wegens te veel hellinkjes na 40 km grote molen. Onderweg kwamen we een nieuw verkeersbord tegen en we hebben daarna nog 15 kilometer overlegd over wat het betekent en we zijn er op uit gekomen dat je bonuspunten krijgt als je daar op 2 wielen de bocht door gaat EN DAT IS ONS GELUKT dus dat zijn wel dingen die helpen als er plots een bordje 10% staat wat ook ergens stond.
Maar we verstouwen het toch allemaal maar op onze ouwe dag dus dat is reden tot jolijt. Waar ik sip van ben is dat ik morgen weer ga brouteren en dat het roeteboek van Dwars ddor de Balkan weer in de voortas kan. Ik heb nu niet langer voorkennis van accomodaties en hoogteprofielen, dus het wordt weer godzegenedegreep vanaf morgen. Ik ben voor de rest van me leven verpest nu ik deze roete heb gereden want ik denk niet dat het mooier kan. Ik ben echt een dwarsfan geworden de afgelopen weken maar dat zal de oplettende lezer niet ontgaan zijn.

Het alternatief is dat we deze roete gewoon elk jaar gaan rijden maar dat zou ik even in de groep met de Trektor moeten gooien.

Deze kemping heeft geen schaduw maar het is de enige camping. Dus ik heb me onledig gehouden met de lekke fietsband van een vlaamse  kemperiaan en ik kreeg 'm niet geplakt. Een unicum. In het fietsenbedrijf gooi je er een nieuwe binnenband in, maar dat was geen optie hier wegens geen binnenband. En ik had ook weinig zin om die enviolonaaf eruit te slopen en er weer in te zetten als het 32 graden is met zonder passend gereedschap dus dat was een geluk bij een ongeluk. Het gaf wel de broodnodige afleiding totdat de zon achter de schutting was gezakt om half 6 en toen heb ik Perry uit de tas gehaald en opgezet. De duitse overbuurman had teveel pasta gekookt en die vroeg of ik daar belangstelling voor had wat ik had dus ik heb echt een hele berg pasta met paddestoelen gegeten dus dat nuanceerde het beeld weer wat ik van Duitsers heb waarbij aangetekend moet worden dat deze geen snor of heupgordeltasje had.

Maar die band  was lek aan de velgkant dus normaal is het velglint kapot en/of steekt er een spaak doorheen, maar dat was allemaal niet het geval. Dus ik weet niet waar het door kwam dat de plakkertjes steeds weer op dezelfde plek lek gingen. Een enigma.

10 jaar fietsenmaker en nog geen band kunnen plakken.
Ik denk dat het tijd wordt om weer iets anders te gaan doen als ik terugkom.

16-07-2023 15:05 :: Niet onbelangrijke details

O ik was nog wat vergeten over die Duitser met die snor die ik 3 euro kleingeld heb gegeven en dat was dat ze sogges ook vroeg weggingen EN DAT HIJ ZE FIETSHELM AL OPHAD VOORDAT HIJ DE TENT AF GING BREKEN. Ik bedoel nou ja laat ook maar moet ik maar uitkijken aan wie ik me geld geef.

Brouter had het goed gedaan voor vandaag. Beetje hobbeldebobbel en van de ene op de andere bestaande fietsroete en om half tien nog een verdwaalde kutvogees met een bordje 1,1 km 11% met zonder schaduw en toen was het al boven de 30 denk ik. En toen ik die 1,1 km gedaan had stond er een nieuw bordje 11% 4,5 km dus ik vloeken maar die 4,5 km klopte niet want we waren veel eerder boven godzijdank want het ging niet vanzelf allemaal.
Desondanks zitten we op een kemping 115 km verderop nu in weer een ander land. Tweede bord was een een hele lijst met fietsroetes want ze nemen fietsen echt serieus hier kijk maar naar Roglic en Pogacar. Dat zijn ook meteen de enige twee Sloveense woorden die ik ken. En ik zag ook weer eens een wielrenner en die had een jumbovismatruitje aan. Als ik ooit een teamtenu aanschaf is het van AG2R want die hebben een bruine broek en dat staat goed bij de Gator denkelijk. En ik heb ook een sitrowen waar ik wel fan van ben en dat staat op die broek ook.
Maar beetje suffe grensovergang verder want er was gewoon niemand thuis daar dus ook geen gestempel. Ik zag van de week dat ik nog twee Oekraienestempels in me paspoort heb hetgeen het toch wel een soort van koel paspoort maakt.

Over koel gesproken. Toen ik hier aankwam om half 1 zei  de termometer bij de receptie dat het 37 graden in de schaduw was en ik heb geen enkele reden om daar aan te twijfelen. Kutweer om naar boven te rijden maar vandaag hadden we korte klimmetjes en het waaide ook en dat scheelt een slok op een petfles kwa zweten.
De kemping noemt Silva en hij staat wel in Archies maar niet in OSM. Het is in een dorpje dat Cezanjevci heet en ik ben de enige kampeerder. Ze hebben ook huissies met bedden en tenten met bedden en een joekel van een keuken met alles drop en draan maar geen bedden en er is geen hond hier. Het is uberhaupt ijzingwekkend stil sinds ik de grens ben overgestoken. In Kroaatieje had ik nog een open bakker op zondagoggend om half 7 maar ik denk dat dat hier niet gaat lukken. Dat is wel de makke van vroeg willen fietsen in de EU dat alle middenstanders tot half 9 liggen te maffen allemaal. In Montenegro zitten de terrassen om half 6 sogges al vol. Dat is wel een dingetje op de balkan: oudere mannen aan tafels. Als je ergens gaat eten zorg dan dat je met je rug naar ze toe zit, want ze kijken het eten uit je mond.

Het probleem met deze kemping is dat-ie op een helling is gedingesd dus Perry staat echt helemaal scheef. Dat-ie niet naar beneje glijdt verder is alleen te danken aan de carbon haringen die het echt fantastisch doen al de hele tocht. Ik denk dat dat 1 van de weinige dingen is waar ik echt tevreden over ben kwa verblijf op het waddeneiland. Ik zit er wel over te denken om er even heen te fietsen nog als ik terugben om wat mensen op te zoeken onder wie een dooie waarvan ik niet weet waar die ligt maar daar kom ik wel achter.
Hij stonk al bij leven.

BartO kon het niet meer aanzien vanachter ze computer en die is op de trein naar Hongarije gesprongen en die wil de Balkan in met ze fiets. Ik zou eigenlijk een diel moeten maken met de VVV in Albanieje of zo. O ja dat is ook zoiets: ze hebben hier toeristeninformatie weer. Na Bari niet meer gezien. Net als kliko's langs de weg. Dat zijn toch dingetjes die betekenen dat je niet echt weg meer bent en dat is toch een soort van verlies omdat je minder hebt om je over te verwonderen. Als je nog niet helemaal afgestompt bent, kun je je gelukkig ook verwonderen over het alledaagse, maar het exotische is toch net wat verwonderingswaardigerder.

Ik vraag me echt af waar ik nog heenmoet ooit om deze trip te overtreffen.

17-07-2023 13:59 :: De geur van gemorste cider

Perry staat momentaan onder een appelboom. Er liggen overal niet ver van de boom gevallen appels in verschillende staten van ontbinding dus het ruikt hier naar gemorste cider. Weer eens wat anders dan mijn stinksandaaltjes. Het spul hiernaast komt uit een Sloveense supermarkt en het is isotone radler zonder alcohol maar met extra zink en magnesium en vitamine B zijnde dingen die je normaal gesproken niet nodig hebt maar wel als je al drie dagen 6 uur per dag rondfietst met 30 kilo bagage als het boven de dertig graden is.
31 kilo, met twee van die blikjes erbij.
Kijken of ze het hier ook hebben.

De Trektor staat tegen het hek en niet meer onder de appelboom zoals op de foto want dan kan hij ook even doezen. Ik zit in Perry wegens onweersbui van skandinavische proporties. Ik hoop niet dat ik weer een rivier onder me tent krijg net als de vorige keer hoewel ik het grondzeil wel heb bijgeplamuurd vorige week. De verblijfplek is Camping Schloss Burgau, 20euro80, gratis overschot aan hemelwater en de bazin spreekt Nederlands net als de meeste andere mensen die ik ken.

Dus ja we zijn weer een grensje verder. We hadden een heus drielandenpunt vandaag met een kutklim ernaartoe, maar dat was ook de eerste na 45 km of zo. Het was verder vooral middenblad, beetje omhoog, beetje naar beneje. Desondanks ging het zeer matig vandaag ook wegens pijn aan me kont dus ik was wel blij met deze kemping op 87 km of zo. Na het doezen ga ik de zinkzalf opsnorren, want dat geneest alle oneffen- en onaangenamelijkheden binnen 12 uur normaal gesproken. Je kan als trekkingfietser in warme landen niet zonder tenzij je van de reetzweetarme variant bent dan misschien wel. En dan morgen een broek met andere naden.

Brouter had weer een aardige mix bedacht van verhard, onverhard, autoluw, iets minder autoluw en steil omhoog en steil naar beneje. De eerste helling na de kemping vanochtend was 14% naar beneden maar niet als je vanaf de andere kant komt. Dan baal je als je 134 km gereden hebt al en je roeteplanner zegt nog 325 meter tot de kemping en dat is dan die helling van 14%. Ik adviseer belangstellenden deze kemping om deze reden alleen aan te doen vanuit zuidelijke richting.

We zijn weer in de beschaving. Overal laadpalen, bankjes, kristusbeelden, kerkjes, teoristische attracties, dure campings en deelsteppies. Gelukkig nog een stukkie Tsjechieje binnenkort voor het betere oostblokgevoel, hoewel het daar de vorige keer dat we er waren ook al tamelijk aangeharkt was, en daarnach is het alles Deutschland.

Broeter had echt een leuk trajectje vandaag met verboden in te rijden Privatwegen die langs bruggen over stroomversnellingen voerden en functioneel onverhard de goede kant op ook. Ook weer nodeloos van de hoofdweg af een paar keer maar dat hebben we in de smiezen tegenwoordig dus dan racen we gewoon door. Ze rijden hier ook wat geciviliseerder dan op de Balkan waar ik Italieje ook toe reken kwa weggedrag uitzonderingen daargelaten.
Als het aantal overlijdensmonumenten langs de weg een indikaatsie is dan heb ik er hier pas 1 gezien en de afgelopen weken dagelijks een stuk of 6 inclusief foto's waarbij je dan denkt ja jij had een sportuitlaat. Alles bijelkaar slechts drie meissies en 1 familie als ik goed geteld heb, waardoor je vraagtekens kan zetten bij wie het zwakke geslacht is want als je sterk bent dan ga je niet dood op je 25e vraag maar aan je huisarts.

Geheel onafhankelijk van dat feit zouden deze mensen allemaal nog geleefd hebben indien iedereen alleen maar zou fietsen. Aan de pluskant verbranden ze nu ook geen fossiele brandstoffen meer, dus dat compenseert weer.
En zo is het altijd wel wat.

Ik ga morgen Wenen niet halen vrees ik. Dit is de laatste kemping op de roete voor Wenen op een redelijke fietsafstand van de vorige en wildkamperen moet ik even inschatten nog. Ik heb dat nog nooit gedaan in Oostenrijk, dus dat is afwachten.

Ook voor U, Trektorfan. En waarom zit u eigenlijk niet op de fiets om verre oorden te bezoeken en uw en andermans grenzen te verleggen? Is het uw familie, vrouw en/of kinderen, hond, kat of uw terrarium dat u thuishoudt? Kunt u onmogelijk weg vanwege uw veeleisende baas, uw DUO-uitkering of dat zeurende gevoel in uw linker kuit? Bent u bang voor De Consequenties, een eventueel verlies van levensstijl en/of bijbehorende vrienden, kennissen en collegae? Of leeft u in de illusie dat het consumentenforum instort zonder uw dagelijkse geniale edoch altijd genuanceerde bijdragen waar de hele wereld op zit te wachten en die met enige regelmaat beloond worden met een druk op een plusknopje door volstrekt onbekenden?

Pleur dat alles over de schutting in de tuin van de buren en ga leven!

18-07-2023 15:25 :: Neufeldersee

wij zeggen nee

Dit bord was de eerste afslag na de kemping vanochtend. Dat beloofde wat, maar vandaag bleek een prima fietsdag met een beetje suffe anti-klimax op het eind. We hadden 126 km bedacht naar de camping bij de Neufeldersee in Neufeld an der Leitha. Die camping was vol en ik kon er niet bij. Ja maar ik ben op de fiets. Het is hoogseizoen. Ja maar. Alles is gereserveerd. Ja maar. Zoek maar een kamer.
Pleuriswijf.

Het was bewolkt en het had nog wat geregend vannacht dus Perry was zeiknat. Wel 2 boofor tegen de hele dag hetgeen lekker is. De temperaturen waren goed te doen tot in de middag. Het begon nogthans met omhoog fietsen. BRouter had de stroompjes weer opgezocht vandaag, of de bestaande fietsroetes die die stroompjes volgen, dat kan ook. De eerste stroompjes stroomden omhoog. Je hebt de stroom dan dus tegen hetgeen betekent dat je omhoog fietst. Dat ging 60 km zo door. Middenblad doorstoempen; ontzettend vermoeiend is dat op den duur. Net als met 3% voormalige spoorlijn de hele tijd. Daar kan je me helemaal gek mee krijgen.

Nu is het zo dat als je in zo'n dal fietst je opkijkt naar al die grote verdwaalde kutpiereneejen en als er 1 ding vaststaat bij BRouter is het wel dat je er vroeg of laat overheen moet en dan ook nog de hoogste. Dat is al zo vanaf Mont Cenis.
Vandaag hadden we er 2, allebei forse percentages en de laatste ging gewoon naar 780 meter en toen dacht ik van we moeten vast nog een keer omhoog, maar na een behoorlijke afdaling hadden we een stroompje mee, denkelijk richting de schone blauwe donau en dat ging de rest van de fietsdag zo door dus dat was lekker. Zonder roeteboek geen voorkennis, maar de verrassingen waren niet al te vervelend. Wel als je ermee bezig bent, niet als je aan het eind van de dag in je Monarch Alite zit. Je gezweet bij 5 km/u is zo snel vergeten dat het gewoon grenst aan geheugenverlies. Of verdringing, als we het in Oostenrijkse termen willen benoemen.

Een gedeelte ging over een europese roete, de 9, en die zou van de Oostzee naar de Adriatische lopen. Klinkt goed, en het was ook wel een leuk stuk want langs dat naarbeneden stromend rieviertje. Om het verschil tussen een bergopstromend riviertje en een naarbeneje stromend riviertje uit te duiden heb ik 2 fottoos gemaakt. Links is wat we vanoggend hadden: een naarboven stromend riviertje hetgeen betekent dat je omhoog fietst. De andere foto is van een naarbeneden stromend riviertje waarbij je dus omlaag fietst.
Je wilt het liefst naarbeneden stromend riviertjes want dan hoef je minder hard te trappen.

Maar wat een kutwijf bij die kemping was dat zeg. De indruk die je meeneemt van een land wordt bepaald door de mensen die je onderweg tegenkomt, en ik wil nu zsm richting Tsjechieje. Ik heb de kemping van morgen gebeld of ze plaats hebben en dat hebben ze en ik mag me tent opzetten daar want de baas komt pas rond 6 uur langs en het kost een tientje en die zit ook weer 125 km verderop (de kemping niet de baas)(de baas ook zoiets waarschijnlijk). Dus we gaan Wenen skippen want ik heb de pest in nu.

We zitten momentaan in de bush want ik had zoiets jullie kunnen lekker het dak op allemaal met je kamers. Er zit een onweder aan te komen wederom zag ik net op de weerplaza dus ik moet om 6 uur eten en daarna de tent dichtritsen.
O en nog even over die appelboom van gister: ik heb vanoggend een halve kilo appels geplukt want ze waren prima rijp allemaal en van de beetje zure variant die ik lekker vind.
Ik ben ervan uitgegaan dat dat inbegrepen was bij de overnachting zijnde 20euro80 die we hedennacht alweer halveren wegens geen receptie.

Xenofoob kutland.

19-07-2023 17:04 :: Bevers en spookfietsen

tanks en onkels

Okee Trektorfans we zitten op de gister gebelde kemping 126 km verderop van waar we vanochtend tot kwart over 5 zaten. Ik sliep vroeg en ik was vroeg wakker. Perry en d eTrektor stonden in een militair oefengebied en ik lag vooral. Ik had de ziekte in gister nadat ik was weggewuifd op die kutkemping, dus ik heb alle bordjes die met de lettertjes naar de autoweg stonden genegeerd want de bordjes die aan de overkant stonden kon ik niet lezen wegens te kleine lettertjes, wilde ik niet lezen en ik kan geen duits ook als dat me beter uitkomt.

Er is een theorie in medialand en die zegt dat als de sluis voor een bepaald nieuwsfeit openstaat, dat er een zichzelf versterkende nieuwsstroom op gang komt die dat bericht herhaalt, bevestigt en van deskundig commentaar voorziet. Alle nieuwe feiten worden vervolgens in dat kader geinterpreteerd en zo ettert zo'n nieuwsfeit de hele tijd door.

Na mijn kempingbeleving gister gebeurde iets soortgelijks en het begon al na 10 minuten fietsen.

En dan zijn er nog mensen die denken dat het leger er is om de burger te beschermen. Nou, niet in Oostenrijk. LAter op de dag dit:

Oostenrijkers zijn gek op bordjes. Als er een hek staat waar je niet door kan dan is dat niet kompleet zonder een bordje verboden toegang. Is er een uitrit ergens, dan staat er een bordje uitrit PLUS een bordje verboden te parkeren voor de uitrit. Is er de afgelopen 25 jaar ergens een bever gesignaleerd dan pleuren de bomen op voorbijrijdende fietsers.
Maar zien jullie dat meisje helemaal bovenaan dat niet meewil met Onkel Heinz, de vriendelijke vrachtwagenchauffeur? Dat meisje heeft een Vati die voor ze werk fietsers omverrijdt met een Leopard tank, een Mutti die fietsers wegstuurt bij de kemping en Onkel Heinz had een ongeluk veroorzaakt een tjdje terug en daarom moet hij z'n spanningen afreageren van de psychiater.

Morgen Tsjechieje.

Godzijdank.

20-07-2023 18:28 :: All along the watchtowert

De Greenways fietsroute van Wenen naar Praag Praag naar Wenen is tot nog toe vooral een combinatie van de eurovélo 9, die van de Oostzee naar de Adriatische, en de 13, die langs het voormalige ijzeren gordijn loopt. Ze hebben er informatieborden neergezet op relevante plaatsen en, waar dat niet volstaat, gedenktekens.
Maar dat is ook de reden dat er zo'n rare bocht in de roete zit, want de 9 wou zetesem omhoog en de 13 volgt de grens tussen Oostenrijk en Tsjechieje.
Ik denk dat die 13 wel een dingetje is dat meer aandacht verdient een keer. Er zit een bergje onverwerkt verleden daar dat toch een keer onder ogen gezien moet worden.
Als het voor je idealen noodzakelijk is half europa op te sluiten dan kun je je best een keer een paar duizend kilometer afvragen of er misschien niet iets geks was met dat kommunisme of zo.

O, de fruitrapers vertrekken weer. Ja, Trektorfans er is opovernieuw sprake van fruitbomen op de kemping. Abrikoosjes deze keer en ik heb er al een zootje op want ze lazeren gelijk rijpe abrikoosjes van de bomen maar je kan ze ook gewoon plukken. Kennelijk heeft de lokale voetbalvereniging een deal met die gasten en dat is handig want dat ruimt lekker op en dan ruikt het niet naar gemorste cider op de kemping hoewel ik betwijfel of je cider van abrikozen kan maken maar waar een wil is is een weg.

We hadden weer van alles wat vandaag maar vooral veel heuvels, veel wind (tegen) daarnet heel kort heel veel regen toen Perry net stond en ook best veel wolkjes. Het was best lekker fietsweer en dat was al een tijdje geleden. We kwamen wel nog een installatie met een wasmasjien en een heleboel droogmolens met grijze sokken tegen. Helaas was het bordje met de duiding door de zon opgekruld, verbleekt en onleesbaar,k dus ik denk dat we het geheel onfeesvaaljoe moeten accepteren voor wat het is.
De municipal van Poysdorf gisteren was een tamelijk pijnloos gebeuren van 10euro80 met ontzettend goeie doezen en veel onweer. Dat is een beetje traditie hier geloof ik dat er 's middags geonweerd wordt en dat is nog een goeie reeden om vroeg te vertrekken zodat je tent ook vroeg staat.

Waar we nu zitten is ook een municipal want naast de voebalvelden waar momenteel de Fotbalova Skola van Tomy is neergestreken voor een voetbalkamp met 12-jarigen, is er ook ruimte om te kamperen en wij hebben die mogelijkheid ten volle uitgebaat. Als enigen want er is verder helemaal niemand. Ja een paar tentjes van die voetbaljongetjes, maar verder bennen wij de enige gasten hier. Wij zijn ik en de Trektor en Perry de tent Sport van achter. VAn deze drie heeft er eentje een andere ketting gekregen vandaag en de ketting die eraf kwam hangt te drogen naast m'n onderbroek. Er staat 5200 op de teller die niet klopt. Ik had van de week uitgerekend dat hij 6% te veel aangeeft vanaf ergens in Luxemburg dus vandara dta ik zo lang onderweg ben want als ik denk dat ik 100 km heb gereden zijn dat er 94 dus dat schiet niet op op die manier. Maar de kilometrages die ik noemde de afgelopen dagen zijn Osmand kilometrages en die kloppen wel.

Vanochtend dacht ik ja we komen er weer een beetje in. Bergjes op, bergjes af: het is weer routine en dat is een hele tijd geleden want die trip naar Finland was het ook niet jevanhet en de buurman was gewoon afzien maar wel fors afgevallen toen in die 2100 kilometer. Maar vandaag was het weer gewoon lekker fietsen, ondanks die kutwind tegen maar als ik me goed herinner hadden we op de heenweg de hele tijd wind mee dus dan mag je niet zeuren. Nou ja je mag altijd zeuren natuurlijk anders zakken de bezoekcijfers in. O laat ik die weer eens opsnorren. Ha. Opmerkelijk. Ik ga niks meer over het consumentenforum schrijven want dat trekt alleen maar sensatiezoekers ramptoeristen.

Maar de regel is dus als je 2 jaar alleen maar op je reet hebt gezeten dan heb je 5000 km fietsen met 30 kilo bagage nodig om weer een beetje mens te worden. Eigenlijk is zo'n fietstocht ook een soort van archeologie waarbij ik me lichaam probeer op te graven dat ik had toen ik 22 was. Dat lichaam zit nog steeds verborgen onder anderhalve centimeter buikvet en ook elders blijft er meer vet aanwezig dan vroeger maar dat schijnt ook een dingetje te zijn met ouder worden maar daar doen we dus niet aan. Proberen. Ik heb nog een kilometer of wat zal het zijn 1200 of zo tot Rotterdam? Ik moet thuis die tracks een keer aanmekaar knopen en dan kijken wat ik ongeveer gereden heb, want ik heb me tamelijk gehoorzaam aan de geplande roetes gehouden. Kan me niet voorstellen dat het minder is dan naar Kroatieje en via Lourdes terug hoewel dat ook een kutend was.

Over een paar dagen zit ik op de route naar Praag de andere kant op. Ik heb die al eens gedaan tot Regensburg toen we naar Kroatieje gingen dus het stukje in Tsjechieje heb ik nog niet gedaan. Maar het zijn wel de laatste loodjes natuurlijk en dat stemt soort van droevig want het avontuur zit er op dan. Je zal ze de kost moeten geven die een fietstocht naar Praag al een avontuur vinden en ik zit hier zoiets te hebben van hm. Route-inflatie heet dat denk ik.

Dat kan er ook nog wel bij.

21-07-2023 14:12 :: Wild dagje

met zonder eten

De eerste supermarkt zat op 70 km vandaag. Ik had niks ontbeten want geen brood. Dus die anderhalve centimeter buikvet die er nog zit zou nu minder moeten zijn. Ik ga vanavond even voelen onder m'n slaapzak. Maar het was wild. Ik denk dat de Greenways bedoeld is om van Praag naar Wenen te rijden en niet andersom, want ik heb vandaag 2 keer moeten wandelen. Ter compensatie hebben we dan weer wel 3 wilde beebiezwijnen door het bos zien rennen, dus dat maakt veel goed.

De eerste keer wandelen was luiheid. Dat was vlak na dit bruggetje. Er naartoe was stijl omlaag en aan de overkant nog steilerder omhoog. Denk 18-20% dan een stukje 8% dan weer een stuk 18 en dan weer een stukje 8% en daarna een stukkie 20% en toen halverwege brak er iets. Me buik was de hele ochtend al raar nadat ik naar Excalibur City was gefietst gister. Nou ja eigenlijk zat er een geldautomaeat op amper 2 km van de kemping dus daar was ik heengefietst (onverhard, omhoog, wind tegen) en toen bleek die aan de verkeerde kant van de grens te staan dus dan kan je alleen euroos tappen en ik moest tsjechiese foppen. Dus ik weer in Osmand kijken. De eerste in Tsjechie was 8 km verderop maar ja ik moest echt foppen voor de kemping. Dus toen zijn we naar Excalibur City gefietst. Dat is een pretparkachtig iets met allerhande attracties voor de jeugd, een supermarkt met een flappentapper en een gigantisch heel grote aziatische bazar waar ze 200 40voetcontainers met sjinese meuk hebben uitgestrooid. Zeg maar de Action maar dan keer 500.

Omdat ik op een missie was heb ik er verder geen tijd doorgebracht, maar als je opgroeiende kinderen hebt dan kan je daar een heel aardig dagdeel doorbrengen. Ik heb ook geen fotoos maar het staat vast wel op het web ergens. In die supermarkt had ik sjips en een liter sinaasappelsap gehaald en eisschoko waarvan ik niet wist wat het was en dat is 's avonds allemaal opgegaan. Maar tijdens die eerste klimmen begon het nog harder te borrelen en toen ik dat laatste steile stuk naar boven was gewandeld zat ik ineens in de berm met de vochtige doekjes.

Daarna ging het darmtechnisch beter, en ik had ook geen zin in eten dus toen was het niet zo heel erg dat ik ook niks had. Maar je kan geen kilometers maken op een nuchtere maag als de Greenways j eop een toeristische roete zet met zonder aandacht voor stijgingspercentages. Dus het was bos in, bos uit, hellinkie op, hellinkie af en allemaal best mooi, maar wel buiten categorie om de zoveel tijd. En een enkele keer hadden ze van hele grote rotsblokken een pad gemaakt waar je langs kon fietsen naar beneje, maar het was te steil om naar boven te rijden over dat richeltje aan de zijkant dus toen moesten we wel lopen. Het is een roete van Praag naar Wenen en kennelijk niet andersom. Net als dat je dwars door de balkan niet de andere kant op moet doen.
Dat betekent mutatis mutandis dat de Eurovélo 13 ook van boven naar beneje moet worden gereden want die 2 overlappen elkaar vrijwel volledig in dit stuk en dat lijkt me sterk. Enniewee was het geen makkelijk dagje. Het leek de toer de frans wel maar ik ben geen wout poels. En ik ben ook geen 36 maar dat heeft er niks mee te maken. Maar als je ooit de eurovélo 13 gaat doen dan kan ik je nu al garanderen dat je niet overal fietsend bovenkomt.

Na de voetbalschool zitten we nu op een fietskamp. Cyclocamp in het Tsjechies. Er staan ook weer huisjes en er is een bikebar en een keukentje met een joekel van een ijskast waar ik de 2literpetfles met leidingwater heb ingegooid. Overigens is het water hier gechloreerd maar ik zag gister die voetballertjes in spee de hele tijd hun bidons vullen dus kennelijk kan je het drinken en als Sagan ermee is opgegroeid wat kan er dan fout gaan bij mij.
O wag effe.

Er moeten munten van 20 foppen in de does en dat heb ik gedaan ondanks dat je ook op het invalidentoilet kan doezen en daar hangt geen automaat. Kennelijk zijn invaliden al voldoende gestraft. Ik heb niet de indruk dat er veel gefietst wordt hier hoewel je natuurlijk niet op de kemping gaat fietsen dus misschien dat al die fietsers vanavond aanspoelen hier dus wat er nou pesies cyclo aan het hele gebeuren is, is me nog niet helemaal duidelijk.
Ik ben de enige klant voorde camping, net als gister. Geen fruitbomen hier, maar wel een zeer demokratische overnachtingsprijs van 150 foppen. 200 foppen is 10 euro volgens de pinautomaat gister. Ik ga zo kijken of ze eten serveren in de bikebar ook. In de tussentijd hou ik van Tsjechieje.

Achter me staat de Trektor doodsangsten uit te staan want ik heb 'm met het slot aan d ebliksemafleider van het damessanitair gezet. En het kan hier nogal te keer gaan af en toe, maar ik heb uitgelegd dat hij rubber bandjes heeft dus dat er niks fout kan gaan maar dat heeft 'm geloof ik niet echt gerustgesteld. Er is een tiewrap van de kettingbeschermer gedingesd vandaag met al die onzin dus daar moet even naar gekeken worden.

Stratenmakers op zee, fietsenmakers op cyclocamp.

22-07-2023 15:06 :: lost+found

Okee Trektorfans gister was er inderdaad nog een fietser aangespoeld op de cyclocamp. Een mevrouw uit Soest met een fiets met een stikker van de vakantiezwetser maar het bleek een tweedehandsje ze zegt ik ken dat bedrijf niet ik zeg houwe zo. Ze was onderweg naar Servieje en ze wilde daarna nog door de Po-vallei en dan naar Nice dus dat klonk een beetje als de Kroaatiejetrip dus toen heb ik die pagina erbij gepakt op de groomboek en toen bleek dus dat we het stuk dat ik gister hadden gereden al een keer eerder hadden gedaan. Het dorpie bij de kemping was gewoon al doorkruist een keer. Ik kon me er niks van herinneren. Net als dat als ik die trips terugkijk op de satellietkaart dat ik denk jezis ben ik daar allemaal geweest er staat me he-le-maal niks van bij.
Dus het eerder geopperde voorstel om deze trip elk jaar te rijden is misschien helemaal niet zo gek nog.

Maar het is van die kroaatiejetrip dat onze attentie op de greenways was gedingesd en we zaten op de BRouter vandaag voor de aansluiting op de roete van Nederland naar Praag, die we niet in Praag, maar ergens onder Praag gaan oppikken. Maar gezien de richting die we opwilden zat er vandaag een behoorlijke overlap met de Greenways en het was inderdaad geweldig met stille weggetjes door bossen en zo dus ik snap wel dat ik toen enthousiast was. Ik ben vandaag ook nog enthousiast over dit gedeelte, ook vanwege alle wildkampeerplekkies overal.
Die mevrouw uit Soest dee ook aan wildkamperen en ze wist nog niet precies hoe of wat ze allemaal ging fietsen dus die was gewoon lekker onderweg. En met ongeveer net zo veel bagage als ik. Vrouw naar me hart.

We hadden vandaag een stukkie downhillen erbij over zeer matig bospad en toen is er een haakie van me netje, dat de proviandtas op ze plek moet houden, losgekomen van de bagagedragert en toen is de piebottel ontsnapt zonder dat ik het doorhad. Pas toen de proviandtas er ook ergens afflikkerde dacht ik hee maar gezien het wegdek en het stijgingspercentage dacht ik jammer maar ik ga niet terug om te zoeken.
O ik had een foto gemaakt van een wegopbreking die in het Tjechies was aangekondigd en die we niet begrepen hadden maar er rmoest een meter breje buis onder de weg door voor een stroompje en we zijn daar langsgekomen zonder de tassen draf te halen wat best een prestatietje was al zeggen wij het zelf. Maar daar zie je al dat die haak loszit en de dat de piebottel ontbreekt. Misschien ligt-ie nu in die greppel daar ergens. Ach gut nou ja.

Er is een bepaald gevoel van verlatenheid dat me altijd overvalt als ik afscheid moet nemen van iets waar ik met enige regelmaat m'n plasser instopte, en dit was geen uitzondering. Ik heb er duizenden kilometers in gezeken en elke keer slaagde ik er thuis weer in om de gele aanslag, die zich onderin ophoopte, eruit te krijgen. Gootsteenontstopper werkte het best.
Het verbaasde me ook maar matig dat ik die nierstenen had ineens ook achtermekaar gezien de aankoeking onderin die plestik fles.

Een goede piebottel is niet te hoog omdat je er op je zij liggend gebruik van wilt maken liefst. Hij is bovendien transparant zodat je kan zien hoeveel er in zit en je 'm niet overbelast waarbij er doorgaans serieus moet worden schoongemaakt, zowel de tent als beddegoed schuinestreep pyamabroek. Ja ik neem een pyamabroek mee als ik 6000 km ga fietsen.
Hij was afkomstig uit een duitse supermarkt en er heeft sinaasappelsap ingezeten en weten jullie wat we zijn momentaan onderweg naar duitsland dus ik heb nu een tijdelijke oplossing gekocht en leeggedronken en over een paar dagen ga ik kijken of ze die zjudoransjflessen nog hebben daaro. Zin an!

Dus dat was het verlies van vandaag. Maar er is ook iets gevonden. Ergens bij een waterput met pomp lag een smurfenhoofd. Ik heb al gekeken of ik 'm niet op de voordrager kwijt kan maar daar zit al een koplamp en hij kan ook niet op die koplamp want die stoot altijd overal tegenaan. Dus hij zit nu bij die elektromagnetische sleutel van die kempingdoes in Luxemburg in de zak van me fietsbroek.
Ik denk dat het lolsmurf is, maar zeker weten doe ik het niet.

Kwa fietsen was het okee, maar wel veel gehobbeldebobbel met korte klimmetjes en korte afdalinkjes. Best slopend als je maag van streek is wat-ie vanochtend nog was maar niet zo erg als gister. Ik heb wel mineraalwater gehaald bij de supermart dus misschien dat dat ook helpt. We zitten op een kemping bij een visvijver deze keer en het is zaterdag en dus druk met huisjesverhuur ook. Ik ben maximaal ver van de kroeg gaan staan want Tsjechen en Slovaken in het weekend daar is geen land mee te bezeilen kwa luiddruchtige dronkenschap. Laten we hopen op regen rond bedtijd.
Maar we zijn intussen wel weer 100 km dichter bij huis. Als ik me opwind ben ik over anderhalve week thuis. Misschien moet ik een rustdagje ertussendoor doen nog ergens. Met veel eten.

Zo leuk is het nu ook weer niet in Nederland als ik me goed herinner.

 

23-07-2023 16:11 :: Bush vandaag

wel met koekjes

Dit was het bord van de kemp. Was het geweldig? Na dwars door de balkan wordt niks meer echt geweldig. Je kan er kamperen doezen en poepen en dat is eigenlijk waar je voor betaalt. Vooral het doezen want dat gaat lastig in de boesj waar ik nu sta. Aan de andere kant van de weg heeft Archie een kemping maar dat blijkt een kinderkamp en de meneer bij het hek was niet erg genegen om een hollander een nacht op z'n terrein te hebben maar hij wilde wel me 2 liter petfles voor me vullen met drinkwater, dus ik kan spaghetti maken straks en dan heb ik ook nog wat te zuipen als ik morgen naar de Coop 8 km verderop en op de praagroete fiets.

Ja trektor vriendjes en vriendinnetjes en wat dies meer zij of hij, we hebben de greenways gister al achter ons gelaten en vandaag ook de Brouter die er weer wat moois en kloppends van gemaakt had maar ik heb wel een stukje overgeslagen en ben op de oranje hoofdweg gaan rijden want de omweg die brouter bedacht had was onverhard en bergop en daar had ik geen zin in.

Waarom had u daar geen zin in trektorberijder? Nou ik had daar geen zin in omdat ik om half drie in het weiland zat te schijten en daarna om 7 uur nog 2 keer maar dan op de plee en toen was ik leeg. En op. Het kinderkamp zat 90 kilometer verderop, en de eerste 40 kilometer heb ik zonder eten afgelegd en dat ging niet vanzelf allemaal. De stop bij een benzinestation leverde een fles mineraalwater en een voorverpakt belegd mislukt stokbrood op en dat heb ik op zitten peuzelen en dat ging goed. Er zat een gozer uit de regio aan hetzelfde pikniktafeltije en die zei dat op zondag alleen de vietnamezen die een supermarkt hebben open zijn en hij heeft er toen eentje aangwezen op de Osmand en daar ben ik daarna heen gereden en ik heb alles wat ik had aan vreten weggegooid en alles nieuw gekocht. Inclusief een pak gortdroge koekies waarvan ik hoop dat ze de boel een beetje afstoppen beneden want Immodium is in Tsjechieje op zondag niet te krijgen.

Maar de ingewanden lijken zich rustig te houden vandaag, dus ik heb goeie hoop dat het lek boven is. Maar het fietsen ging dus niet vanzelf want alle voedingsstoffen van het diner van gister zijn er gewoon uitgespoeld vanoggend. Ik vond dat ik wel een rustdag verdiend had, maar als je geen kemping hebt heb je ook geen rustdag want een rustdag in de bush slaat nergens op wegens geen wasmachine. Je zou een wasmaschien mee kunnen nemen op een karretje maar dan moet daar nog een karretje met een dieselaggregaat achter en voor je het weet ben je een roadtrain en ik twijfel of ik dat idee aan mijn veelspakige vriend zou kunnen verkopen.

Dit is niet de handigste regio voor buikloop. Het gaat de hele tijd op en neer en vooral heel erg veel op want daar doe je langer over. We kunnen het wel inmiddels (we bleven de helft van een kluppie mountainbikers met zonder bagage voor op een klim!) maar leuk is anders. Neemt niet weg dat het prima fietsland is, maar je moet wel lekker in je stofwisseling zitten verder, want het zijn allemaal korte klimmetjes maar het zijn er wel heel errug veel als je een beetje serieuze afstand wilt rijden hier.

Ik heb na de piebottel nog een afscheid, binnenkort, en dat is van m'n dogrepellent. Ik had geloof ik verteld van die 2 duitse jongetjes die naar Griekenland gingen en die problemen hadden met honden ergens in Servieje of was het Montenegro het was bij die foto die ook in het roeteboek stond waarvan ik dacht dat het een fietspad was maar het was een rivier ik meen de Tara. Enniewees die jongens hadden een stok geplukt ergens tegen de honden dus door hun verhaal had ik dat een stukkie verderop ook gedaan. Nee het was in Montenegro. Later, in Sarajevo vond ik een stuk dunne roestige staaf ijzer op de kemping en dat leek me veel beter geschikt om mee te meppen en lichter bovendien dus dat hangt al een paar honderd kilometer aan de Trektor zonder dat het ooit gebruikt is.
Ik denk dat het belangrijkste is met die kuthonden is dat je er niet bang voor bent. En als ze vervelend doen bleek mij in de praktijk dat als je naar ze wijst en heel hard sodemieter op roept ze ook wel opsodemieteren. Dus grof fysiek geweld heb ik nergens nodig gehad, maar het was wel een soort van stok achter de deur of zo. Ik had mezelf wel al als een soort van ridder te paard me een weg over het slagveld zien hakken maar dat kan ook een midlifecrisis dingetje zijn waar ik inmiddels ook de leeftijd al niet meer voor heb.

Maar die stang ga ik hier achterlaten, dus als je ooit richting zwerfhonden gaat en je wilt iets handigs voor onderweg dan kan je 'm aan de overkant bij Halubi Kout in Mirosov uit het bos plukken.
Ik sta bij de denneboom die in de eikenboom is gegroeid naast de kerstbomen.

24-07-2023 16:39 :: Gezeik altijd

met dat www

U had even geen beeld wegens gezeik. Ik ga u de details besparen, maar we hebben wifi op de kemping en zelfs met de groomboek bleek het te verhelpen. We hadden een goeie nacht in het bos, want dat bleek bizar stil ook na 4 uur wanneer de vogeltjes doorgaans beginnen met herrie maken. En er staat daar een dogrepellent te wachten op de gelukkige fietser die de weg naar deze kant zal heeft weten te vinden.

We reden een povere 75 kilometer op de Praagroete wegens geen zin meer bij deze kemping. Ik zag dat er een kemping voor de grens zit en die is ook ongeveer 75 km verderop en daarmee kan ik ons verblijf in Tsjechieje nog een nachtje rekken. Ik heb niks waar ik per sé thuis voor moet wezen of een overdreven behoefte aan duitstaligen en ik heb ook nog Tsjechiese foppen dus die kunnen dan mooi hier blijven. Wel zo gezellig.

Ik heb geen reet te melden zelfs niet over mijn darmfuncties die weer min of meer doen wat ze moeten doen. Het ging fout na de Bikebar op het cyclocamp dus wellicht was het de patat met kipnuggets aldaar. Mijdt die. Wat ook kan is dat het van de Birell komt. Dat is een soort 0% Radler maar dan met grapefruit en sinaasappel en erg veel koolzuur. Ik zit er net eentje te drinken om de resurrectie van de webservert te vieren dus we zullen eens kijken of dat de schuldige is. En anders is het het water ergens. Of bedorven eten uit de proviandtas.
Kortom we weten het niet.

De Praagroete doet minder klimmetjes dan Brouter want we zitten meer boven de hele tijd. Wel nog ietr met haarspeldboggies naar beneden en daarna omhoog, maar er is minder geklommen dan de afgelopen dagen met Brouter. Ik denk ook dat de grote afdaling naar de Noordzee nu is ingezet, maar ik durf er geen vergif op in te nemen. We zitten hiero op 500 meter, dus veel hoger zal het wel niet meer gaan.

Het voordeel van vroeg gaan fietsen is dat je altijd kan wassen op de kemping omdat er lekker veel tijd is om ook een half uitgewrongen tshirt helemaal droog in de tas te kunnen douwen om een uur of 5. Behalve als het regent zoals daarnet hoewel het nu weder droog is dus het zal me benieuwen.

Stel dat ik eigenlijk al 2 maanden geen reet te melden heb.
Dat zou nog eens wat wezen.

25-07-2023 15:30 :: Welke loodjes zijn eigenlijk de laatste?

Gister, op autocamp La Rocca zeiden we dat we op 500 meter zaten en dat het niet veel hoger zou gaan, maar een paar uur later zaten we ergens op 750, dus die afdaling naar de Noordzee laat nog even op zich wachten kennelijk. Drukt dat de pret? Inmiddels wel een beetje want we hebben al zoveel omhoog gefietst deze trip dat ik er wel een beetje klaar mee ben. Bovendien is het weer omgeslagen dus ik heb de hele dag met me jasje aan gefietst en we hadden nog wat regen ook.

Maar je bent pas klaar als de roete klaar is. De track loopt door tot in Millingen, of eigenlijk begint-ie daar maar ik heb gedoe want ik krijg 'm niet omgedraaid in Osmand. Als ik dat doe dan trekt-ie een rechte streep naar Millingen en dan is het maar 536 km of zo. Dus eigenlijk is er wel iets te zeggen voor vliegen want het is bijzonder efficient teeoovee fietsen want dat is 2x zo ver. En eenmaal op 10 km hoef je ook niet meer te klimmen.
In een vliegtuig kom je dan weer niet de installatie op een willekeurige omgezaagde bermboom tegen zoals die hiernaast staat afgebeeld. Tsjechen zijn leuk kreatief als het geen weekend is. Beter volk dan hun zuiderburen in ieder geval hoewel daar ook goeie tussen zitten. 1 of 2.

Het plan was om vandaag de laatste kemping voor de grens aan te doen om te kijken of ik die 500 foppen nog stuk kon slaan daar maar toen we in de buurt waren zag ik een campsite in Osmand 15 km verderop dus toen ben ik daarheen gereje. Het was alleen geen kemping maar een stapeling van vakantiehuisjes dus waarom dat campsite heet in Osmand snap ik ook niet. Dus toen ben ik weer terug gereden richting de roete en onderweg heb ik een plekje gevonden in het bos.

Het is 4 uur en dat is een beetje vroeg om de tent op te zetten vind ik persoonlijk want het is geen geweldig plekje en je weet nooit wat er nog langskomt op de onverharde weg hierboven maar ik heb de afgelopen anderhalf uur geen mens gehoord of gezien hier en het dreigt te gaan regenen volgens weerplaza. Ik ben benieuwd of ik met me regenjack over me hoofd in de Monarch Alite kan blijven zitten zonder nat te worden. Dus ik zit hier allerlei dillemma's te doorleven en als ik zo eens naar de lucht kijk die draan komt is het rijkelijk laat om nu de tent nog op te gaan zetten.

Ha toch weer buiten de waard gerekend want het is bosgrond onder naaldhout dus de haringen gaan er soepel in en Perry stond net toen de eerste druppels vielen. Er is het afgelopen uur 3,6 mm gevallen volgens weerplaza en dat is niet het enige WANT ER VIEL EEN DENNEAPPEL NAAR BENEE OP PERRY! De regelmatige bezoekers van deze webstek weten dat dat in ons woordenboek het ultieme kampeergeluk is. Tel daarbij op dat de Trektor 2 dagen protonen heeft horen ruisen en dat ik aan het strand bij Vlora heb gelegen, en dan zal het welslagen van deze reis thuis op de weegschaal worden beslecht. Zal er 15 kilo af zijn?

Het blijft spannend tot iets over de Willemsbrug.

26-07-2023 17:06 :: Een beetje rare dag

Dit was de uitgangssituatie. Nou ja eigenlijk de situatie toen ik aan het koken was gister. Spaghetti. Mmmmm. Ik zit nu koekies te vreten in me tent. Er kwam een gigantische onweersbui aan en ik dacht niet dat ik het droog zou halen tot de kemping enn ik had de kemping gebeld en die zeiden hallo met een jugendverein we hebben een nieuw nummer en toen dat nummer dus dat klonk ook niet echt als een kemping.

Dus ik van de roete af richting een watertje en zoeken naar een plekkie en alles slecht tot ik een matig plekje zag en dan bedoel ik nog matiger dan gister want dat viel achteraf best mee hoewel ik een jogger zag passeren nog maar die keek naar het pad wegens onverhard en mijn fietskarriejere is ooit begonnen omdat ik niet oplette bij het joggen en ik naar de volle maan liep te kijken en toen heb ik me linker enkel verschrikkelijk verneukt en ik denk dat er wat gebroken was toen want ik heb er bijna een jaar last van gehad dus dat hebben ze toen denk ik niet goed gezien in het ziekenhuis. Dus ik naar de huisarts die zegt hm wat kan je nog wel ik zeg fietsen ze zegt dan ga je toch fietsen en de rest is geschiedenis.

Actuele geschiedenis, want ik fiets nog steeds. Of alweer. O het is droog nu. Zal ik Perry afbreken en doorrijen naar die kemping het is maar een paar kilometer? Nee alles is zeiknat. En me luchtbed van de Lidl is opgeblazen al en het lakentje ligt erover heen en eigenlijk is het oprollen van het luchtbed zodat het in het ooit meegeleverde zakje past het meeste werk bij het opbreken. Ik hou er niet van om op te scheppen maar ik kan echt heel goed luchtbedden oprollen zodat ze in het meegeleverde zakje passen. Elke ochtend dat ik dat doe denk ik zo wat kan ik dat toch goed als-ie er weer precies inpast en soms met een beetje ruimte over ook nog.
Dat is iets dat ik nog ga missen als ik thuis opsta weer.

We waren bijteijds op pad en we hebben echt een stuk gedaan vandaag. Het was raar kwa weggetjes, het was raar kwa weer en het was raar kwa fietsende tegenliggers. Het begon met niet veel klimmen toen wel klimmen en toen een afdaling over een voormalige spoorlijn van 11 km en het was KOUD echt niet normaal. Dus ik had me muts opgedaan en me truitje aan en me treeningsjek drover en toen begon het te regenen ook nog dus toen kwam er nog een regenjasje bij en ik had het nog steeds koud. Maar geen kouwe tenen want ik had me overschoenen over de sandalista's gedaan en dat werkt echt goed alleen stinken je poten aan het eind van de dag dat willen jullie niet weten. Het is helemaal geen zomer hier in mofrika. En ik was net gewend aan temperaturen rond de 30 ook kwa vocht inname en afscheiding want in Tsjechieje was het 28 max de afgelopen week en daar vond ik het niet superheet en kon ik gewoon met een liter water toe op een dag en dat is wel eens anders geweest dus er is gaandeweg iets aangepast kwa waterhuishouding.

We hadden weggetjes langs plasjes vandaag en weggetjes onverhard naar boven (en beneden), we hadden best een berg langs (of op een voormalige) spoorlijn of een riviertje of allebei tegelijk hetgeen betekent dat je op je ligstuur kan en we hadden lange klimmen op asfalt dat de vering uitgelokt moest worden en we op het allerkleinste verzet (22x32) naar boven stompelden. En verderop in de afdaling zagen we dan de europafietsers in hun regenpakken de andere kant op naar boven worstelen. Mijn vrolijk "ken je niet harder?" werd doorgaans wel met een grimas beantwoord en zo hoort het ook want als je niet kan lachen heb je geen leuke vakantie.
We hadden vandaag ook 3 omleidingen en dat is net zo veel als de 2 maanden hiervoor. Ik besloot de eerste te negeren en dat was  toch een pokkeeind steil omhoog en ik stierf van de dorst maar ik had geen water meer want ik was vergeten in te slaan bij de eerste ALDI sinds anderhalve maand en op die klim kwamen we langs een gesloten bouwmaterialenzaak en die hadden een kraan aan d ebuitenmuur en die dee het dus toen heb ik alles gevuld dus dat was lekker niet duur. Maar godzijdank konden we langs die wegwerkzaamheden want het was bijna een half uur klimmen daarnaartoe. De tweede omleiding was op het fietspad en daar konden we echt niet langs dus toen hadden we een omleiding van een paar kilometer. De derde bleek maar een half afgesloten weg dus dat was ook geen probleem. Maar wel raar zoveel omleidingen op 1 dag.

En er was nog meer raar want toen we bij een bouwmaterialenzaak voor een propaangas kanister gingen kijken en ze daar een fietsonderdelenafdeling hadden, hebben we een zadel gekocht. Met een decompression zone wat me als voormalig beroepsduiker erg aanspreekt hoewel me licentie levenslang geldig blijft en memory foam en een spleet in het midden en er stond trekking op en hij kostte 23,70 en dat was ongeveer de prijs die ik voor het zadel dat er nu opzit ook heb betaald en daar zijn we destijds mee naar Kroatieje geweest en god weet waar nog meer. Dat zadel is van Contec en die maken af en toe echt goeie spullen maar ze hebben ze uit het assortiment gegooid al een hele tijd geleden en nu istie echt helemaal versleten en op en afgeragd en hij zit in me ene achtertas voor als dit zadel helemaal niet bevalt.

Dus ik heb voor morgen weer iets boven de 100 km gepland en als dat zadel op die afstand presteert dan gaan we afscheid nemen van de Contec en daar gaan we wel een traantje bij laten want jezis wat heb ik daar op afgezien en hoogtepunten op beleefd.

Recentelijk nog 2000 meter.

27-07-2023 17:09 :: Zero shades of grey

Het regende gister het regende vannacht en het regende de hele dag. In het begin was er nog enig onderscheid te zien in de kleuren grijs die de zon bedekten, maar naarmate de dag verstreek werd het steeds donkerder. Uiteindelijk stokte alles in een grijze wereld bij 200 meter zicht. Gelukkig hoefden we geen vliegtuig te besturen want ik was acuut tegen een verdwaalde kutvogees aangevlogen. Ik bestuurde de Trektor en ook wij vlogen tegen de verdwaalde kutvogezen op de hele dag hoewel het er duidelijk minder waren dan van de week.

Weten jullie nog dat die eerste helling bij die ene kemping 14% was en dat ik het advies heb gegeven om die roete niet in zuiddelijke richting te doen? Wel, vandaag staan we op de kemping in Meiningen bij het zwembad en daar stond 800 meter van de kemping een bordje 15% en toen we dat gehad haddenn nog een bordje 11%. Gelukkig was-ie open. 8 euro voor mij en Perry en 3 euro voor een muntje voor de wasdroger want ik was van binnen en van buiten helemaal zeiknat na 100 km.

Het mooiste aan het hele verhaal is dus dat ze twee muntenautomaten hebben in het washok wegens wasmasjien EN drogert. En ik had dus me muntje à 3 euri in de automaat van de wasmasjien gegooid dus ik sta op de drogerknoppen te drukken en er gebeurt niks. O kut, was mijn eerste gedachte. Dus ik naar de receptie in het zwembad ik zeg ik heb me muntje in de verkeerde automaat gegooid ze zegt eigen schuld je moet een nieuw muntje kopen ik zeg kan je er geen briefje ophangen welke automaat voor welke is ze zegt volgens mij hangen die er op ik zeg als dat zo is dan is het inderdaad me eigen schuld maar nee. Aan het eind van het liedje ben ik nu 6 euro kwijt aan apparatuur waarvan ik de helft niet gebruik en 8 euri voor de kemping. En ze hebben een restaurant ook nog.

Gelukkig heb ik de herinnering aan de stadskemping in Florence/Firenze nog en ik kon er niet om lachen maar het kan altijd erger.
Heel veel erger.

Wat ook leuk is is dat ze het hek niet voor 7 uur open doen hier en als de meneer met de sleutel er vroeg bij is kon het ook 10 voor 7 worden ik zeg uitstekend. Ik zorg dat ik er 10 voor 7 sta. Ik denk niet dat ik nog vriendjes word met die receptioniste en misschien ook dat ik ook op d'r geweldadige ex lijk en daar gaan vrouwen echt heel slecht mee om ook als je die ex niet bent. Maar dit is dus een kemping die drijft op Duitse ambtenaren, dus dan kan dat gebeuren. Maar wel leuk verder dat ze in Duitsland Municipals hebben toch.

Maar wat een kutdag op de fiets hadden wij vandaag met al die regen. Het begon net als gister met een zeiknatte tent die in een zeiknatte tas moest met een zeiknat haringtasje. En als je onderweg even ging zitten om een broodje te smeren dan was je meteen onderkoeld door het water aan de binnenkant van het regenjack. Na zo'n stop hoopte ik op klimmetjes om het weer een beetje warm te krijgen. Het voelde als duiken in een natpak waarbij het water tussen je lichaam en je pak moet worden opgewarmd voor de comfortfactor. Dat is ook de reden dat sportduikers in hun pak zeiken als ze de winter doorduiken. Dat was voor ik een droogpak kreeg. Waar ik misschien wel weer inpas als ik terugkom.

Verder staan we vandaag stil bij het overlijden van het Conteczadel zoals gister al aangekondigd. Ik heb maar 1 foto gemaakt vandaag omdat anders me hoesje volliep met regenwater dus deze hieronder zijn ter compensatie en ter herinnering.
Het waren 10 fantastische jaren.

28-07-2023 15:30 :: Een kemping op aanbetaling

dat hadden we nog niet gehad

Weerplaza zei dat het 2 dagen nonstop ging regenen in Meiningen. O eerst even een correxie. De camping in Meiningen bestaat uit 2 delen. De mevrouw bij het zwembad waar we gister 11 euro afrekenden en d emeneer van de kemping. Toen ik om 10 voor 7 het terrein probeerde t verlaten kwam hij uit z'n hok waar ik 'm gister de hele middag niet in had gezien en haalde mij naar binnen met een gebaar waarmee onze onderwijzer van de lagere school ons na de pauze de klaslokalen weer deed opzoeken. Ik denk dat ik ouder ben dan de kempingmeneer dus dat kwam nogal badinerend over maar dat is de prijs die je betaalt voor een fris en jeugdig uiterlijk en als je naast een zwembad werkt.

Ik moest nog meer betalen. Die 8 euro van gister was aanbetaling en nu moest er nog 8 euro bij. Ik had lopen kankeren gister tegen een andere medewerker van de kemping over die muntjesautomaat in het washok en daar was een Notiz van gemaakt kennelijk en hij had nu goed nieuws voor me want ik hoefde maar 5 euro te betalen. Dus dat was een fijn begin van de dag waarvan we verwachtten dat-ie minstens zo nat zou worden als gister. Dat de tent ingepakt was toen het even droog was, leek toeval.

Tweede dingetje is het restaurant naast het zwembad wel zelfde ingang. Ik heb daar zitten eten wegens geen zin om te koken en verdiende zelfverwennerij en het was echt ontzettend lekker goed en voedzaam en precies genoeg dus dat is echt fijn na zo'n kutdag en 2 bushnachten met alleen maar regen. Zo die eerste does dan, dat is echt zalig. Allemaal dingen die je niet ervaart als je alleen maar achter j ecomp o nee daar ging ik niks meer van zeggen.
Derde dingetje was dat er nog een fietser was aangespoeld toen ik lag te maffen al en die was niet vroeg op hetgeen een gemiste kans was om me te ontdoen van die 500 foppen die ik maar niet kwijtraak. Maar als je richting Praag rijdt dan is de kemping wel iets beter aan te rijden dan wanneer je vanaf de andere kant komt. Je moet nog steeds omhoog, maar wel over een veel langere weg dus dat is wat makkelijker. Ik ben achteraf toch wel een meininger kemping fan ook omdat het op de plee serieus naar lelietjesvandalen ruikt.

Ik had vanoggend gekeken wat er aan kempings verderop zat en er was er eentje die Kanoklup heet en waar alleen tenten bijstond in Archies en dan wil ik daar naartoe. Ik heb er net de binnetent even laten uitwaaien en de buitentent laten drogen. Bizar hoe snel dat gaat met wat wind en een zonnetje. Het was 85 km hiernaartoe, maar we verwachtten weer kutweer de hele dag dus dan is 85 wel genoeg want het wordt altijd meer en nooit minder en ik had aangeboden om de Trektor verder voor te bereiden op z'n diploma A want gisteren hadden we het watertrappen al geoefend en dan moet hij de barends boven water houden en dat ging best aardig aan het eind van de dag. Maar wie schetst onze verbazing (ik!) toen we de hele dag maar een paar druppeltjes over ons heen kregen. Het regenjack hoefde niet eens aan. Sterker nog het trainingsjasje kon uit zelfs. Ik was stomverbaasd. Voilà.
Fijn zo'n Frans toetsenbord.

Ik denk dat het kwam omdat we door het dal reden en alle regen bleef hangen bij die verdwaalde kutvogezen waar we tussendoor scheurden. Ik dacht ieder moment van zo kijk die wolk we gaan zo de schoolslag oefenen en dan bleef het gewoon droog. Ik ga niet zeggen dat het een teleurstelling was, maar het was niet waar we ons op hadden ingesteld en nu heb ik net in het zonnetje een van de voortassen droggemaakt aan de binnenkant. Ook voor de Trektor is het niet makkelijk, want hij blijkt veel lekkerder te rijden als alles zeiknat is en 14 graden dan wanneer alles kurkdroog is en het 30 graden is.

We hebben niet heel ver gefietst vandaag maar wel heel geconcentreerd en in het nu. Sorry ik had even een henkvandillenmomentje. Er zit een glitch in de GPX track van vandaag die ik er met de groomboek niet uit kan halen of misscchien kan het wel maar dat wordt een ontzettende hoop gezeik dus dat doe ik thuis wel maar het is dus niet zo dat we in 10 minuten 250 km hebben afgelegd. Dat zou aan hekserij grenzen en we zijn natuurlijk wel wat paranormaler op de fiets dan pakkumbeet in een fietsenwerkplaats maar toch.

O dit kwamen we onderweg tegen (waar anders) en als de goegelboek er iets leesbaars van overlaat dan kunnen jullie bingo doen. Er staan allemaal landnamen op en ik kom deze trip een heel eind.
De kanoklup is zwaar okee. Je moet de beheerster bellen; het nummer hangt bij de geschirrspulbak en dan komt ze 11 euro innen. Fijn terreintje, lekkere ruime does.
Er staat een doodskisttentje en een fiets hier naast me bij de overdekte piknikbanken maar ik heb de eigenaar nog niet gezien.

We zijn vandaag de grens tussen oost- en westduitsland overgegaan en dat betekent vermoedelijk dat de Karl Marx Strassen vanaf nu beduidend zeldzamer zullen worden. Overigens in Itaalieje had ieder dorpje wel een Via Antonio Gramsci wat ook best stoer is.
Vroeger was heel Italieje kommunisties en als er iets een gemiste kans was toen is om het rijonderwijs er drastisch op de schop te gooien maar gedane zaken nemen geen keer.

 

29-07-2023 17:19 :: Het heet dus een Schlauchomat

We fietsen al drie dagen in hett Werratal. De Werra stroomt naar beneje dus wij rijden ook al drie dagenn aar beneden. Gister zaten we even op de brouter en toen ging het omhoog, maar als je de roete netjes volgt dan is het licht hellend de goeie kant op zijnde naar beneden.
Het is leuker dan langs de Donau want rustiger en met behoorlijk mooie landschappen en afwisselend fietspad ook. Dus ik denk dat het een goeie keus was om zo terug te rijden.

Het gekke is dat me he-le-maal niks bekend voorkomt van de vorige keer dat we hier fietsten. Nou reden we toen ook de andere kant op maar dan nog.

Misschien dat het door de stand van de zon komt ook dat alles in een ander daglicht komt te staan. Omdat het nu rond de 20 is iepeevee de 40 is het eigenlijk ook niet meer nodig om om 5 uur op te staan, maar ik zit nog wel in dat ritme dus ik probeer dat elke dag iets verder op te rekken dus vanoggend was het anfang um 8. Kijken wat het morgen wordt. Misschien als we om half 10 vertrekken dat er de hele dag aha-erlebnisse volgen.
Moet kunnen in Duitsland.

We staan momentaan op de Grune Insel Tanzwerder teeweevee 18euro60 maar wel een giganties tentveld MET ruisend water ter zijde dus dat mag wat kosten van ons. Er zit 7 km hiervoor nog een kemping waar alle nederlanders staan dus die is goedkoper en 15 km daarvoor zat er eentje die we als bestemming hadden opgegeven maar waar ik hm dacht en eigenlijk wilden we wel weer eens 100 km rijden dus die zijn het allemaal niet geworden. Het grote voordeel is dat ik net in het dorrepie (Hannover Munden) een Vietnamees restaurant zag en dat betekent noedelsoep met dingen dus ik ga daar zo eten. Morgen is het zondag dus dan vrees ik voor gesloten winkels en dan kan ik morgenavond eten wat ik voor vandaag bedacht had. Tenzij ze in het dorpie van de volgende kemping ook een vietnamees hebben natuurlijk.

Afijn jullie horen het alweer er is geen reet te melden dus dan moeten de plaatjes het maar vertellen. Het is echt geen onaardige roete, dat Praaggebeuren. Plies noot dat er weer blauw in de lucht zat vandaag!

 

30-07-2023 14:47 :: We staan op een café-kemping

en we lusten alledrie geen bier

Goeiemiddag Trektorfans we zijn vanochtend overgestapt. We zaten eerst naast de Werra die naar beneje stroomde en we zitten nu langs de Weser die omhoog stroomt. En weten jullie waar die twee elkaar ontmoeten? Naast Perry. Vanoggend dan want we staan weer 90 km verderop nu op Camping-Café Eversburg in het pittoreske plaatsnaamlateropzoeken alwaar ik zojuist voor 18 euro heb staan doezen. En scheren. En waar misschien ook een vietnamees zit maar dat gaan we lekker niet uitzoeken want de pastasaus moet op vandaag.

Ik had gister gelijk kwa boodschappen want alles was dicht en ik was blij dat ik gister na de noedelsoep nog wat had ingeslagen bij de Penny am Rathaus voor vandaag. Verder ging het volkomen kut vandaag hoewel de dag zonnig begon. Na 50 kilometer begon het te regenen en toen moest de regenjas aan en we hadden deze kemping uitgekozen omdat er hierna een hele tijd niks is kwa kempings maar ik dacht dat ik eeveetee ook wel een bushnachtje kon doen maar dan moet het wel mee zitten kwa weer enwatdiesmeerzijofhij wat het dus niet zit. Overal linksomdraaiende windmolens ook en het leek wel alsof de helft van de lucht uit de banden was gelopen vannacht zo zwaar ging het.

Eigenlijk moet ik een rustdag denk ik maar ik heb geen zin. Ik slaap al genoeg want ik val nog steeds om half 8 om en dan slaap ik tot een uur of 6 exclusief de plaspauzes dus daar ligt het niet aan. Ik gevoel wel een zekere moeheid na 70 dagen door europa fietsen, maar die maakt alleen maar dat ik sneller naar huis wil. Dan moet je niet van die rare kronkels in de roete hebben zoals vandaag. Ik had BRouter een track gevraagd van waar we zaten naar waar we zitten en dat was 45 kilometer maar dat zal dan wel langs hoofdwegen zijn geweest met grote hoogteverschillen en zo hoewel je dat nooit zeker weet als je het niet gereden hebt. Maar ik ben doordebank genomen tamelijk heppie met de Praagroete dus waarom zouden we makkelijk doen als het moeilijk kan.

Het voordeel van vroeg weg blijft dat er bij aankomst op de dagbestemming tijd is om te wassen en als de boel aan d elijn hangt aan het begin van de middag en er staat een klein beetje wind en de zon schijnt heel af en toe dat de boel om 6 uur doorgaans wel droog is.

Dat betekent elke ochtend frisse wielerkledij en dat is zeker na een regendag echt lekker, fijn en aan te raden. Je zal mij niet horen roepen dat het leven vurrukkulluk is, maar soms is het best te doen.

31-07-2023 17:06 :: Aha! Ein Erlebnis!

we waren hier eerder

Weten jullie nog van die 2 Godwins in 1 zin? Ik dacht hee toen ik het bord van de andere kant zag en toen ik bij het passeren omkeek aha. Maar dit is echt het enige waarvan ik zeg dat heb ik eerder gezien op de Praagroete.
Wel opmerkelijk met de hele volgschare van het laatste Trektornieuws dat het niet tot de verantwoordelijken in het Buchenwald is doorgedrongen dat de verwoording misschien ook iets anders had gekund.
Ik denk dat de Trektor in Duitsland nog niet de aanhang heeft die hij zou moeten hebben. In marketingtermen heet dat een groeimarkt hoewel ik dan wel driftig aan me grammatica moet gaan werken want het is echt genant af en toe hoe ik sta te stotteren.

Enniewee was het zeer matig kwa weer met de hele dag buitjes. Het goeie nieuws is dat we geen kempingkosten hebben vandaag wegens bush en dat we overmorgen in Nederland zijn. Ik weet eigenlijk niet waarom dat goed nieuws is behalve dat ik wel eens wat andere kleren aan zou willen onderhand en in m'n eigen bed slapen en droppies halen bij de ALDI. Ik keer terug in een land dat niet langer geregeerd wordt door Mark Rutte en ik vind het een schande. Dat joch heeft 10tallen jaren alles uitgekleed wat er uit te kleden viel en nu laat-ie ons lekker zitten met de gemarktificeerde teringzooi die hij achterlaat. En ik zie niemand aan de haagse horizon die dat kan of wil opknappen.
Een welgemeend bedankt lul lijkt me hier op haar plaats.

We zitten anderhalve kilometer voor de kemping, dus ik denk dat we dit het beste kunnen zien als een terugkeer naar het oude normaal waarbij ik arm ben en de rest rijk. Ik bezuinig. Het weer is ook typisch hollands zomerweer en toen ik vanaf mijn ligstuurtje om me heen keek na 78 km zag ik nergens meer verdwaalde kutvogezen en osmand zei dat we 25 meter boven NAP zitten dus alles lijkt weer terug bij af een beetje. Jammer, wel, want we missen nu de intensiteit die we onderweg zo vaak beleefden.

Misschien is het zo dat de intensiteit is gekoppeld aan de hoogtemeters die je fietst. Ik overweeg een tochtje over de Britse eilanden de volgende keer, maar ik mis nog een thema en ik denk ook de bergen. Bergen zijn cool vind ik nu.

De Balkan heeft me wat dat betreft echt aangegrepen.

01-08-2023 16:44 :: De pamukhighway

topografie voor trekkingfietsers

Het ziet er iets idyllischer uit dan het in het bos was, gister. De grond was zeiknat, de bladerrn in de voortent roken muf en vanaf 8 uur heeft het de hele nacht nonstop keihard geregend. Perry stond haar mannetje echter dus alleen de buitentent was helemaal doorweekt en de rest was droog.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Halleeluja. Tot 11 uur vannoggend was het zero shades of grey maar daarna begon de zon te schijnen en toen begon het te regenen en toen ging de zon weer schijnen en dat ging de rest van de dag zo door. Het was regenjasje aan regenjasje uit regenjasje nou ja vul het zelf maar aan verder. En ondertussen zat ik ook op de BRouter dus toen was het stoepie op stoepie af stoepie op enzovoortsenzoverder. We hadden een beetje wisselvallig dagje.

Een mooi moment om te werken aan de zadeltopografie van de Trektor. Want er is van zadel gewisseld recentelijk en er blijkt dus sprake van allerhande. Wacht ik maak een foto.

Het zadel blijkt dus uit vier regio's te bestaan. Ik noemde eerder al de decompression zone. Dat is de regio waar de surface decompressie plaatsvindt. Oppervlakte decompressie is een techniek waarbij de duiker vanaf een decompressiestop naar de oppervlakte wordt gehaald terwijl hij nog verder moet decomprimeren. Dat gebeurt in een decompressietank waar betreffende duiker dan binnen 3 minuten tot op 12 meter diepte moet worden afgeperst. De duiker mag onderweg naar de decompressietank niet struikelen want anders gebeurt er hetzelfde als bij een petfles met iets koolzuurhoudends: de bellen komen los; in het geval van de duiker stikstofbellen. Om die reden wordt de duiker ondersteund bij zijn tocht van de duikladder naar de decompressietank.
Indien er 2 duikers zijn en er zit er eentje niet op tijd in de luchtsluis, of hij/zij krijgt zijn oren niet geklaard, dan volgt automatisch een behandeltabel waarbij je er vrij zeker van kan zijn dat je het avondeten mist. Overigens moet je bij de opleiding tot beroepsduiker een paar dagen 2 keer op een dag een half uur naar 50 meter en de tweede decompressieperiode is maar beperkt afwijkend van die behandeltabel.
In de decompressietank kun je duikers op grotere 'diepte' (18 meter waterkolom) zuurstof geven dan in het water (max. 6 meter). Decomprimeren op zuurstof iepeevee perslucht heeft als voordeel dat er geen stikstof in het gasmengsel zit en de uitwassing dus sneller gaat.

Omdat zuurstof giftig is bij een (te) grote partiele druk zit er ook altijd een medisch geschoold iemand in de decotank. Die houdt een rubberen wig in zijn hand omdat een van de symptomen van zuurstofvergiftiging spiertrekkingen zijn en die wig wordt dus in je giechel geramd op het moment dat je raar begint te doen anders is de kans groot dat je je tong afbijt.

Wat ik maar wil zeggen is dat de decompressiezone voor de meeste mensen ver buiten de comfortzone ligt, waar we nu aan toe komen. De comfortzone is niet alleen als je lekker op het internet overal verstand van o nee dat zouden we niet meer doen als je met het vliegtuig naar het land waar de pamukhighway begint gaat en dan je idworksje lekker 2 weken uitlaat en daarna vanuit het land waar de pamukhighway eindigt, wellicht hetzelfde land ik zou het echt niet weten, weer lekker terugvliegt waarbij de kosten van het fietstransport en de bagage 4 jaarsalarissen van een gemiddelde ambtenaar in dat land bedragen, maar bevindt zich dus ook op een zadel van 23euronogwat. U begrijpt: hier valt te bezuinigen.

Want niet alleen bevindt zich een comfortzone ter linkerzijde van het zadel, MAAR OOK TER RECHTERZIJDE! Dus voor die belachelijk lage prijs van 23euronogwat kun je niet één maar twee vergelijkbare ervaringen hebben alsdandat je naar dat land van de pamukhighway vliegt en weer terug en onderweg ook nog twee jaarsalarissen aan luxe onderkomens uitgeeft. Eigenlijk ben je he-le-maal gestoord als je nog in een vliegtuig stapt ooit als je weet dat dit zadel binnen je bereik is.

Maar het mooiste aan dit zadel vind ik persoonlijk de dynamic zone. De dynamische zone. Want in mijn geval zijnde van het zetgeeen sterke geslacht is dat de plek waar mijn ballen doorgaans bengelen. En vroeger bengelden die gwoon maar wat op het ouwe fietszadel, maar nu bevinden ze zich dus in de dynamische zone. En ik moet zeggen dat sinds de zadelwissel mijn ochtenderecties een iets krokanter gehalte hebben dan voorheen. Dus dit zadel boest niet alleen de grootte en het aantal van uw comfortzones, maar ook uw zwellichaampje. En dat alles voor de belachelijke prijs van 23euronogwat.

Ik ben even kwijt hoe die bouwmarkt heette waar ik dat zadel tegelijk met dat prikblik heb gekocht, maar als je gewoon de praagroete fietst van de week kom je er vanzelf langs.

02-08-2023 17:05 :: De fietskerreven

Kreativ mit landbouwplestik

Gistermiddag aangespoeld op kemping Lippetal (15 euro, geweldige doezen!): de fietskerreven. Voor een fully driewieler deeweezet dat alle wielen geveerd zijn en achter een bedenksel van de berijder van deze Scorpion van HPVelotechnik, een keine maar fijne fietsfabrikant uit het land waar we gister waren. De berijder was voor z'n pensionering automonteur en hij fietst graag en de aanhang is een experiment waar hij niet echt tevreden over was.

De reden: condens. Landbouwplestik ademt niet. Hij had er nog wel drie ventilatiegaten (met muskietengaas!) in aangebracht, maar dat deed dus niet zoveel. De fiets is niet elektrisch want dat wil hij niet en hij nam het gevolg voor lief dat hij met tegenwind en bergje op een serieus probleem heeft. De maximale dagafstand was 50 kilometer en hij kon er hartelijk om lachen. 'Ik heb toch niks beters te doen' zei hij.
Hij probeert het tenminste en niet het gewenste resultaat is ook een resultaat. Je zal ze de kost moeten geven die de hele dag niets anders doen dan topics oeps. Ik denk dat hij aan zo'n aerodynamische banaanligfiets moet en dan ook de kerreven heel laag maken. Een soort doodskistje, zeg maar, maar dan gestroomlijnd. Ik zie dat wel voor me, maar ik kom er een dag te laat mee want we zitten alweer ruim 100 km verderop. En hij 50 of zo de andere kant op.

Er spoelde nog meer aan op kemping Lippertal. Een famielietje op de fiets en jullie raden nooit waar die heen gingen. 2 dagen onderweg, 2 dagen pokkeweer gehad en vandaag was ook verschrikkelijk denk ik want alle shit die ik over me heen heb gehad ging 5 boofor hun kant op. Enniewees heb ik ze 643 tsjechische kronen in de maag gesplitst in ruil voor 25€ en dat was een goeie deal voor hunnie. 143 was in muntgeld dus daar had ik zowiezo niks mee gekund en ik ben blij dat ik eraf ben want m'n portemonnee was onderhand bijna niet meer te tillen want er zit nog Bosnies losgeld in ook ergens.

Ik heb net onder de does hier 3 teken uit me lijf geplukt dus je zou kunnen zeggen dat dit een vruchtbare dag is maar het voelt toch anders. Ik denk dat ze uit de laatste bush komen, want ik had hiervoor geen problemen gehad met teken dus ik ben die dag een stuk minder voorzichtig geweest dan ik zou moeten zijn en vroeger ook was. Ik heb wel nog een hele berg pillen bij me tegen die kutbacterie en ik heb er net eentje op 8 to go. Moet ik wel de volgende trip nieuwe aan me huisarts vragen, want ze zijn een beetje op aan het raken en door al dat gehobbeldebobbel in m'n fietstasje worden ze ook van tablet tot poeder en dat hoort niet in een doordrukstrip dus vandaar. En zodoende.

Maar na 78 kilometer regen zaten we ineens in Nederland. De zon brak door de grijze brei boven. Totdat er een bui losbarstte van bijbelse proporties en dat is geen klein dingetje in deze tijd van ontkerkelijking. We zaten toen al 20 kilometer op een ex-spoorbaan en toen we daar opkwamen dacht ik nog wat liggen die betonplaten netjes tegen elkaar. Zonder aankondiging was daar inene een Nederlands verkeersbord en dat wees naar Groesbeek en toen we daar aankwamen zaten we nog steeds op die keurige betonplaten en toen reden we ineens langs de natuurkemping waar ik met de Gator was geweest in het kader van de bikepekkingtrekking naar niet-rotterdam zie elders op deze site en waar ik toen al opmerkte dat de betonplaten zo keurig tegen elkaar aan lagen. Dus dat was meer een dezjavu dan een ahaerlebnis, maar wel grappig dat ik dus nou ja.

Morgen 105 kilometer tot de Willemsbrug. Met dit weer zal ik blij wezen als ik er ben.
En verder niet.

03-08-2023 19:10 :: We zijn 16 kilo lichter

en een ervarinkje rijker

Zo hehe de koelkast staat weer aan en we zitten weer achter iets met een normaal toetsenbord. De weegschaal zei -16 kilo dus deze tocht lijkt al met al een succes. Ik ga niet zeggen dat het vanzelluf ging allemaal want er is flink afgezien, maar geen pijn geen gein zoals de engelsen zeggen.

De afgelopen week hebben we fors wormoverschrijdend gedrag vertoond; als we over al die regenwurmen en naaktslakken waren heengereden ipv dromheen waren we al een week thuis geweest. Hadden we wel die Kale van Zuid gemist op het fietspad bij het Maasstad ziekenhuis. Ik moest even 2 keer kijken want ik was hartstikke daaps na 110 km met 6 boofor en regen tegen over hollandse dijkjes gefietst te hebben. Maar mooi dat-ie op de fiets zat want hij heeft wat gezondheidsproblemen gehad vertelde hij, maar hij leek weer volledig zijn ouwe ik weer te wezen zo van hee pik we spreken snel af. Doen we, lijkt me hoog tijd weer eens.

Is er behalve de trektorberijder nog meer gesloopt? Een lakenzak, een buitenkabel van de versnelling omdat daar een anti-honden stok aan gehangen heeft een tijdje, het netje dat de proviandtas op de tenttas houdt. Verder niks geloof ik. M'n fietstshirts zijn aan vervanging toe. Geen lekke banden. Kan ook niet met die marathon plus tour dingen. Valt niet op omhoog te fietsen, maar als je met BRouter op pad gaat dan ben je er afentoe heel erg blij mee.

Als het heet was dan kraakten de pedaaltjes dus dat komt door de klimaatverandering. Verder was er gedoe met de voorderailleur, maar we zijn er gewoon mee thuisgekomen, maar het was deze keer niet het soepele en geruisloze gebeuren waar we al onze eerdere tochtjes mee vertrokken en thuiskwamen, dus dat gaan de Trektor en ik nog even evalueren van de week.
Zo zijn we niet getrouwd.

Als je een roete door europa wilt doen met zo veel mogelijk hoogtemeters dan is deze roete een aardige kandidaat. Ik ben een paar keer verschrikkelijk kapot gegaan ondanks alle pogingen tot trainingsopbouw die verder nergens op gebaseerd waren. Wel in het begin veel rustdagen gehad en uiteindelijk begonnen we toch wel aardig omhoog te rijden maar dat was meer vanwege de nood en de deugd dan dat we profijt hadden van iets van een trainingsopbouw.

In ieder geval zijn de twijfels die ik bij vertrek had wel weggenomen. Met wat goede wil kun je ook met een te oud, te vet en konditieloos lijf nog best een aardig stukkie fietsen. Als je dat overweegt, dan is de Dwars over de Balkan een prima kandidaat omdat ik daar de beste ervaringen uit m'n prille fietscarriere heb beleefd.

Ik heb een vaag plan voor een volgende trip in m'n achterhoofd, maar dat is niet voor dit jaar. Ik heb 2 gieg aan foto's die opnieuw persklaar gemaakt moeten worden omdat goegel dat niet goed voormekaar kreeg. Dus als je wilt zien hoe het echt was dan moet je over een tijdje nog een keer teugkomen op deze pagina en anders bij een volgend tripje.
Ik heb een donkerbruin vermoeden dat de volgende trip niet op het consumentenforum zal worden aangekondigd.

Tot dan zwaaizwaai ook namens de Trektor!

08-08-2023 08:39 :: Track en profiel

Track Rotterdam-Bari [rechts klikken en opslaan als]

Track Durres-Rotterdam [rechts klikken en opslaan als]